Είθισται να λέγεται ότι η ψήφος των ευρωεκλογών είναι ‘χαλαρή’ ή ‘ψήφος διαμαρτυρίας’ απέναντι σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό, με το σκεπτικό ότι εκεί τονίζουμε εμμέσως κάποιες μικρολεπτομέρειες που αφορούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Αυτό αφορά διαχρονικά κατά κύριο λόγο την κυβέρνηση.
Τον Ιούνιο, λοιπόν, όσοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιθυμούν θα συμμετάσχουν σε αυτές και θα επιλέξουν τους αντιπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έτσι και στη χώρα μας, τα δέκα περίπου εκατομμύρια ψηφοφόροι θα έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν εικοσιένα ευρωβουλευτές. Το γεγονός ότι αυτοί μαζί με όλους τους άλλους ευρωπαίους συναδέλφους τους επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό αρκετές πολιτικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φανερώνει και τη σημασία της συγκεκριμένης εκλογικής αναμέτρησης για κάθε χώρα, αλλά και για όλες μαζί, την ευρωπαϊκή δηλαδή ένωση.
Άλλωστε, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να λησμονούμε ότι με την πάροδο του χρόνου, ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες μεταβιβάζονται από τα εθνικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο στη συνέχεια ρυθμίζει και τις περισσότερες λειτουργίες στο εσωτερικό μιας εκάστης των χωρών. Όπως τώρα στα εθνικά πράγματα, έτσι και εδώ μετά την εκλογική αναμέτρηση διαμορφώνονται οι γνωστές σε μεγάλο βαθμό πολιτικές ομάδες οι οποίες καλύπτουν και αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά όλο το πολιτικό φάσμα, ενώ επηρεάζουν τις συζητήσεις κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων και τη λήψη των τελικών βεβαίως αποφάσεων.
Απ’ όλα αυτά συμπεραίνεται αβίαστα ότι η ιδιότητα του ευρωβουλευτή είναι δύσκολη, επίπονη και άκρως απαιτητική υπόθεση. Απαιτεί γνώσεις από την πολιτική και οικονομική σφαίρα, διπλωματική ευελιξία, ικανοποιητική γνώση των βασικών ξένων γλωσσών, διαπραγματευτικές και διοικητικές ικανότητες, επαφές και γνωριμίες με σημαίνοντα πρόσωπα στο εξωτερικό, ικανότητα εξοικείωσης με ευρωπαϊκά ζητήματα όχι μόνο της χώρας τους αλλά και των άλλων, και πολλά άλλα.
Τον τελευταίο καιρό λοιπόν, παρατηρούμε στη χώρα μας άφθονες συζητήσεις όχι μόνο στο εσωτερικό των κομμάτων μας, αλλά και στον Τύπο, αφήνοντας στην άκρη το διαδίκτυο όπου επικρατεί εκκωφαντικός θόρυβος και απερίγραπτα σχόλια. Περισσότερο η όλη κατάσταση απεικονίζεται ως εκλογική αναμέτρηση με εσωτερικά πολιτικά δεδομένα, παρά με αμιγώς ευρωπαϊκά. Γιατί εκεί πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας και όχι να την θεωρούμε δημοσκόπηση για εθνικά θέματα.
Παράλληλα καταδικάζουμε, οι περισσότεροι, με όποιο τρόπο δυνάμεθα, λαμπερά πρόσωπα της τηλεοπτικής οθόνης, του αθλητισμού, της τέχνης και τόσα άλλα που τα πολιτικά κόμματα ενέταξαν στο δυναμικό τους για τους δικούς τους, είναι αλήθεια, λόγους, ψηφοθηρικούς το πιθανότερο. Κοιτώντας πίσω, όμως, μετά την ημερομηνία των ευρωεκλογών θα αρχίσουμε να βλέπουμε ξανά το έργο που είχαμε παρακολουθήσει παλιότερα.
Με αφορμή κάποια δήλωσή τους, είτε εδώ είτε στο ευρωκοινοβούλιο, μια ενέργεια η οποία θα έρχεται σε αντίθετη πορεία από τα πιστεύω μας, ένα ψήφισμα εναντίον της χώρας μας γιατί εκείνος ανήκει σε διαφορετικό πολιτικό κόμμα και επιθυμεί να τιμωρήσει ή να στείλει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση του τόπου του, και τα σχόλια θα αρχίσουν δραματικά.
Πήραμε μια πολύ αντιπροσωπευτική γεύση, για να είμαστε ειλικρινείς από το προηγούμενο κοινοβούλιο που στείλαμε με κάποιους να προτείνουν την διακοπή κονδυλίων προς τη χώρα μας, έχοντας δήθεν ως άλλοθι το κράτος δικαίου, είτε διαδίδοντας την ύπαρξη νεκρών μικρών ψυχών σε κάποια νησίδα στα σύνορα του Έβρου, και όσα ψευδή και καλά κατασκευασμένα γνωρίσαμε κατά καιρούς και που αποκάλυψαν το μέγεθος των ανυπόστατων κατηγοριών και της αρνητικής τους προσφοράς προς τη χώρα.
Γιατί ενθυμούμαστε τα όσα ακολούθησαν εκείνες τις ανυπόστατες κατηγορίες και το πλήθος των επαχθών δημοσιευμάτων των ξένων ΜΜΕ, έως ότου βέβαια αποκαλύφτηκε η αλήθεια από τους άμεσα εμπλεκόμενους, η οποία εξυπηρετούσε φυσικά αλλότρια συμφέροντα και όχι του έθνους. Και το χειρότερο όλων να μην τολμούν να ζητήσουν έστω στοιχειώδη συγνώμη από την πατρίδα τους! Όμως όλα τώρα είναι μπροστά μας στις 9 Ιουνίου και τότε δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία ότι δεν γνωρίζαμε. Καλή είναι η ψήφος διαμαρτυρίας και η καταδίκη του κυβερνώντος κόμματος για τις όποιες αστοχίες, αλλά απείρως καλύτερη φαντάζει και είναι η επιλογή καταλλήλων προσώπων για το Ευρωκοινοβούλιο!
*Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι δ/ντής Χειρουργικής-συγγραφέας