Η πρώτη εικόνα πού είδα στην τηλεόραση ήταν κάποιους μαυροφορέμένους κηφήνες (όλο το βασιλικό αρχοντολόι της Ευρώπης) και πίσω τους ένα φέρετρο με το κιβούρι του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου να τον θάψουν στο Τατόι.
Η θλίψη είναι θλίψη για κάθε ανθρώπινη απώλεια, όμως για τον συγκεκριμένο και την οικογένειά του, καμία θλίψη, καμία συγκίνηση.
Η δυναστεία τους μας επιβλήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, μετά την έξωση του Όθωνα, δεν ήταν κατάλοιπο της φεουδαρχίας, όπως ειπώθηκε από κάποιους ανιστόρητους, ήταν επιβολή πίκρας, πόνου και βαριάς φορολογίας σε ένα λαό που μετά από κάθε απελευθερωτικό πόλεμο, προσπαθούσε στην κυριολεξία να επιβιώσει.
Από το 1862 και μετά που μας τους επέβαλαν από τον προπάππου Γεώργιο μέχρι το δημοψήφισμα του 1974 που ο λαός μας έδωσε τη τελική λύση.
Η αστική τάξη, αν όχι ολόκληρη, χρειαζόταν τούτο τον αναχρονιστικό θεσμό, για να παραμένει ενωμένη. Ο βασιλιάς έλεγαν είναι ο εγγυητής της εθνικής ενότητας.
Η μοναρχία την Ελλάδα εξελίχτηκε σε μοναρχοφασιστική, ιδιαίτερα μετά το νόθο δημοψήφισμα του 1946 όπου ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα!
Ο Παύλος μαζί με την Φρειδερίκη – Φρίκη την ονόμασε ο λαός μας- ανακατεύτηκαν, με αισχρό τρόπο τόσο στον εμφύλιο, όσο και στή μετεμφυλιακή εποχή.
Έναν μοναρχοφασιστικό ρόλο καθοδηγούμενοι πάντα από τους μετέπειτα προστάτες μας, Αμερκάνους ιμπεριαλιστές, αφού τον υπουργό άμυνας και ΓΕΣ τον διόριζε πάντα το παλάτι.
Ούτε μία χάρη για αμνηστία, ούτε μια χάρη δεν υπόγραψε ο Παύλος για να σωθεί έστω ένας λαικός αγωνιστής από τους καταδικασθέντες σε θάνατο από τα έκτακτα και τακτικά στρατοδικεία.
Αντίθετα το μίσος ήταν τόσο, που τις απέρριπτε, χωρίς καν να τις δει.
Η Φρίκη μάζεψε τα παιδιά του εμφυλίου για να τα πουλήσει σε εύπορες οικογένειες στις ΗΠΑ, κατηγορώντας τον ΔΣΕ ΟΤΙ ΑΡΠΑΞΕ 25000 Ελληνόπουλα για να τα κάνει γενίτσαρους στέλνοντας στα για να σωθούν στις τότε Λαϊκές Δημοκρατίες.
Μέχρι και οι “Νιου Γιορκ Τάιμς” ανακάλυψαν ότι πράγματι υπήρξε στην Ελλάδα παιδομάζωμα. Μόνο που αυτό ήταν το τερατώδες έργο εκείνων που κατηγορούσαν τους κομμουνιστές για πράγματα που οι ίδιοι έκαναν, ενεργώντας κατά το πρότυπο “φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης”!
Εκεί, μέσω του υπερωκεανίου “Φρειδερίκη” και με την εποπτεία του Ελληνοαμερικανού Σ. Σπανός (θαμώνας του παλατιού και πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ τη δεκαετία του ’50), περίπου 15.000 “παιδιά – εμπορεύματα”,παραδόθηκαν για υιοθεσία από τα “ευαγή” ιδρύματα, έναντι 4.000 δολαρίων το κεφάλι! Οσο για τους γονείς τους, όταν μετεμφυλιακά τα αναζητούσαν, εισέπρατταν την απάντηση ότι πέθαναν…
Η ίδια έδινε την εντολή στις φιλοβασιλικές οργανώσεις της Θεσσαλονίκης για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Συμμετείχαν στις γιορτές ανάνηψης των βασανισμένων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης στην Μακρόνησο.
Ανανήψαντες κάτω από φρικτά βασανιστήρια για να τους στείλουν να πολεμούν στο Γράμμο και στο Βίτσι, πολιτικά και κοινωνικά ράκη, τους πρώην συντρόφους τους.
Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος ευλόγησε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών του 1967 προλαβαίνοντας τους στρατηγούς, που ήταν προσκολλημένος άσχετα αν μετά έκανε το δικό του πραξικόπημα, δήθεν για να σώσει την τιμή του.
Μίσος, μόνο μίσος είχαν οι Γκλύξμπουργκ για τον λαό μας, τους ανθρώπους του μόχθου, τους εργαζόμενους την φτωχή αγροτιά.
Τίποτα δεν πήρε ο λαός μας από δαύτους, τίποτα παρά μόνο μίσος, ενώ με τον κόπο τους, τους ζούσε μέσα στην χλιδή και στον πλούτο.
Ο λαός μας αυτούς τους έδιωξε, τελειώσαμε με το ένα κομμάτι του παρασιτισμού. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμη με το άλλο μεγάλο κομμάτι του, την αστική τάξη της χώρας μας και το μεγάλο κεφάλαιο.
Οι καιροί είναι γκαστρωμένοι σε όλη τη Γη, όπου υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι και θα γεννήσουν μια νέα ζωή, μια ζωή διαφορετική, μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο,πόλεμο, φτώχεια και πείνα, αρκεί να ακολουθήσουμε τον παλμό της καρδίας που χτυπά δυνατά του νέου που θα ‘ρθει και να είμαστε παρόντες στα γεννητούρια.
Γιατί αυτό θα είναι το μεγάλο δώρο των αγώνων του λαού μας, των λαών όλου του κόσμου, ξέροντας ότι δεν υπάρχουν σωτήρες και ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.