Στα πλήγματα της αδικίας που υφίστανται διαχρονικά οι πολίτες και η αξιοπρέπειά τους από δυνάμεις που τους υπερβαίνουν, εμείς σήμερα τολμάμε να αρθρώσουμε τελικά σε μία μόνο λέξη την διαπεραστικότερη ανθρώπινη κραυγή αγωνίας, αβεβαιότητας και ανησυχίας, όπως πρωτοανέφερε διερωτώμενος ο Τολστόι: «Γιατί;»
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, η Απολυταρχία των Ολιγαρχών μάς σερβίρει ό,τι θέλει να δούμε και να ακούσουμε στα συστημικά μέσα ενημέρωσης και μάλιστα από κυβερνητικά και μη χείλη;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, η τέχνη της συγκάλυψης, της υποκρισίας, των απροκάλυπτων ψευδολογημάτων, της υποτέλειας, του ραγιαδισμού, του κατευνασμού σε θέματα κρίσιμα για την κοινωνία και τον ελληνισμό (Τέμπη, Θεσσαλία, Ρόδος, Θράκη, Κύπρος, Μεταναστευτικό) παίρνει Όσκαρ;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, σιωπούμε ενώ συνεχίζουμε να γινόμαστε μάρτυρες απίστευτων ωμοτήτων που μετατρέπουν σε κόλαση τις ζωές ανθρώπων, ενσαρκώνοντας τα πιο βίαια ένστικτα «της σωστής πλευράς της ιστορίας» και οδηγούν σε μια θλιβερή και οδυνηρή καταβύθιση τα απώτατα, έσχατα όρια της ανθρώπινης φρίκης;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, δηλαδή τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι πολίτες, δεν ζητάμε επιτακτικά αναθεώρηση του Συντάγματος που μας επέβαλαν οι Αγγλοσάξονες – οι πρόδρομοι των Άγγλων με γερμανική καταγωγή – για να μας ελέγχουν;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, ανεχόμαστε το πολιτικό καρκίνωμα με τους χειρότερους να μας διοικούν και να ξεπουλούν τη χώρα για το δικό τους μελλοντικό «καλό»;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, υπομένουμε το δήθεν φιλειρηνικό πολιτικό καρκίνωμα που τελεί υπό την καθοδήγηση και την «συμβουλή» ξένων δυνάμεων και κρατών και μας εμπλέκει παγκοσμίως ως πολεμοχαρείς και φιλοπόλεμους σε ενωμένη δράση (αποστρατικοποίηση νησιών, αποστολή στρατιωτικού υλικού…);
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, δεν κρίνομε, δεν απορρίπτουμε και δεν καταδικάζομε τα πολιτικά εγκλήματα (διαφθορά, υποκλοπές, διαστρεβλωμένοι θεσμοί της δικαιοσύνης, της δημοσιογραφίας κ.ά. που παρασιτούν και αιμορροούν) ως τα πιο μυσαρά και απεχθή, γιατί επηρεάζουν και καταδικάζουν τις ζωές όλων μας αλλά και των επόμενων γενεών;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, δεν απαιτούμε και δεν αξιώνομε δημοκρατική αλλαγή ως πολίτες της χώρας, αποφασίζοντας οι ίδιοι για τις ζωές μας, σε μια Ευρώπη και μια Μέση Ανατολή που ματώνει, αιμορραγεί και αποδυναμώνεται, λαμβάνοντας υπόψη το παράδειγμα της Ελβετίας η οποία ακολουθεί μέχρι και σήμερα τις αρχές και τις αξίες του Ιωάννη Καποδίστρια που εμείς δολοφονήσαμε;
– Γιατί, θεωρώντας πως ζούμε σε Δημοκρατία, δεν σκεφτόμαστε και δεν συλλογιζόμαστε πως είμαστε πολίτες με Λόγο και Τιμή.
– Ο νοών νοείτω.
* Η Κατερίνα Δερμιτζάκη είναι ποιήτρια