Αύρα είναι μια αόρατη ουσία, μια φωτεινή ενέργεια, που περιβάλλεται και εκπέμπει ο κάθε οργανισμός και μας φανερώνει την ψυχοσύνθεσή του, το μέσα του, την ψυχή του. Είναι μια αίσθηση ζεστασιάς, ευχαρίστησης, έλξης, θέλγητρο κλπ. Το τραβηχτικό που λέμε. Καθαρά το λέει το ωραίο τραγουδάκι: Κάτι με τραβά κοντά σου, μα δεν ξέρω τί…
Περίεργη και ασυνήθιστη ακούγεται η φράση: Εκείνος ή εκείνη έχει το “έλα πα”. Μια κίνηση, ένα νεύμα, μια αντίδραση, μια ξινίλα, ένα χαμόγελο είναι αρκετά για να φανερώσουν, το ποιος είσαι στ’ αλήθεια.
Η αύρα σε μαγνητίζει ή σε απωθεί. Λίγοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται την αύρα του άλλου, μόνο αν έχουν την ίδια αύρα. Παροιμιώδης η απάντηση του γέρου: Μπάρμπα Κωστή ίντα κάνεις; Η παρουσία μου σε πληροφορεί.
Το θέλγητρο, το έλα πα, είναι οτιδήποτε, που χρησιμεύει στο να προκαλέσει έλξη, γοητεία, ενδιαφέρον. Απο γεννησιμιού του ο καθένας κουβαλεί τα θέλγητρά του. Λίγο ή πολύ όλοι οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα και τα φυτά έχουν αυτήν την αόρατη ουσία, που σε μαγεύει.
Και η ομοφυλοφιλία είναι έλξη ερωτική με άτομα του ίδιου φύλου. Ο άνθρωπος είναι μια αιώνια επιθυμητή ύπαρξη και ανάλογα πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνει, στα καλά καθούμενα, μαγνητίζει ή απωθεί τον απέναντι και τρελλαίνεται. Πόσες φιλίες, σχέσεις, συμφωνίες, προχώρησαν ή βάλτωσαν, γιατί μπήκε στη μέση, το ένστικτο, η αύρα;
“Τί του βρήκε”, ή “τί της βρήκε”, “αφού δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους” άκουγες καμιά φορά στο χωριό. Και όμως κάτι βρήκε, που εσύ δεν βλέπεις, γιατί είναι διαφορετική η αύρα σου. Το συναίσθημα πολλές φορες υποτάσσει τη λογική.
Στο παραμύθι της Οδύσσειας, μετά τον πόλεμο στην Τροία στα δέκα χρόνια, που θαλασσοπνιγόταν ο Οδυσσέας, για να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ιθάκη, είναι παράδειγμα αυτοσυγκράτησης, στην αιώνια ομορφιά της Θεάς, της νύμφης Κίρκης, που με τα μαγικά της φάρμακα υποσχόταν, να τον κάνει αθάνατο και αγέραστο.
Με κερί βούλωσε τα αυτιά των συντρόφων του και συγχρόνως διέταξε να τον δέσουν στο κατάρτι του πλοίου, για να μη μαγευτούν από το τραγούδι των Σειρήνων.
Εκτός από το “έλα πα”, την “ταυτότητά σου” και παλιότερα και σήμερο επινοούν διάφορους τρόπους, για να επηρεάσουν μια κατάσταση (συνήθως ερωτική), με μάγους, χαρτορρίχτρες, διάφορες μαγγανείες κλπ. Χωρίς να θέλω να παραλείψω τη μόδα, τη ρεκλάμα, που έχει δείξει τα δόντια της τα τελευταία χρόνια στην εμφάνιση και τη συμπεριφορά, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου.
Με τα φτιασίδια, τα κρεμαστά, τις επεμβάσεις στο δέρμα και τα κουρελιασμένα αλλά πανάκριβα ρούχα, προσπαθούν να εντυπωσιάσουν ή να διαμαρυρηθούν για την κατάντια της κοινωνίας.
Στη λαογραφική καταγραφή που είχα κάνει τη δεκαετία του 1960, η θεία Κλεάνθη (αδελφή της γιαγιάς μου), μου αφηγήθηκε το παρακάτω μαγικό: Ο άντρας ή η γυναίκα που θέλει να κάνει μάγια σε κάποιον (συνήθως οι κοπελιές) παίρνει εφτά κουκιά και τα καταπίνει ολόκληρα.
Την επαύριο τα αποπατεί. Τα παίρνει και τα αλέθει όπως τον καφέ. Μετά, τη σκόνη που κάνει τη βάζει στο φαγητό ή στο ποτό εκείνου που θέλει να μαγέψει, για να τον κάνει άντρα της. Είναι λέει πολύ αποτελεσματικό. Μέσα σε μια βδομάδα καταφέρνει να προσελκύσει αυτόν που θέλει. Κλεάνθη.
Ουφ … μάγια μούχεις καμωμένα και τρελλαίνομαι για σένα.
* Ο Μανόλης Σπανάκης είναι συν/χος καθηγητής