Η 21η Ιουνίου είναι μια χαρακτηριστική ημερομηνία, παγκοσμίως. Είναι η ημερομηνία όπου η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με της νύχτας· και, φυσικά, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να εξαιρείται (όπως γίνεται συνήθως). Είναι η μέρα που το φως είναι ίσο με το σκοτάδι και το καλό ίσο με το κακό, η αλήθεια ίση με το ψέμα, οι πράξεις ίσες με τις υποσχέσεις… Σ’ αυτή τη συγκεκριμένη ημερομηνία το Eurogroup πήρε μια μεγάλη και από πολύ καιρό αναμενόμενη απόφαση για το χρέος της Ελλάδος.
Την αμέσως επομένη, που η μέρα αρχίζει να κερδίζει έναντι της νύχτας και της αλήθειας που αρχίζει να κερδίζει μπρος στο ψέμα, ο πρωθυπουργός μας, κάλεσε στο αίθριο του Ζαπείου τις κοινοβουλευτικες ομάδες ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, για να τους ανακοινώσει επίσημα την απόφαση του Eurogroup, και τα καλά μαντάτα.
Λίγο πολύ, τα νέα είχαν προηγηθεί και απέμενε μόνο η επίσημη και πανηγυρική ανακοίνωσή τους. Το συγκλονιστικό χάπενινγκ ήταν η εμφάνιση του πρωθυπουργού μας με γραβάτα, εμφάνιση που ο ίδιος είχε υποσχεθεί ότι θα την έκανε, όταν το έργο που είχε αναλάβει, δηλ. η σωτηρία της χώρας μας, θα γινόταν πραγματικότητα. Αυτό έδωσε αφορμή στην αντιπολίτευση να παρομοιάσει τη γραβάτα με θηλειά στο λαιμό του ελληνικού λαού… πότε, όμως, στην ιστορική διαδρομή μας, η αντιπολίτευση χειροκρότησε επιτυχίες της κυβέρνησης;
«Εκπλήρωσα το στοίχημα, φόρεσα τη γραβάτα, αλλά όλα αυτά τα χρόνια τη μάχη την έδινα με τη στολή εργασίας και έτσι θα συνεχίσω να τη δίνω», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, βγάζοντας και πάλι την πολυσυζητημένη γραβάτα. Η σκηνή αυτή έκρυβε δύο μηνύματα.
Η μεν αμφίεση με τη γραβάτα ισοδυναμούσε με ματιά στο κατεστημένο, που σήμαινε πως «είμαστε λίγο κι από ‘δω», η δε επάνοδος στη στολή εργασίας μάλλον σηματοδοτούσε πως τα βάσανα συνεχίζονται με σκληρή δουλειά… Όμως, μας κάνει εντύπωση που ο «μεγάλος» Μάο δεν σκέφτηκε να καθιερώσει ως στολή εργασίας το κοστούμι με λευκό πουκάμισο, αλλά υποχρέωσε τα εκατομμύρια των κινέζων να ντύνονται με αυτή τη στρατιωτική στολή, μοντελάκι της οποίας διασώζει ως τις μέρες μας ο Κιμ Γιόνγκ Ουν, που έτσι ίσως να υπονοεί ότι είναι ο συνεχιστής του έργου του Μάο!
Η αλήθεια είναι πως η απόφαση του Eurogroup στηρίζεται στο μνημόνιο που υπέγραψε ο πρωθυπουργός μας και το οποίο περιλαμβάνει ασύλληπτες δεσμεύσεις, όπως είναι -μεταξύ άλλων- και η επίτευξη του υπερβολικού πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%, που με κανένα τρόπο δεν είναι σε θέση να επιτύχει η χώρα μας και ιδιαίτερα με την αριστερίζουσα ρότα που πολλά μέλη της αριστερής κυβέρνησής μας έχουν ως εμμονή.
Για να πάρουμε μια γεύση περί του τί σημαίνει πλεόνασμα 3,5%, αρκεί να αναφέρουμε ότι καμία από τις σημερινές οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες δεν το επιτυγχάνει. Τρεις μόνο χώρες το έχουν φτάσει ή οριακά ξεπεράσει και για μικρό χρονικό διάστημα, διότι αυτό επιτυγχάνεται είτε όταν η χώρα έχει μεγάλη εισροή εσόδων, είτε όταν περιορίζει ασφυκτικά τις δαπάνες, όπως κάναμε στη χώρα μας… είτε κάνοντας και τα δύο μαζύ, θεωρητικά, που όμως όταν έχεις μεγάλα έσοδα δεν προχωρείς σε περικοπές συντάξεων και άλλων ζωτικών δαπανών.
Ενημερωτικά, αναφέρουμε ότι το 3,5% το είχε επιτύχει η Νορβηγία, με τον εντοπισμό και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου της Βόρειας Θάλασσας, η Σινγκαπούρη, που είναι μια μικρή «ελεγχόμενη» δημοκρατία, σ΄ένα νησάκι πάνω στον ισημερινό και το Βέλγιο, την περίοδο που ο έλληνας της εποχής των χρυσών αγελάδων έλεγε: Παιδιά, το σαββατοκύριακο θα πεταχτώ στις Βρυξέλλες να αγοράσω αυτοκίνητο και θα κατέβω οδηγώντας!!!
Μέσα στους ισχυρισμούς που ανταλλάσσουν κυβέρνηση – αντιπολίτευση, ένα γεγονός δεν μπορεί να αποκρυφτεί. Το οξύμωρο σχήμα, πως ναι μεν τα μνημόνια έχουν τελειώσει, όμως η επιτήρηση θα συνεχίζεται και μάλιστα με εντατικότερους ρυθμούς, δηλ. ανά τρίμηνο και θα συντάσσεται αναφορά σχετικά με τη πορεία της οικονομίας μας (που όπως είπαμε θα αδυνατεί να πιάσει το άπιαστο 3,5%, άρα θα είναι μονίμως στο μείον).
Προσέξτε, τώρα! Αυτές τις αναφορές θα εκτιμούν οι «αγορές» και τα επιτόκια δανεισμού θα είναι αντιστρόφως ανάλογα. Δηλ. όταν οι αναφορές από την επιτήρηση δεν θα είναι αισιόδοξες, τότε τα επιτόκια των αγορών θα είναι μεγαλύτερα.
Και ενώ μέχρι τώρα από τους δανειστές μας είχαμε επιτόκια 1,… κάτι %, οι αγορές θα μας δανείζουν (πρόθυμα) με επιτόκια 4%, 5%, 6% και βλέπουμε … και εμείς ως έχοντες ανάγκη και μη δεσμευόμενοι από κανένα, με δάνεια και κόντρα δάνεια, θα φτάσουμε σε χειρότερη κατάσταση από αυτή που βρισκόμαστε σήμερα.
Όταν ήμασταν παιδιά και μας αγόραζαν το πολυπόθητο ποδήλατο με τις δύο ρόδες, στον πίσω τροχό υπήρχαν δύο μικρότεροι βοηθητικοί τροχοί οι οποίοι αφαιρούνταν όταν κάποτε μαθαίναμε πώς να ισορροπούμε στις δυο ρόδες. Έτσι, ακριβώς, συμβαίνει και με το ποδήλατο της οικονομίας μας.
Οι βοηθητικές ρόδες (μνημόνια) έχουν αφαιρεθεί, όμως… τώρα βρισκόμαστε πάνω σ’ ένα στατικό ποδήλατο (όπως αυτά που έχουν στα γυμναστήρια), μέσα σ’ ένα τρένο, που απ’ έξω γράφει «Τρόικα» και ο ποδηλάτης δηλώνει ευτυχής, που ποδηλατεί εντελώς ελεύθερα, μην μπορώντας, όμως, να διαβάσει τι γράφει το τρένο απ’ έξω!