Μια νέα Άνοιξη, διαφορετική ίσως θα μπορούσε κάποιος να πει. Αφού ο μήνας Μάρτιος του έτους 1932, ο πρώτος μήνας της Άνοιξης, ήταν κάπως αλλιώτικος. Ένας μήνας με πολλά αιτήματα και μάλιστα ενδιαφέροντα.
Η τότε διευθύντρια του Ανωτέρου Παρθεναγωγείου Ηρακλείου Σοφία Αμαριώτου, αδελφή της άλλης μεγάλης παιδαγωγού Μαρίας Αμαριώτου, ορμώμενη από το Καστέλλι Φουρνής Μεραμβέλλου, με αίτημά της από το Δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου, ζητά αντίγραφον της απόφασης που αφορά την ανέγερση διδακτηρίου για το ανώτερο Παρθεναγωγείο προκειμένου να βρεθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια, επιτρέποντας ν’ αρχίσουν οι οικοδομικές εργασίες.
Το παρόν έγγραφο φέρει ημερομηνία 10η Μαρτίου1932 και αριθμό πρωτοκόλλου 57. Ένα άλλο αίτημα που απευθύνεται στον τότε Δήμαρχο Ηρακλείου Ανδρέα Παπαδόπουλο προέρχεται από τον Πρόεδρο Μηλιαράκη του σωματείου κτιστών Ηρακλείου.
Φέρει ημερομηνία 31η Μαρτίου του ιδίου έτους και απόσπασμα αυτού του αιτήματος σας μεταφέρω: “Κύριε Δήμαρχε, θερμοτάτην παράκλησίν όπως ευαρεστούμενοι διατάξητε την αρμοδίαν υπηρεσίαν του καθ’ υμάς Δήμου, ίνα εις τας εκτελουμένας εκάστοτε διαφόρους εργασίας του Δήμου προσλαμβάνονται τεχνίται και εκ του ημετέρου σωματείου παρ’ εμού του Προέδρου υποδεικνυόμενοι και θέλετε μας ευεργετήσει μεγάλως. Ευελπιστών, ότι η θερμή αύτη παράκλησις του υπ’ εμέ σωματείου ληφθήσεται ευμενώς παρ’ υμών υπ’ όψει παρακαλώ υμάς, κύριε Δήμαρχε, όπως δεχθήτε εκ των προτέρων την έκφρασιν της βαθυτάτης ευγνωμοσύνης της ολομελείας του σωματείου μας μεθ’ ης διατελώ. Μετά την προσήκοντος σεβασμού, ο πρόεδρος”.
Προς τον Δήμαρχο όμως ξεσπά με αίτημά του και ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου που ζητάει να γίνει νυκτερινή επαγγελματική σχολή, προκειμένου να έχουν πλήρη επαγγελματική μόρφωση όλοι οι εργαζόμενοι.
Ο σύλλογος λοιπόν στέλνει προς τον Δήμαρχο αντίγραφο του οργανισμού της σχολής για να ενημερωθεί και να κατανοήσει τις επαγγελματικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τόσο των ανωτέρων, όσο και των κατωτέρων υπαλλήλων του Εμπορίου και της Βιομηχανίας της πόλης μας. Φυσικά απώτερος στόχος είναι η οικονομική ενίσχυση από πλευράς Δήμου και η δημιουργία κωδικού στον νέο προϋπολογισμό που να αναφέρεται σε αντίστοιχο ποσό αποβλέποντας στην οικονομική ενίσχυση. Χαρακτηριστικά σας μεταφέρω:
“Αρκούμεθα μόνμον να Σας γνωρίσωμεν ότι ενώ αι δαπάναι της Σχολής μας κατά το τρέχον σχολικόν έτος θα υπερβώσι το ποσόν των 150.000 δρ., το Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, το οποίον θεωρούν απαραίτητον την λειτουργίαν αυτής εν τη εμπορικωτάτη πολει μας παρακολουθεί μετ’ εξαιρέτου ενδιαφέροντος το έργον της, υπό τας παρούσας οικονομικάς συνθήκας περιώρισε την επιχορήγησιν του εις το ποσόν των 60.000 δρ.
Εξ άλλου ο ημέτερος Σύλλογος παρέχων δωρεάν φαρμακευτικήν και ιατρικήν περίθαλψιν εις τα μέλη του ως και διάφορα χρηματικά βοηθήματα εις τα απορώτερα εξ αυτών και περιθάλπων εσχάτως τους ολοένα δημιουργουμένους ανέργους, αδυνατεί να υποβληθή εις μεγαλυτέρας υλικάς θυσίας προς οικονομικήν ενίσχυσιν της Σχολής.
Καταφεύγομεν όθεν εις Υμάς υποβάλλοντες εκ μέρους ολοκλήρου της υπαλληλικής τάξεως, την παράκλησιν όπως συμπεριλάβητε την ημετέραν Σχολήν εις το νέον συντασσόμενον προϋπολογισμόν δια κονδυλίου εκ πεντήκοντα χιλιάδων (50.000) τουλάχιστον δραχμών προς συνέχισιν του κοινωφελούς έργου μας.
Ο ημέτερος Σύλλογος προβαίνων εις την νέαν οργάνωσιν της Σχολής του απέβλεψεν κυρίως εις Υμάς έχων την ελπίδα ότι ο καθ’ υμάς Δήμος, ως αμέσως ενδιαφερόμενος δια την επαγγελματικήν εκπαίδευσιν των δημοτών του, θα ανελάμβανε την κάλυψιν του 1/3 των απαιτουμένων προς συντήρησιν αυτής δαπανών και είμεθα βέβαιοι ότι σπουδαίως θέλει εκτιμήσει το κοινωφελές τούτο έργον μας και θα μας συντρέξη δεόντως ίνα μη ευρεθώμεν εις την ανάγκην να διακόψωμεν τούτο και αποβούν εις μάτην αι από ετών πολύπονοι προσπάθειαί μας, αίτινες χάριν της υποστηρίξεως και εκτιμήσεως ων ετύχομεν εκ μέρους του Υπουργ. Εθν. Οικονομίας και Υμών κατέληξαν μέχρι τούδε εις επιτυχίαν.
Ευελπιστούντες, κύριε Δήμαρχε, ότι θέλετε ποιήσει ευμενή εισήγισιν του παρόντος εις το Αξιοτ. Δημοτικόν Συμβούλιον, παρακαλούμεν όπως δεχθήτε την έκφρασιν της εξαιρέτου υπολήψεως μέθης.
Διατελούμεν
Ο Πρόεδρος
Ο Γεν. Γραμματέας
Η πόλη μας, το Ηράκλειο τέτοιες μέρες ζει στους δικούς του ρυθμούς. Η καθημερινή ειδησεογραφική εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΨΙΣ” την Τετάρτη 2α Μαρτίου 1932 ενημερώνει τους Καστρινούς, ότι αύριο είναι “τσουκνοπέμπτη”, ημέρα που αρχίζει το τρελλό καρναβάλι και καλεί όλους να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις.
Μέχρι και ευρωπαϊκή ορχήστρα θα μπορούν ν’ απολαύσουν στον Απόλλωνα. Επίσης για τους θεριακλήδες καπνιστές ενδείκνυεται το “Ανθος Ζίχνης” καθώς και τα τσιγάρα “CRETA”, τσιγάρα της τοπικής μας καπνοβιομηχανίας ΦΑΙΣΤΟΣ. Μια μικρή έως μέτρια επανάσταση γίνεται στο νέο υποδηματοποιείο Εμμανουήλ Ζ. Αλεξανδράκη, πρώην Σαρατσοπούλου, στην πλατειά στράτα.
Για βαπτιστικά και στέφανα απέναντι από τον ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης στο κεντρικό κατάστημα Λεμπιδάκη - Ζαφειροπούλου. Ενώ η Τυρινή δεν θα αργήσει, το κρητικό τυρί είναι απαραίτητο, από το κατάστημα του Γεωργίου Κουγιουμτζάκη, έναντι της πολυκλινικής Πρινιανάκη στο Καμαράκι. Πρόκειται για κεφαλίσιο τυρί, του οποίου η οκά τιμάται από 42 έως 52 δραχμές.
Σ’ όσους ενδιαφέρονται για καλλιτεχνική επίπλωση σίγουρα η επιπλοοιΐα Σωκράτη Σ. Σπαγγουλίδου θα τους καλύψου και με το παραπάνω στην οδό Σεϊτάνογλου σημερινή 1821. Καρέκλες παντός είδους και σχήματος από το κατάστημα του Ανδρέα Κουλάτση στα Γιατράδικα, σημερινό δρόμο της 1821, επίσης κρεβάτια, σουμιέδες και στρώματα στα Λεμπλετζίδικα, (οδούς Ίδης και Καλοκαιρινού) στο κατάστημα Αποστολάκη. Θα επανέλθουμε όμως στο γλέντι και στη διασκέδαση λόγω των ημερών της Αποκριάς.
Σταθερή αξία το κέντρο “Ντορέ” τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους μεγάλους με την άρτια διοργάνωση χορών. Όσο για τις προσερχόμενες ντάμες του χορού, επειδή πάντα μάρτυρας είναι ο καθρέφτης θα ήταν ό,τι πρέπει η χρήση κρέμας “Ροδαλίνη Χιών”, των καταστημάτων Λεμπιδάκη – Ζαφειρόπουλου. Μια αβλαβής κρέμα που εντός δέκα ημερών χρήση θα εξαφάνιζε κάθε ρυτίδα. Να λοιπόν που τα νιάτα μπορούν να επαναληφθούν και δυό και τρεις φορές.
Τέλος η προετοιμασία για την μεγάλη διάρκεια της σαρακοστής είχε και αυτή τους λόγους της. Διατροφικοί λόγοι κυρίως τους οποίους καλούνταν να επιλύσει το εργοστάσιο χαλβαδοποιΐας αδελφών Μπαλαμούτσου με χαλβά αρίστης ποιότητας. Τότε… στο παλιό Ηράκλειο! Άλλες εποχές, άλλοι καιροί, άλλες συνήθειες. Σίγουρα ανθρώπινες, με ιδιαίτερη ζεστασιά και πνεύμα αγάπης!