Με την πρέπουσα τιμή τελέστηκε το Σάββατο 8 Ιουνίου 2019 ἡ εξόδιος ακολουθία του Μανώλη Φανουράκη, συνταξιούχου ΑΤΕ και εκκλησιαστικού επιτρόπου ενορίας Αγίου Δημητρίου Λιμένος, στον ομώνυμο Ιερό Ναό. Αμέσως μετά την εξόδιο ακολουθία, ο συνάδελφος του θανόντος και εκπρόσωπος των συνταξιούχων της πάλαι ποτέ ΑΤΕ, ἐξεφώνησε τόν παρακάτω επικήδειο λόγο:
«Μεταβαίνει σήμερον «ἐκ του θανάτου εις την ζωήν» ένας δίκαιος άνθρωπος, ένας ενάρετος χριστιανός, ένας άνθρωπος του Θεού, που αν θέλει κανείς να περιγράψει την προσωπικότητά του, δεν έχει παρά να θυμηθεί τον λόγο του Κυρίου μας, «Μάθετε ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι πράος ειμί και ταπεινός τῇ καρδίᾳ».
Με αισθήματα βαθύτατης λύπης, προπέμπουμε σήμερα στην αιωνιότητα τον πατέρα, παππού, αδελφό, θείο, συμπολίτη, συνάνθρωπο, φίλο και συνάδελφο Μανώλη Φανουράκη, ο οποίος πράγματι ήταν άνδρας με ανδρείο φρόνημα, πού ζούσε όμως ταπεινά και αθόρυβα και με καθαρότητα ψυχής.
Ζούσε μια ζωή γεμάτη με εκούσια απάρνηση των ανέσεων του κόσμου τούτου με πολλές θυσίες και μέσα σε ένα πνεύμα θυσιαστικό και δοτικό για τούς άλλους. Τον γνώρισα καλά, ως υπάλληλος της ΑΤΕ, από την καθαρή στάση του και τη συμπεριφορά του έναντι όλων ανεξαιρέτως των συναδέλφων. Ήταν σ’ όλη του τη ζωή αγωνιστής, υπόδειγμα εντιμότητας, θυσίας αξιοπρέπειας, σεμνότητας και εργατικότητας.
Ένας απλός και ταπεινός στην καρδία, πάντοτε συνετός, εγκάρδιος, με σοβαρότητα, χωρίς επιτήδευση στη συμπεριφορά και στην παρουσία του, μέ πραότητα και ηρεμία χαρακτήρος . Παράλληλα όμως ήταν και άνθρωπος πίστεως, πού στην καρδιά του έκαιγε η πίστη στο Θεό, αλλά και η αγάπη για το συνάνθρωπο. Κι αυτά προσπαθούσε να μεταδώσει στα παιδιά και στα εγγόνια του, αλλά και σε κάθε άνθρωπο πού συναναστρεφόταν μαζί του. Αλησμόνητε συνάδελφε Μανώλη, σε αποχαιρετούμε με τον πιο απλό και σεμνό τρόπο, γιατί ξέρουμε πως εσύ, που έζησες με τη σοφία της απλότητας, με τη φωτιά της μάχης και με τη δίψα της δικαιοσύνης, τιμούσες τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής. Σταράτα και καθαρά λόγια, δυναμικά και έντιμα έργα, παλληκαρήσια και κοφτερή μαθηματική σκέψη, τολμηρή και πρωτοπόρα στάση ζωής, πορεύτηκες με σταθερότητα και συνέπεια, χωρίς να ξεφύγεις από τον ανθρωπιστικό προσανατολισμό σου και τις βαθιές κοινωνικές ευαισθησίες σου.
Αξέχαστε συνάδελφε, η μεγάλη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη. Τα έργα και οι ημέρες σου στη ζωή, επηρέασαν πολλούς και είναι βέβαιο ότι εκτός της οικογένειάς σου, θα μείνεις για πάντα χαραγμένος στις μνήμες και στις καρδιές των δικών σου ανθρώπων και όσων είχαν την τύχη να συνεργαστούν και να συμπορευθούν μαζί σου, είτε στο χώρο εργασίας, είτε ως εκλεκτό μέλος της ηρακλειώτικης κοινωνίας, είτε στους συναδέλφους και στους φίλους σου.
Ως άνθρωπος με βαθιά επίγνωση του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, με ανεπτυγμένη στο έπακρο την αίσθηση αλληλεγγύης και με πηγαία συναισθήματα για τη ζωή και τον συνάνθρωπο, σε ευαισθητοποιούσαν άμεσα οι δυσκολίες και τα ζητήματα, όχι μόνον όλων των συναδέλφων στην πάλαι ποτέ ΑΤΕ, αλλά και των δεινοπαθούντων αγροτών, χωρίς ποτέ να έρθουν στο φως οι χριστιανικές ανθρώπινες πράξεις βοηθείας σου προς αυτούς. Ήξερες να δίνεις απλόχερα και να συνδράμεις πρόθυμα, να στηρίζεις και να ενθαρρύνεις, να συμβουλεύεις και να καθοδηγείς κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα, που αντιμετώπιζε εργασιακά, προσωπικά είτε οικογενειακά ζητήματα. Η μοίρα της ζωής στάθηκε μπροστά σου για να αντιμετωπίσεις μια σκληρή πραγματικότητα τριών λέξεων: Απώλεια, πένθος και θάνατος, που δημιούργησαν σε όλη την οικογένειά σου ένα ανυπόφορο αίσθημα συμφοράς, την οποίαν αντιμετωπίσατε με μακροθυμία, υπομονή και ανεκτικότητα της πραγματικότητας. Στην κιβωτό της συναδελφικής οικογένειας των συνταξιούχων ΑΤΕ, αλλά και στα μύχια της συνείδησής μας, έχεις κερδίσει επάξια μια ξεχωριστή θέση. Γιατί διέθετες έναν μοναδικό τρόπο να μπαινοβγαίνεις στην καρδιά όλων μας, με τη σθεναρή αξιοπρεπή, αξιοζήλευτη και σεβάσμια στάση της ζωής σου.
Συμμετέχουμε στο πένθος και συλλυπούμεθα εγκάρδια όλη την οικογένεια για το θάνατο του αλησμόνητου πατέρα, παππού, αδελφού, θείου, φίλου και συναδέλφου. Είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι η ψυχή του αείμνηστου Μανώλη πέταξε στα χέρια του Θεού και έφυγε έτοιμη για την αιώνια Βασιλεία των ουρανών.
Αγαπημένε μας Μανώλη, σε προπέμπουμε σήμερα στην τελευταία σου κατοικία, με άγχος, λύπη και στεναγμό, όπως πρέπει να προπέμπουμε έναν πανάξιο πατέρα, παππού, αδελφό, φίλο και ένα πρότυπο συναδέλφου. Η μνήμη του αείμνηστου συναδέλφου Μανώλη Φανουράκη θα παραμείνει ζωντανή στην κοινωνία των συνταξιούχων ΑΤΕ και των Ηρακλειωτών, ως και στον αγροτικό κόσμο του νομού Ηρακλείου, που με αγάπη περισσή και πάθος εξυπηρέτησε επί αρκετά χρόνια.
Ας είναι ανάλαφρο το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Εκ μέρους του Δ.Σ. του Συλλόγου Συνταξιούχων ΑΤΕ εκφράζουμε τα βαθιά συλλυπητήρια όλων των μελών του Συλλόγου, στην οικογένεια του αείμνηστου συναδέλφου Μανώλη Φανουράκη και μετουσιώνοντας τη λύπη μας σε ελπίδα ζωής, και αντί στεφάνου καταθέτουμε 100 ευρώ στο ταμείο αναξιοπαθούντων συναδέλφων».