Πριν λίγες μέρες, ο Έλλην πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συζήτησε δημοσίως με τον γνωστό Γάλλο φιλόσοφο και συγγραφέα Πασκάλ Μπρυκνέρ (γεν. 1948) στην Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών, με θέματα τις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές, τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την μεσανατολική διένεξη, αλλά και το μεταναστευτικό που ταλανίζει όλες τις χώρες της γηραιάς ηπείρου.
Εκεί λοιπόν ακούσαμε από τον κ. Μητσοτάκη, μεταξύ των άλλων και για την ‘’τυραννία των μειονοτήτων’’. Από την όλη συζήτηση φάνηκε καθαρά κάποια μορφή στροφής του προς τη μια άκρη του ακροατηρίου της ΝΔ., εκείνη που εμφορείται από τις χρονίως αποκαλούμενες ακροδεξιές αντιλήψεις, κατά τη συνήθη έκφραση.
Ακόμα διαπιστώσαμε ότι και ο γνωστός για τη φιλοσοφική του ενασχόληση και εμπλοκή Πασκάλ Μπρυκνέρ, πήρε θέση εναντίον της πολυδιαφημισμένης, τελευταία, woke ατζέντας, κρίνοντας και χαρακτηρίζοντας τον σεξουαλικό φιλελευθερισμό ως εφιάλτη των σύγχρονων κοινωνιών.
Κατηγόρησε τον ακαδημαϊκό χώρο ότι στους κόλπους του εκκολάπτεται και διατρανώνεται ο wokisme, με όσους βρίσκονται απέναντί του να αποκαλούνται απλώς, αντιδραστικοί! Και μάλιστα προχώρησε λίγο μακρύτερα, λέγοντας ότι εάν υποστηρίξει κάποιος σθεναρά το αντίθετο δημοσίως, κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης και να εμπλακεί σε νομικές διαμάχες καθόλου αρεστές για τον ίδιο.
Ταυτόχρονα απέδωσε ευθύνες στην νυν αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις, τις θέσεις της οποίας εκμεταλλεύτηκε εις το έπακρον και με διάφορους χαρακτηρισμούς ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για να εισέλθει ξανά στον Λευκό Οίκο.
Επιπλέον είπε πως εάν το χρώμα του δέρματος είναι λευκό, τότε αυτό και μόνο αρκεί για να χαρακτηρισθείς ένοχος. Ο Έλλην πρωθυπουργός, εστιάστηκε στην απώλεια της ελευθερίας λόγου την οποία και συνέδεσε με την περιβόητη woke κουλτούρα των ΗΠΑ.
Η τυραννία των μειονοτήτων συνέχισε, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον παραδοσιακό φιλελευθερισμό, έτσι που αν διαφωνήσεις μαζί τους κρίνεσαι απλώς ως φασίστας, αλλά κάτι τέτοιο είπε πως δεν απαντά ούτε στην Ευρώπη ούτε στην χώρα μας.
Φυσικά ήρθε στο επίκεντρο της συζήτησης και το θέμα της μετανάστευσης και των παράνομων ή νόμιμων μεταναστών και της γενικότερης συμπεριφοράς τους στις χώρες που τους φιλοξενούν. Ο Μπρυκνέρ επανέλαβε τις γνωστές του θέσεις και προβληματισμούς επ’ αυτού, δηλαδή ήταν υπέρ της νόμιμης μετανάστευσης και της ένταξης των μεταναστών στις κοινωνικές δομές των κρατών που τους υποδέχονται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σχολιάζοντας το ζήτημα αυτό, υπεραμύνθηκε της πολιτικής της κυβερνήσεώς του, αναφέροντας την αντίστοιχη και καταστροφική των προκατόχων του, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις σοβαρές δημογραφικές προκλήσεις των καιρών.
Η συζήτηση επεκτάθηκε αργότερα και στον πόλεμο της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να επαναλαμβάνει τις γνωστές του θέσεις οι οποίες αντανακλούν εκείνες του δυτικού κόσμου. Τη βοήθειά του στην Ουκρανία και την στρατηγική σχέση τη χώρας μας με το Ισραήλ.
Ο Μπρυκνέρ, τόνισε περισσότερο την άποψη ότι ο κόσμος αναπαύτηκε με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, μέχρις ότου ήρθε στην επικαιρότητα η 11η Σεπτεμβρίου και τόσα άλλα γνωστά γεγονότα, με γεωμετρικό τόπο την έννοια της θρησκείας.
Υποστήριξε ότι οι πόλεμοι είναι το φυσιολογικό στην ανθρώπινη ιστορία από καταβολής κόσμου, ενώ η ειρήνη η εξαίρεση.
Η συζήτηση φυσικά έδωσε γένεση στη συνέχεια και σε άλλες συζητήσεις, σε πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους, με πολλούς να αναρωτιούνται γιατί ο κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στη woke κουλτούρα στη συγκεκριμένη στιγμή, με κυριότερο επιχείρημα ότι προσπάθησε να έρθει κοντύτερα στην δεξιά άκρη του κόμματός του, ή έστω να δημιουργήσει κάποιες γέφυρες οι οποίες θα του φανούν χρήσιμες μελλοντικά.
Πιθανό ακροατήριο το εσωτερικό, αλλά και εξωτερικά της ΝΔ. Κάποιοι ομιλούν για αλλαγή πολιτικής στάσης η οποία εξυπηρετεί παρούσες συγκυρίες, λόγω του γνωστού αποτελέσματος των αμερικανικών εκλογών, το οποίο συνδέθηκε από αρκετούς με την woke κουλτούρα.
Είναι προφανές ότι οι έννοιες τυραννία της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, ξαναήρθαν στο προσκήνιο. Και μαζί με αυτά, τα νομοθετήματα για τον γάμο ομοφυλοφίλων, την τεκνοθεσία για τα παιδιά των ομοφυλοφίλων, για την υιοθεσία, και όλα εκείνα που μας απασχόλησαν τους τελευταίους μήνες.
Αυτόματα λοιπόν έρχεται στην επικαιρότητα το ερώτημα υπήρξε άραγε ιδεολογική στροφή του πρωθυπουργού, ή κάτι άλλο;
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως δ/ντής Χειρουργικής και συγγραφέας