Στη δεκαετία του 1960, ήμουν μικρό παιδί και θυμάμαι που πήγαινα στο γήπεδο του Εργοτέλη, όχι από την κύρια είσοδο του, αλλά σκαρφαλώνοντας από τις βρουλιές, αψηφώντας τον κίνδυνο, που κρέμονταν δυτικά από τα ενετικά τείχη.
Ένας παράγοντας της ομάδας, Μάρθα τον φώναζαν, μια φορά που με είδε να σκαρφαλώνω οσάν τον αγριόγατο μου είπε:
-Να σε γιαγύρω πίσω να γκρεμοτσακιστείς; Έμπα μέσα να δεις τον αγώνα.
Αγάπησα αυτήν την ομάδα γιατί είχε ήθος, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στην νεολαία της πόλης μας, στον αθλητισμό. Να θυμηθώ την παλιά εκείνη φουρνιά των παιχτών, Καρνής, Ψυλλάκης, Μουρατίδης, Αϊβαλιώτης, Τζανής, Σταυρουλάκης, Παπαδόπουλος.
Έκανε όμως ένα λάθος και έδωσε για μια συναυλία το γήπεδό του, στον Μίκυ Θεοδωράκη. Πλήρωσε ακριβά την προσφορά του εκείνη στον πολιτισμό. Η χούντα που ήρθε αργότερα, τον διέλυσε.
Θέλω με αυτά τα λίγα λόγια να εκφράσω την λύπη μου για τους βανδαλισμούς που δέχτηκαν τα γραφεία της αγαπημένης μου ομάδας, ανήμερα του νέου έτους 2021. Πήρα την ίδια στεναχώρια οπως με αυτήν που μας έδωσε η μετατροπή της Αγίας Σόφιάς σε τζαμί, από τον σημερινό σουλτάνο και αυτό γιατί ο Εργοτέλης, είναι ένας πολύ σημαντικός αιμοδότης του ελληνικού ποδοσφαίρου.
* Ο Νίκος Σκουραδάκης είναι από το Κρυονέρι Μυλοποτάμου.