Με τίτλο «Το μέλλον της χρηματοδότησης της ΕΕ για την Ουκρανία: Επιλογές ενόψει της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 1ης Φεβρουαρίου» κυκλοφόρησε στις 29-01-2024 μελέτη από τις εκδόσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία αναφέρεται ρητά στο ότι είναι προτιμότερη η χρηματοδότηση από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, κορωνίδα της εφαρμογής των πολιτικών της ΕΕ που επέτρεψαν τη δημιουργία της. Τα περιθώρια στενεύουν σημαντικά και οι βασικοί ταγοί της ΕΕ φαίνεται ότι δεν ορρωδούν μπροστά στο ενδεχόμενο να τινάξουν την ίδια την ΕΕ στο αέρα! Έλα όμως που ενδιαφέρει τους πολλούς!
Στη συνοπτική παρουσίαση και δεδομένου της άρνησης ενός κράτους μέλους (προφανώς της Ουγγαρίας), της ανωτέρω μελέτης αναφέρεται η αδυναμία της ΕΕ να συμφωνήσει σε δέσμη χρηματοδοτικής στήριξης ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ουκρανία κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 2023. Τους λόγους του έχουμε αναλύσει, όπως θα δούμε συνοπτικά στην αναφορά μας στο παρόν σημείωμα. Εν τούτοις, είτε ξέφυγε από τους υπεύθυνους, είτε έχουν καταντήσει εντελώς ανεξέλεγκτοι, ως προς τη χορήγηση πιστώσεων, στρεβλώνουν το σύνολο των πολιτικών με την ακατανόητη εμμονή τους να εξακολουθήσουν τη χρηματοδότηση ως μη όφειλαν σε βάρος των δικών τους συμφερόντων. Τα πρώτα αποτελέσματα έχουν ήδη διαφανεί στο παρελθόν.
Τα δεύτερα αποτελέσματα τα βλέπουμε από την υστέρηση εφαρμογής της ΚΓΠ που έβγαλε στους δρόμους τους αγρότες της Ένωσης σε όλους τους κεντρικούς δρόμους και επέρχονται ριζικές διαφοροποιήσεις, αφού όλοι είναι υποχρεωμένοι να πουν πλέον ξεκάθαρα την αλήθεια.
Όπως σημειώσαμε και σε πρόσφατο σημείωμά μας, η στάση που επιβλήθηκε από βασικούς κατασκευαστές όπλων και πολεμοφοδίων στην ΕΕ, όπως Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Ισπανοί και οι μέχρι χθες εταίροι μας, Εγγλέζοι, μαζί με μερικούς άλλους αρχηγούς που έβλεπαν να συρρικνώνονται τα συμφέροντά τους, κατάφεραν χωρίς επιχειρήματα να κάμψουν την προσοχή των υπόλοιπων κρατών μελών και να περάσουν ως βασικό πυλώνα την υιοθέτηση κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, έναντι μιας ισχυρής διπλωματίας της γειτονίας, όπως υποστηρίζουμε στις κατά καιρούς αναφορές μας.
Από τότε υπαινισσόμασταν τα λάθη της ευρωπαϊκής διπλωματίας που κατακυριάρχησε και εφαρμόστηκε σε πολλές περιπτώσεις μέσω της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία εφάρμοζε τη λήψη αποφάσεων από το συμβούλιο και τις συνόδους κορυφής χωρίς καμιά αιδώ για το μέλλον της ίδιας της ΕΕ.
Και ζήσαμε τα αποτελέσματα αυτής της άσκεφτης και χωρίς προηγούμενη μελέτη της ΕΕ να συνοψίζονται στα ακόλουθα:
- Να προσπαθούν να δώσουν καθεστώς ένταξης στην Ουκρανία αλλά και άλλων χωρών στο υπογάστριο της Ρωσίας, (Γεωργία και Μολδαβία) δηλώνοντας ευθαρσώς ότι εμείς προετοιμαζόμαστε για πόλεμο.
- Όταν όμως προετοιμάζεσαι για πόλεμο, τουλάχιστον έχεις τα βασικά εχέγγυα που σου επιτρέπουν την κατάλληλη προετοιμασία, ήτοι κατάλληλους ενεργειακούς πόρους και πρώτες ύλες που θα βοηθήσουν τη βιομηχανία σου να ετοιμαστεί. Οι ταγοί όμως της πολεμικής μηχανής αφέθηκαν στην αμερικάνικη ευρηματικότητα που ξαφνικά σταμάτησε για τους δικούς τους λόγους και μας φέρνουν μας πιο κοντά στην ολέθρια επίπτωση της ρωσοουκρανικής σύρραξης.
- Οι ταγοί της Ευρώπης που πήραν τις αποφάσεις αυτές αγνόησαν:
- Τις κραυγές των ιθυνόντων για το διεφθαρμένο καθεστώς του Κιέβου, δίπλα στις εκατόμβες των θυμάτων μάχιμων και αμάχων.
- Τη δημιουργία επισιτιστικού προβλήματος όχι μόνο στις φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και πολλών χωρών από την εγγύς και άπω Ανατολή,
- Τη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων της εφοδιαστικής αλυσίδας των ίδιων των κρατών μελών που εκφράστηκε με τεράστιες αυξήσεις τιμών, που οδήγησαν στην περαιτέρω φτωχοποίηση 95 εκατ. Ευρωπαίων πολιτών
- Την κατακόρυφη αύξηση των ενεργειακών τιμών που οδήγησαν και αυτές σε στρέβλωση του μηχανισμού παραγωγής αγαθών, αλλά δίπλα και στη μείωση πρώτων υλών αφού ένας βασικός προμηθευτής ήταν η ίδια η Ρωσία για την Ευρώπη.
- Δεν εισακούστηκε ο βασικός ιέραξ αμερικανικής προέλευσης, στο μεταξύ αποθανών Κίσινγκερ, όταν στο Νταβός 2023 προέτρεψε να σταματήσουν τον πόλεμο, αποδεικνύοντας ότι το Νταβός τελικά είναι ένα ανούσιο παιχνίδι πομφόλυγας.
Δεδομένου ότι η τρέχουσα χρηματοδοτική στήριξη της ΕΕ προς την Ουκρανία μέσω της δέσμης μακροοικονομικής χρηματοδοτικής συνδρομής ΜΧΣ+ έληξε στα τέλη του 2023, απαιτείται επειγόντως μια νέα λύση για την παροχή της αναγκαίας χρηματοδότησης στην Ουκρανία, λέει η μελέτη που προαναφέραμε1. Και εδώ διαπιστώνουμε τη βόμβα που είναι μέσα στο μυαλό των βασικών παικτών της ΕΕ, που λέει επακριβώς «Ενώ μια συμφωνία μεταξύ των 27 κρατών μελών και εντός του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ είναι ιδιαίτερα προτιμότερη», η ΕΕ έχει επιλογές για την παροχή της αναγκαίας χρηματοδοτικής στήριξης στην Ουκρανία, παρά το συνεχιζόμενο βέτο ενός κράτους μέλους.
Και καλά αυτό, όλες οι μικρότερς χώρες και οι χώρες με τους πλέον αδύναμους προϋπολογισμούς πως μπορούν να ανταπεξέλθουν στη λαίλαπα της μη χορήγησης των προβλεπόμενων πιστώσεων σε ετήσια βάση για να κινείται ο μηχανισμός του κοινοτικού κεκτημένου; Θυμάται κανείς ότι η δημοκρατία ως πολίτευμα επέτρεψε στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών να εντάσσονται στην Κοινή Αγορά, στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, στην Ευρωπαϊκή Ένωση με κανόνες και με θεσμούς; Αν θέλει ο Μακρόν, ο Σουλτζ, η Μελόνι και ο Σούνακ να πληρώνουν, αυτοί έχουν, ας πληρώσουν, ή μάλλον, ας πείσουν και τους φίλους τους, αμερικάνους να μοιράζονται… Αλλιώς η κατάσταση δεν είναι πλέον προς επιβίωση.
Και ας μην ξεχνιέται ότι η στροφή ολοένα και περισσότερο ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προς τα άκρα δεξιά δεν εγκυμονεί καμιά καλή κατάσταση. Το αυγό του φιδιού έσπασε ανεπιστρεπτί.
1https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/ATAG/2024/757623/EPRS_ATA(2024)757623_EN.pdf