Κι ενώ οι αντεγκλήσεις και προστριβές γύρω από το πολυθρυλούμενο πρόβλημα με την εμμονή της παρουσίας της πανδημίας του κορονοϊού και τις πολυπληθείς επιπτώσεις του καλά κρατούν σε πεζοδρόμια, καφενεία, κοινωνίες, τηλεοπτικά μέσα, ιστοσελίδες, μέσα (αντι)κοινωνικής δικτύωσης και εφημερίδες, αίφνης συνειδητοποιήσαμε πως ένας παρεμφερής κίνδυνος, γνώριμος όμως, βρίσκεται οσονούπω σε διαδικασία επίσκεψης εις τα καθ’ ημάς.

Αναφέρομαι στην εποχιακή γρίπη η οποία κάθε φθινόπωρο μας επισκέπτεται απειλώντας κι’ αυτή με τη σειρά της κάποιες ευαίσθητες ομάδες συνανθρώπων μας και αυξάνοντας την νοσηρότητα και θνητότητα του γενικού πληθυσμού, όπως καταγράφεται σε τακτά χρονικά διαστήματα από την επιστήμη της στατιστικής.

Για τους αδαείς ή τους έχοντες επιδερμικές γνώσεις επιδημιολογίας, ο ιός της γρίπης βρίσκεται εδώ και πολλές δεκαετίες στο προσκήνιο  χωρίς   τα εμβόλια να καταφέρουν να τον εξαφανίσουν με δεδομένη την γνωστή πια μετάλλαξη του ιού σε συνεχή βάση.

Έτσι το εμβόλιο της γρίππης είναι αποτελεσματικό, αλλά για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και μόνο για το επανεμφανιζόμενο στέλεχος του ιού και το σπουδαιότερο χωρίς  να αφήνει ανοσία για τη συνέχεια στο γενικό πληθυσμό. Όμως η περιήγηση σε επιστημονικές ιστοσελίδες αποκαλύπτει ότι ικανός αριθμός ατόμων οδηγούνται και νοσηλεύονται στα νοσοκομεία, ενώ κάποιοι δυστυχώς δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις σοβαρές επιπλοκές που δημιουργεί.

Για τον περασμένο χρόνο, η προστατευτική μάσκα που όλοι αναγκαζόμασταν να φοράμε κατάφερε και αποσόβησε πολλές περιπτώσεις μετάδοσης της γρίππης  αφού και ο ιός αυτής μεταδίδεται κυρίως μέσω του αναπνευστικού συστήματος και τα σταγονίδια που εκτοξεύονται με την ομιλία και την αναπνοή.

Όμως φέτος, ειδικά τώρα που αρκετοί, περίπου τα δύο τρίτα του γενικού πληθυσμού,  εμβολιάστηκαν για τον κορονοϊό και αφαίρεσαν από την καθημερινή τους  φαρέτρα τη χρήση της μάσκας, επικρέμαται πάντοτε ο κίνδυνος της μετάδοσης του ιού και της γρίππης, πια.

Έτσι το τελευταίο πράγμα που θέλαμε και εμείς και το σύστημα υγείας που τα τελευταία δύο χρόνια δεινοπάθησε, είναι να προστεθούν στα νοσούντα άτομα και στα θύματα του κορονοϊού και εκείνα τώρα της γρίππης. Ενώ λοιπόν για τον προηγούμενο χρόνο τα ποσοστά των  μολύνσεων από τον ιό της γρίππης βρέθηκαν σε αρκετά χαμηλό επίπεδο, ετούτο το φθινόπωρο και ο χειμώνας που βρίσκονται μπροστά μας   δεν είναι σίγουρο πως θα έχουμε τα ίδια επιδημιολογικά νούμερα.

Εδώ πρέπει μάλλον να τονίσουμε για ακόμα μία φορά πως η πλέον αποτελεσματική μέθοδος αποφυγής δυσάρεστων εξελίξεων, ειδικά για  ηλικιωμένους πολίτες, ασθενείς με σοβαρά προβλήματα από το κυκλοφορικό και αναπνευστικό σύστημα, ανοσολογικά κατεσταλμένους και  αναξιοπαθούντες γενικώς, είναι τα γνωστά και στοιχειώδη μέτρα ατομικής υγιεινής, η αποφυγή συγχρωτισμού σε μέρη κλειστά και με κακό αερισμό, η χρήση της προστατευτικής μάσκας, και βεβαίως ο αντιγριπικός εμβολιασμός ο οποίος επιτελείται κάθε χρόνο αφού είναι πλέον πασίγνωστο ότι η προστασία από αυτόν διαρκεί κάπου έξι μήνες λόγω των συχνών μεταλλάξεών του.

Όμως εδώ πρέπει να τονισθεί κι’ ένας άλλος κίνδυνος που παραμονεύει στους ανεμβολίαστους από τον ιό της γρίππης. Όταν εκδηλώσουν τα συμπτώματα τα οποία εν πολλοίς είναι παρεμφερή με εκείνα από τον κορονοϊό,  πιθανόν καθυστερήσουν τη διάγνωση της λοίμωξης από τον κορονοϊό και έτσι να χαθεί πολύτιμος χρόνος στην αντιμετώπιση του τελευταίου, αφού είναι  γνωστό  ότι η όποια καθυστέρηση στη σωστή διάγνωση και στην ταχεία και κατάλληλη αντιμετώπιση και θεραπεία των επιπλοκών του οδηγεί μαθηματικά και σε αύξηση της θνητότητας.

Οι συστάσεις όλων των γιατρών και των ιατρικών εταιρειών συστήνουν ανεπιφύλακτα  την διενέργεια αμφοτέρων των εμβολίων, γιατί η παρουσία δύο επιδημιών στον ερχόμενο χειμώνα, θα στοιχίσει πολλά και η κοινωνία δεν αντέχει άλλα.

Αρκετά μας στοίχισε, κυρίως σε ανθρώπινες ζωές, έως τώρα η πανδημία του κορονοϊού, τόσο από ατομικές ανευθυνότητες και επιπολαιότητες, όσο και από κυβερνητικές ατολμίες! Οψόμεθα, λοιπόν!