Μετά τις φιέστες και τους πανηγυρισμούς για την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα και την επιστροφή στα σαλόνια ο ΟΦΗ προγραμματίζει ήδη την επόμενη μέρα. Πάντα η επόμενη μέρα ήταν δυσκολότερη από την προηγούμενη ειδικά στον ΟΦΗ που εδώ και μια 18ετία περίπου πηγαίνει από το ζεστό στο κρύο (ντους). Η άνοδος στη Σούπερ Λίγκα επαναφέρει τον ΟΦΗ στους μεγάλους, εκεί όπου αξίζει να βρίσκεται και που ο ίδιος έκανε ό,τι μπορούσε, δίνοντας δικαιώματα στους άλλους για να τον σπρώξουν προς τον γκρεμό.
Το restart που έγινε πριν από τρία χρόνια δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αγωνιστικά, μπορεί ο ΟΦΗ να τα κατάφερε με παρένθεση την περσινή αποτυχημένη χρονιά αλλά οικονομικά γύρισε πίσω. Το να ξεκινάει μια ομάδα καθαρή από χρέη και μετά από 3 χρόνια να βρίσκεται ξανά με άνοιγμα (για άλλους κάτω, για άλλους πάνω από 1 εκ.) δεν συνιστά επιτυχία. Οι μέτοχοι που ανέλαβαν το καλοκαίρι του 2015 έδωσαν αρκετά, και κάποιοι εξ αυτών ακόμα τροφοδοτούν οικονομικά.
Ωστόσο έγιναν και λάθη που μεταφράστηκαν σε πάνω από 70 μεταγραφές (!!) αυτά τα τρία χρόνια και μοιραία ο ΟΦΗ έφτασε ξανά στο σημείο να έχει προσφυγές. Μια λέξη ταμπού για τον κόσμο που πίστεψε ότι μετά την πτώση στην Γ’ Εθνική όλα αυτά θα αποτελέσουν παρελθόν. Φευ, ο ΟΦΗ επανήλθε στα παλιά, όχι στα δυσθεώρητα ύψη παλιότερων ετών, αλλά τα χρέη είναι χρέη και δημιουργούν εμπόδια στις ΠΑΕ που δεν έχουν πολλές πηγές εσόδων.
Το ζήτημα που τίθεται είναι τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα για να μην επιστρέψει ποτέ ξανά ο ΟΦΗ στα πέτρινα χρόνια. Μια λύση που θα έδινε προοπτική μπορούσε να δοθεί από ένα επενδυτή. Δυστυχώς για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο ΟΦΗ απομακρύνει αντί να προσελκύει ανθρώπους που πιθανόν να ήθελαν να βάλουν τα χρήματά τους στην ομάδα. Αν, λοιπόν, δεν βρεθεί ένας τέτοιος ισχυρός επενδυτής (παρεμπιπτόντως η Κρήτη διαθέτει πολλούς, αλλά ουδείς δείχνει να ενδιαφέρεται…), η μόνη λύση είναι αν υπάρξει ένα σοβαρό πλάνο εξυγίανσης.
Δεν είναι δυνατόν ο ΟΦΗ να «ζητιανεύει» κάθε λίγο και λιγάκι προκειμένου να καλύψει τρύπες. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα και δεν αρμόζουν σε μια ομάδα με τη δυναμική του ΟΦΗ. Ποιο (πρέπει να) είναι το πλάνο; Λιγότερες μεταγραφές, περισσότερο βάρος στις Ακαδημίες (αλήθεια, πότε θα προχωρήσουν ΠΑΕ και Ερασιτέχνης σε μια κοινή αποδεκτή λύση;), σκάουτινγκ (αν λέει κάτι αυτή η λέξη…) και καλύτερα γήπεδα στο ΒΑΚ.
Θα χρειαστεί ακόμα περισσότερη δουλειά στον τομέα του μάρκετινγκ. Ο ΟΦΗ είναι ένα σήμα που πουλάει αλλά δεν έχει αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα. Απαιτείται δουλειά και οργάνωση από ανθρώπους που κατέχουν το αντικείμενο για να φέρουν χρήματα στα ταμεία.
Ποιες εγγυήσεις υπάρχουν; Κατ’αρχήν ο προπονητής: όσο είναι ο Παπαδόπουλος στον ΟΦΗ, το ποδοσφαιρικό τμήμα θα έχει ασφάλεια. Το κλίμα που δημιουργήθηκε φέτος μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για τη νέα χρονιά μιας και η βάση θα είναι η ίδια. Άλλη εγγύηση είναι ο κόσμος. Που ποτέ δεν παράτησε μόνη της την ομάδα, ακόμα και στα… κατσάβραχα της Γ’ Εθνικής.
Ωστόσο θα πρέπει να έχει κι αυτός πιο ενεργή συμμετοχή με τα διαρκείας. Μεγάλη ομάδα με 1.000 ή 2000 διαρκείας δεν νοείται και πέρα από την ηθική ο ΟΦΗ έχει ανάγκη και την οικονομική στήριξη. Αν ο ΟΦΗ θέλει να ανταγωνιστεί κάποια στιγμή στο μέλλον τους big-4 του ελληνικού ποδοσφαίρου πρέπει να δουλέψει σκληρά σε αυτούς τους τομείς και να κάνει υπομονή. Να μηδενίσει (τα χρέη) και να διεκδικήσει ξανά τη θέση του στην ελίτ…