«Από καρδιάς στον κ. Νίκο Φλεμετάκη, μια πνευματική μεταλαβιά από τα χώματά μας».
Με αυτήν την, πράγματι, φιλική ως και συγκινητική αφιέρωση και με πλατύ χαμόγελο μού πρόσφερε το νέο του βιβλίο, «ΑΠ’ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΣΟΥ», ο καλός φίλος Δημήτρης Ν. Θεοδοσάκης, ο γνωστός σε όλες και όλους ως: «ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ».
Πρόκειται για το 27ο πνευματικό έργο του, στο οποίο με περισσή νοσταλγία και με την ομορφοπλουμισμένη κρητική ντοπιολαλιά του, ο καλός φίλος και συγγραφέας της παράδοσης, της μνήμης, της νοσταλγίας και της παλιάς ζωής στην Κρήτη, με την πέννα του ζωγραφίζει την παλιά πολιτιστική και πολιτισμική ζωή της υπαίθρου. Στοιχεία που δυστυχώς τείνουν να εκλείψουν.
Έτσι «ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» ΕΠΕΡΑΣΕ ΠΑΛΙ, με το νέο του βιβλίο «ΑΠ’ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΣΟΥ» για να μας θυμίσει, νοσταλγικά, μνήμες παλιές.
Εκείνο που γενικά χαρακτηρίζει «του Κάστρου τον Ταχυδρόμο» είναι το μειλίχιο ύφος του, το πλατύ χαμόγελο προς όλους ανεξαρτήτου ηλικίας και προπάντων η αγάπη της καρδίας, προς όλους τους ανθρώπους. Και όχι μόνον το αισθάνεται, το δείχνει και το καταλαβαίνει, αλλά και το γράφει ο Δημήτρης στο ποίημά του: «Στη Λιτανεία» (αναφέρεται στη δεύτερη Ανάσταση):
Ό,τι δεν κράτησες σφιχτά,
με αγάπη να το δέσεις,
έρμο παντέρμο θα το βρεις,
όντε θα το γυρέψεις.
Του αξίζουν πολλά για το πολιτισμικό συγγραφικό του έργο και προπάντων για την αναγνώριση της πνευματικότητάς του. Προσωπικά θα τον πρότεινα για το βραβείο «ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ», που έχει καθιερώσει ο δήμος Ηρακλείου. Νομίζω ότι του αξίζει.
Το μόνο που έχω να κάνω είναι να αφιερώσω ένα δίστιχο στο φίλο Δημήτρη Θεοδοσάκη
Επήρες πάλι Κρητικέ του κάστρου ταχυδρόμος,
«Από τα χώματα σου» κι έγινες τση Κρήτης κληρονόμος.