Τι λέτε να σηκώσουμε το κεφάλι από τα βιβλία, τους υπολογιστές, και να κοιτάξουμε πάνω από οριζόντια, πιο πάνω από τα σύννεφα;
Προφταίνουμε!
Ακόμα δεν αρχίσαμε!
Είναι γκρι τα σύννεφα το ξέρω!
Όμως αρέσουν στον φίλο σου που ζητούσε από την κυρία της παράλληλης στήριξης να τα δει από κοντά, κατάβαθα!
Είναι γκρι τα σύννεφα το ξέρω!
Κοίτα όμως πόσο ταιριάζουν με το μπλε;
Όχι, δεν είναι μπλε, έχει μέσα λευκό και πράσινο και λίγο γκρι από το πινέλο που έβαφε πριν τα σύννεφα και δεν ξεπλύθηκε!
Είναι γκρι τα σύννεφα το ξέρω!
Θέλεις να καθίσουμε πάνω τους;
Γίνεται;
Γίνεται βέβαια
Πως δε γίνεται;
Όλα γίνονται!
Και όλα διορθώνονται όπως στη ζωγραφική, έτσι λέει η μαμά που βοηθάει. Έχει αφήσει το μωρό στο καρότσι να κοιμάται και στρογγυλεύει τα σύννεφα για να μην έχουν γωνίες και γρατζουνιές. Γενικά αυτό κάνει να ξέρεις!
Σκέψου πόσο εκτυφλωτικό κάνει τον ουρανό αυτό το γκρι, πόσο ανασαίνεις αύρα φθινοπωρινή μέσα στην τάξη!
Πόσο μοσχοβολάει η μέρα που πρόφτασες να δεις!
Πώς μυρίζει μολύβι και μισοσβησμένα λάθη η καινούρια χρονιά σε αυτό το σχολείο!
Πιο μεγάλος είσαι ναι, αλλά μπορείς ακόμα να αφήνεις χρώματα να μπαίνουν στη τάξη σου, στη ζωή σου.
Μπορείς να νανουρίζεις ακόμα ένα μωρό με τις φωνές σου.
Μπορείς να κάνεις χώρο σε φίλους που έρχονται από αλλού.
Πιο μεγάλος ναι, αλλά δεν φτάνεις ακόμα το κόκκινο χωρίς να ανέβεις σε καρέκλα ,χωρίς να πέσεις και να ξανασηκωθείς, χωρίς να στάξουν οι σταγόνες σου σε άλλο χρώμα, χωρίς να έχεις δίπλα σου τον φίλο που στηρίζει την πλάτη της καρέκλας σου, τον δάσκαλο που σε μαθαίνει κολύμπι μέσα στα σύννεφα, αυτό το φθινόπωρο. Μετά που φεύγεις, να ξέρεις, μαζεύει όλες τις σταγόνες δύο και τρεις φορές, μαζεύει και τα τρίμματα από τα λάθη που έσβησες!
Μεγάλο σε είπα ναι, μα κοίτα τώρα πόσο μικρός είσαι αλήθεια, για να αδημονείς να μεγαλώσεις, να χαράξεις στα χρώματα της ίριδας τα όνειρα σου, που μοσχοβολούν ακόμα ολοκαίνουργιο ατσαλάκωτο περιτύλιγμα!
Τι θες να γράψεις;
Πού αφήνεις τα μάτια σου να ταξιδέψουν;
Σε ποια απάτητη κορυφή θέλεις να πας;
Σε ποιο φεγγάρι να ταξιδέψεις;
Ποιες γεύσεις και μουσικές να σε συντροφεύουν;
Ποιες άλλες ζωές να κολυμπούν μαζί σου δίπλα και αντικριστά;
Ποιος θα είσαι;
Ποιος θα γίνεις;
Γράψε, γίνε ό,τι θες, μη συμβιβαστείς
Να νοιάζεσαι όπως τώρα για να είσαι, για να γίνεις και τότε όλα τα μπορείς, το ξέρεις;
Όλα!