Τις προηγούμενες μέρες η καρδιά της Ελλάδας χτυπούσε και πάλι στην συμπρωτεύουσα, όπως κάθε χρόνο αυτήν την εποχή, εκεί όπου φιλοξενείται ένας θεσμός που μετρά περισσότερες από οκτώ δεκαετίες ζωής, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Φέτος, η 86η ΔΕΘ, ήρθε για να δηλώσει για μια ακόμα φορά την διαχρονική της παρουσία και συνεισφορά στη ζωή του τόπου.

Η ΔΕΘ βεβαίως, εκτός από ετήσια εμπορική εκθεσιακή εκδήλωση, αποτελεί και εφαλτήριο πολιτικής έκφρασης για κάθε νέα χρονιά. Εθιμοτυπικά πλέον, με αφορμή την ΔΕΘ, οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων της χώρας, κάνουν τον ετήσιο πολιτικό τους «Αγιασμό» στην όμορφη πρωτεύουσα του Βορρά. Στη Θεσσαλονίκη σουλατσάρουν οι πολιτικοί μας κάθε χρόνο τούτες τις μέρες, προσπαθώντας να πουλήσουν την «πραμάτεια» τους.

Εκεί βρέθηκαν και φέτος, με πρώτο τον πρωθυπουργό να εγκαινιάζει την Έκθεση και να ανοίγει την αυλαία μιας ιδιαίτερα σημαντικής χρονιάς, αφού έχει «άρωμα» εκλογών, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και οι υπόλοιποι αρχηγοί των κομμάτων του κοινοβουλευτικού μας βίου.

Η ΔΕΘ, αποτελεί διαχρονικά, πεδίο λαμπρό πολιτικής αντιπαράθεσης. Έτσι και φέτος δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Οι πολιτικοί αρχηγοί, εκτός από το να κατηγορούν ο ένας τον άλλον, παρουσίασαν και την πολιτική τους πρόταση για τη χρονιά που έρχεται. Το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο γέμισε και πάλι με «λαγούς» και με «πετραχήλια», που όπως κάθε χρόνο μας τάζουν οι σωτήρες του έθνους, κι εμείς εκεί πεισματικά τους εμπιστευόμαστε.

Επειδή όμως, όπως είπαμε, η φετινή παρουσία στην ΔΕΘ είχε προεκλογικό χρώμα, δεν έλειψαν τα αφηγήματα, με δράκους και τερατογενέσεις, ούτε τα διλλήματα με υπαινιγμούς και υπονοούμενα. Η αλαζονεία, η ματαιοδοξία, η έπαρση και ο φαρισαϊσμός περίσσεψαν, ενώ η ταπεινότητα, η ειλικρίνεια, η ευθύτητα και η αυτοκριτική ήταν και πάλι απούσες. Όμως η φετινή ΔΕΘ, εκτός από άρωμα εκλογών, είχε και οσμή υποκλοπών, γνωστών και ως «επισυνδέσεων» κατά την επιστημονική ορολογία. Έτσι, οι υποκλοπές επισυνδέθηκαν αναπόφευκτα με τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης.

Λίγες ώρες πριν να μεταβεί ο κ. Μητσοτάκης στην ΔΕΘ, έβλεπε το φως της δημοσιότητας το τρίτο επιβεβαιωμένο κρούσμα (για να θυμηθούμε λίγο και τα υγειονομικά πρωτόκολλα) παρακολούθησης μέσω του κακόβουλου λογισμικού Predator. Μετά τις ανεξιχνίαστες περιπτώσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη, ήρθε τώρα στην επιφάνεια και η περίπτωση του Τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Σπίρτζη, επιβεβαιώνοντας τους φόβους μας ότι, το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών δεν είναι καθόλου περιορισμένο, όπως επιχειρεί να το παρουσιάζει η κυβέρνηση.

Ο Χρήστος Σπίρτζης είναι το δεύτερο κατά σειρά πολιτικό πρόσωπο που γίνεται θύμα αυτής της υπόθεσης, ενισχύοντας τις αμφιβολίες μας ότι τα υπό παρακολούθηση πολιτικά πρόσωπα είναι πολύ περισσότερα. Πρόσφατα δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή» ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε «νομίμως» 7 με 8 πολιτικά πρόσωπα.

Αναρωτιέμαι όμως, αν νομίμως παρακολουθούνταν 7 με 8 πολιτικοί, πόσοι άραγε είναι εκείνοι που παρακολουθούνταν αλλά και που συνεχίζουν να παρακολουθούνται με τα διάφορα παράνομα κατασκοπευτικά λογισμικά και με την ανοχή της κυβέρνησης; Πόσοι από αυτούς είναι δημοσιογράφοι; Πόσοι είναι επιχειρηματίες – και γιατί όχι – πόσοι είναι απλοί πολίτες;

Η κυβέρνηση βεβαίως ισχυρίζεται μετ’ επιτάσεως πως καμία κρατική υπηρεσία δεν έχει αγοράσει και δεν κάνει χρήση αυτών των λογισμικών. Αυτό όμως σημαίνει ότι οι τηλεφωνικές υποκλοπές μέσω του συστήματος παρακολούθησης Predator, γίνονται από ιδιώτες ή για λογαριασμό κάποιας ξένης αόρατης δύναμης. (Έχει ενοχοποιηθεί ήδη ο ρωσικός παράγοντας). Αν όμως πράγματι είναι έτσι, τότε γιατί δεν φροντίζει η κυβέρνηση, όπως οφείλει άλλωστε, να προστατέψει τους πολίτες, την συνταγματική τάξη και τις δημοκρατικές λειτουργίες της χώρας που κυβερνά;

Γιατί η εταιρεία «Intellexa» που εμπορεύεται το Predator εξακολουθεί να έχει νόμιμη παρουσία στη χώρα μας, όταν το λογισμικό της είναι εξ’ αντικειμένου παράνομο; Γιατί καμία εισαγγελική Αρχή δεν έχει εισέλθει ακόμα σε αυτήν την εταιρεία κάνοντας «φύλλο και φτερό» τα αρχεία της; Αν σε κάποιο αρχείο της, για παράδειγμα, είχαν βρεθεί οι αγοραστές αυτού του λογισμικού, θα γνωρίζαμε ποιοί το χρησιμοποίησαν και σε βάρος ποίων.

Γιατί καμία δικαστική Αρχή δεν έχει ερευνήσει το ενδεχόμενο να υπάρχουν και άλλες τέτοιου τύπου εταιρείες, που νόμιμα ή παράνομα διακινούν – με το αζημίωτο βεβαίως – τέτοια λογισμικά; Πως όμως να στρεφόταν η κυβέρνηση κατά των ιδιωτών που παρανομούν, όταν η ίδια επικαλείται το απόρρητο και δεν επιτρέπει την έρευνα στην ΕΥΠ και στις άλλες κρατικές υπηρεσίες που έχουν παραδεχτεί ότι κάνουν τέτοιου είδους παρακολουθήσεις; Όταν αναγκάζει τους υπεύθυνους να σιωπούν υπό την απειλή δεκαετούς φυλάκισης;

Η κυβέρνηση αντίθετα κάνει τα πάντα για να μην αποκαλυφθεί το παραμικρό γύρω από αυτήν την σκοτεινή υπόθεση, διασύροντας ακόμα κι εκείνον τον θεσμό της Εξεταστικής Επιτροπής, αν και τυπικά αυτή η επιτροπή αποτελεί όργανο με αρμοδιότητες δικαστικής εξουσίας.

Η Εξεταστική Επιτροπή όμως, δεν έχει καλέσει μέχρι σήμερα προς ακρόαση κανέναν από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση των υποκλοπών, ευτελίζοντας μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία. Έλεγα στην αρχή να κρατώ μικρό καλάθι για την εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης, αλλά έτσι όπως βλέπω τα πράγματα να εξελίσσονται, μάλλον δεν θα κρατώ καθόλου καλάθι…

Ο κ. Μητσοτάκης, σε μια συνέντευξη τριών ωρών που έδωσε στο «Βελλίδειο» Συνεδριακό Κέντρο, απέφυγε να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις σε καίρια και καυτά ερωτήματα, επιτέθηκε με σφοδρότητα στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ στο μείζον σκάνδαλο των υποκλοπών περιορίστηκε να πει ότι δεν τίθεται θέμα άρσης του απορρήτου

. Θεωρεί ο ίδιος ότι έκανε το καθήκον του, αφού ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, αποδεχόμενος τις παραιτήσεις των συνεργατών του. Υποβάθμισε το μείζον ζήτημα των υποκλοπών, ουσιαστικά όχι αρνούμενος τις κατηγορίες, αλλά υπαινισσόμενος ότι αυτά συνέβαιναν πάντα.

Επιτέθηκε στον κ. Ανδρουλάκη ασκώντας σφοδρότατη κριτική στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κατηγορώντας τον ότι εργαλειοποιεί ένα σοβαρό ζήτημα και δεν σπεύδει να ενημερωθεί αρμοδίως. Δεν φαίνεται όμως να απασχολεί καθόλου τον πρωθυπουργό το γεγονός ότι, σε λίγο καιρό, στις εκλογές που έρχονται και δεν έρχονται, αλλά που θα έρθουν μετά βεβαιότητας, ο κ. Ανδρουλάκης θα ζητήσει την ψήφο των Ελλήνων πολιτών, υπό την βαριά σκιά του παρακολουθούμενου πολιτικού για εθνικούς λόγους…

Τα γεγονότα τρέχουν, διαδέχονται το ένα το άλλο, αλλά η ρετσινιά αυτού του σκανδάλου δεν λέει να φύγει, όσο κι αν το επιδιώκουν κάποιοι. Η οσμή του είναι ισχυρή και δείχνει να έχει διάρκεια. Το μεγάλο αυτό σκάνδαλο αποτελεί την σοβαρότερη κυβερνητική κρίση στη θητεία αυτής της κυβέρνησης, αφού φέρει στο επίκεντρό του τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας.

Όσο συνεχίζει να καυχιέται ο κ. Μητσοτάκης ότι ζούμε σε μια καταπληκτική και δημοκρατική χώρα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, όσο εξακολουθεί να μην συνειδητοποιεί ο κ. Τσίπρας τους λόγους που τον έχουν φέρει στην αντιπολίτευση, και όσο αρκούνται να περιορίζονται οι αρχηγοί της ελάσσονος αντιπολίτευσης στις φιλοδοξίες του πολιτικού τους μικρόκοσμου, η Θεσσαλονίκη θα συνεχίσει να αποτελεί έναν φιλόξενο χώρο για γραφικές, εθιμοτυπικές, πολιτικές κοκορομαχίες.

Υ. Γ. Αν κάποιος έχασε κάτι απ’ όσα ειπώθηκαν στη  86η ΔΕΘ, να μην ανησυχεί. Θα τα ακούσει ξανά σε επανάληψη του χρόνου, στην 87η ΔΕΘ.

 

https://moschonas.wordpress.com