Ανθούσα ήταν η μάνα που γέννησε τον Ιωάννη τov Χρυσόστομο, άνθος ευωδιαστό, τούτη η τρισευλογημένη και πολύ ταλαντούχα ψυχή. Τον υπέροχο ρήτορα, που τα λόγια του μπήκαν σε απειράριθμες ψυχές στους αιώνες και τις στήριξαν.
Τις φώτισαν. Τις γαλήνεψαν. Τις γλύκαναν. Τις μετέφεραν στον Παράδεισο του ωραίου και του άγιου. Ποιος και σήμερα δεν έχει διαβάσει ή δεν έχει ακούσει κάτι απ’ τα λόγια του. Η Θεία Λειτουργία της Κυριακής δικό του έργο είναι. Ποταμός παραδείσιας ζωής είναι τα έργα του. Τόμοι και τόμοι. Πολυτιμότατη κληροδοσία του και κληρονομιά μας
. Η Εκκλησία μας του ψάλλει πολλούς και υπέροχους ύμνους: Να ένας: Χαίροις των ορφανών ο πατήρ αδικουμένων οξυτάτη βοήθεια. πενήτων η χορηγία· η των πεινώντων την τροφή· των αμαρτανόντων η διόρθωσις. ψυχών ευστοχώτατος ιατρός και σεμνότατος. θεολογίας υψηλής η ακρίβεια. η σαφήνεια των Γραφών των του Πνεύματος. νόμος ο πρακτικώτατος- κανών ο ευθύτατος- η θεωρία και πράξις, αι της σοφίας τελειότητες. Χριστόν καταπέμψαι ταις ψυχαίς ημών δυσώπησον το μεγάλο έλεος”.
Ο Ιωάννης, ο χρυσόλογος και Χρυσόστομος.
Ο χρυσουργός των δογμάτων της πίστεως. Της Εκκλησίας το χρυσό και τερπνό και θεόπνευστο όργανο. Η φιλάνθρωπη γλώσσα. Ο χρυσός θείος νους. Το χρυσό ποτάμι της αγάπης. Η χρυσή σάλπιγγα της αλήθειας. Το άδυτο άστρο. Ο επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. Το θυσαύρισμα των αρετών. Ο υπογραμμός των πιστών.
Ο εφάμιλλος των μαρτύρων. Ο ομότροπος των Αποστόλων. Το χρυσό δοχείο της ουράνιας χάρης. Να μείνουμε μαζί του και να τον ακούσουμε: Λιμάνια πνευματικά είναι οι ναοί. Με λιμάνια στο πέλαγος μοιάζουν οι ναοί, που ο Θεός εγκατέστησε στις πόλεις. πνευματικά λιμάνια, όπου βρίσκουμε απερίγραπτη ηρεμία όσοι σ’ αυτά καταφεύγουμε, ζαλισμένοι από την κοσμική τύρβη.
(Συνεχίζεται)
Εμμ. Λιοδάκης, ιεροκήρυκας