Είναι γεγονός ότι η χώρα μας είχε σχεδόν πάντοτε οικονομικά προβλήματα και μάλιστα μερικές φορές είχε κηρύξει ακόμη και ολική πτώχευση. Τα τελευταία χρόνια όμως βρισκόταν σε σχετικά καλή οικονομική κατάσταση, με αποτέλεσμα να επιτύχει την είσοδό της στη ζώνη του ευρώ.

Επειδή όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις και μετά την είσοδο της χώρας μας στην ευρωζώνη, συνέχισαν να εφαρμόζουν την ίδια προ του ευρώ οικονομική πολιτική, δηλαδή των διορισμών, της παροχολογίας κτλ, σιγά σιγά άρχισε να εμφανίζει οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί ξανά σε οικονομικό αδιέξοδο.

Ύστερα από όλα αυτά, παρενέβη η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και επέβαλε στη χώρα μας την υποχρέωση να τηρεί αυστηρά τους κανόνες, που είχε συμφωνήσει με τους άλλους εταίρους της, διαφορετικά υπήρχε ο κίνδυνος ακόμη και εξόδου της από το ευρώ.

Μετά από αυτά, η χώρα μας αναγκάστηκε να πάρει σκληρά οικονομικά μέτρα, όπως ήταν η μείωση των μισθών και των συντάξεων, ο περιορισμός των διορισμών στον δημόσιο τομέα και άλλα σημαντικά μέτρα, προκειμένου να μπορέσει να μειώσει το έλλειμμά της.

Έτσι, λοιπόν, αρχίζει να δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα και οι χαρές των προηγούμενων χρόνων, γίνονται λύπες, τα γέλια κλάματα, τα ζωνάρια άρχισαν να σφίγγουν, το στομάχι να μένει πλέον αδειανό, ενώ το μόνο καλό που έκαναν  ήταν να μειώσουν τη χοληστερίνη σε όσους είχαν σχετικό πρόβλημα.

Τα μέτρα όμως τα οποία πήρε η χώρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, δεν ήταν επαρκή, αφού, εκτός από τις μειώσεις που έκανε, είχε ανάκγη να εισπράξει και κάποια ποσά, προκειμένου να γεμίσει τα άδεια ταμεία της.

Έτσι, λοιπόν, για να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα, αναγκάστηκε να αυξήσει τους φόρους και τον Φ.Π.Α., αλλά δυστυχώς οι αυξήσεις αυτές δημιούργησαν κίνητρο για μεγαλύτερη φοροδιαφυγή, με αποτέλεσμα τα έσοδα του κράτους να μην έχουν την ανάλογη αύξηση.

Το παράδοξο όμως είναι ότι κατά την πώληση ενός αγαθού ή υπηρεσίας, ο αγοραστής καταβάλλει τον Φ.Π.Α., για να αποδοθεί στο Κράτος, αλλά δυστυχώς αυτός καταλήγει σε άλλες τσέπες.

Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν, επειδή το ελληνικό κράτος δεν ασκεί τους απαραίτητους ελέγχους, με αποτέλεσμα ο κάθε ένας ανενόχλητος να κάνει, ότι αυτός θέλει.

Επίσης, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας  είναι η μαύρη εργασία, η οποία λόγω και της μεγάλης ανεργίας που υπάρχει, δε δηλώνεται, με αποτέλεσμα να μην καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές και η Χώρα να έχει τεράστιες απώλειες στα ασφαλιστικά της έσοδα.

Ελπίζομε, όμως, μετά την ταλαιπωρία που υπέστη ο ελληνικός λαός τα τελευταία οκτώ χρόνια, ο φετεινός χρόνος, σύμφωνα και με επίσημες ανακοινώσεις, να είναι ο τελευταίος και η χώρα να βγει επιτέλους από τα μνημόνια και να επανέλθει σε ομαλό οικονομικό βίο.

* Ο Ιωάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ