Από την έφορο κολύμβησης των Δελφινιών Μαίρη Μηναδάκη πήραμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:
“Με αφορμή όλα όσα γράφονται και γίνονται στο κολυμβητήριο Ηρακλείου αυτή την εποχή μπήκα στον πειρασμό να διατυπώσω κάποιες σκέψεις μου.
Τι κάνει κάποιες κατηγορίες ανθρώπων που έχουν έχουν περάσει από τον χώρο ή που είναι ακόμη στον χώρο να διατυπώνουν απόψεις, να τις περνάνε… χωρίς ποτέ κατ’ ουσία να έχουν παίξει πενιά γι’ αυτόν παρά μόνο προς ίδιον όφελος;
Θα τους φωτογραφίσω και μακάρι να μην αναγνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτό δείγμα, ότι έχω κάνει λάθος. Αθλητές που απέτυχαν τους στόχους τους γιατί πίστευαν ότι ήταν μεγάλα ταλέντα και αδικήθηκαν. Προπονητές που δεν ήταν προπονητές, έκαναν τους προπονητές και δεν έκαναν καριέρα γιατί δήθεν το σύστημα δεν τους στήριξε.
Γονείς που είδαν τα καμάρια τους να μην μπαίνουν στις εθνικές ομάδες γιατί πάντα κάποιος άλλος τούς μπήκε εμπόδιο. Παράγοντες που πέρασαν από διοικήσεις και οι τριβές μέσα σε αυτές τους έφεραν σε προσωπικές αντιπαραθέσεις. Προπονητικές αντεγκλήσεις από ζήλεια χωρίς ποτέ να έχουν λογική.
Γονείς που από εγωισμό για τα παιδιά τους χαλάνε ακόμη και φιλίες χρόνων λόγω ζήλειας. Παράγοντες, προπονητές άλλων αθλημάτων, διοικήσεις και όχι μόνο, ο καθένας διατυπώνει άποψη για το κολύμπι στο Ηράκλειο χωρίς κατ’ ουσία να το ξέρει ή το ξέρει μέσα από τα προσωπικά του βιώματα. Αυτό είναι ζημιά στην πισίνα.
Οι διοικήσεις -διορισμένα πρόσωπα άλλοτε ενδίδουν σε αυτά, άλλοτε όχι. Λυπούμαι που έφτασα στο σημείο να τα γράψω αν και μέσα στην ομάδα μου με έχουν ακούσει να τα λέω. Η πισίνα ήταν πάντα πεδίο για αντιπαραθέσεις. Και αυτή είναι η αιτία και της δημιουργίας πολλών ομάδων από προπονητές φυσικά. Με κίνητρο άλλοτε τα λεφτά που δεν είναι καθόλου πολλά ή άλλοτε “εγώ μπορώ καλύτερα από εσένα” ή θεωρώντας ότι είναι εύκολο και τώρα φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.
Η διοίκηση να επιτίθεται στα σωματεία, τα σωματεία στη διοίκηση και όλοι εναντίον όλων. Ήθελα να μην ήμουν σε μια τέτοια πισίνα μα δυστυχώς για μένα η ζωή μού το επιφύλαξε αυτό. Ήταν επόμενο όταν βρίσκεσαι πολλά χρόνια στον χώρο να ζεις και πολλά…
Μας πήραν και χαμπάρι και κυρίως παράγοντες από την υπόλοιπη Ελλάδα και κάνουν αναδημοσιεύσεις, λάικ, παροτρύνσεις τύπου “ούτε βήμα πίσω”… και άλλα σπουδαία, τώρα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλα στα φως είναι. Στα σκοτάδια κινούνται πριν βγουν στο φως.
Φιλαράκια μου, εσείς που αναγνωρίζετε τον εαυτό σας μέσα στο κείμενο, ένα να ξέρετε: Η ζωή είναι μικρή, είναι μια… και πρέπει να τη διάγουμε με αγάπη, σύνεση και αυτοκριτική. Εγώ και έτσι σας αγαπώ γιατί με κάνατε και με κάνετε να σκέφτομαι.
Θέλω και εσείς να σκέφτεστε ένα πράγμα. Τα παιδιά και τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις. Την αγάπη τους για το κολύμπι, το υπέροχο άθλημα που ο Έλληνας από τη φύση του αγαπά και επιλέγει να κάνει.
Τέλος η παραπληροφόρηση που έφτασε μέχρι τον ΓΓΑ για δεύτερη φορά. Όλοι εσείς μην ρίχνετε νερό στο μυαλό αυτών που επιβουλεύονται το κολύμπι προς ίδιον όφελος”.