Δυο λόγια για το φευγιό του αγαπητού συγχωριανού και συγγενή Απολλόδωρου Σαατσάκη.
Ο Απολλόδωρος Σαατσάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο. Ήτανε γιος του Ιωάννη (Γιαννικάκη) Σαατσάκη και της Ζαφείρας (Ζαφειρένιας) Παπαδογιάννη, από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου Ρεθύμνου, δισεγγονής του εκ των Τεσσάρων Νεομαρτύρων Ρεθύμνου ΑΓΓΕΛΗ.
Κατά τη Γερμανική κατοχή, μαθητής ακόμη του Γυμνασίου, εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση και έτσι καθυστέρησε για τρία περίπου χρόνια να πάρει το απολυτήριο.
Σπούδασε και ασχολήθηκε με ήθος και αξιοπρέπεια με τη δημοσιογραφία, γι αυτό δίκαια από τους συναδέλφους του αποκαλείται ως δάσκαλος της δημοσιογραφίας.
Εξαίρετος άνθρωπος και οικογενειάρχης, αλλά και παθιασμένος Αμαριώτης. Πάντα μου μιλούσε με τα πιο θερμά λόγια για τον Άϊ Γιάννη, στον οποίο έζησε τα κατοχικά χρόνια, αμούστακο δεκαπεντάχρονο κρητικόπουλο, κοντά στον «παππού της Αντίστασης» θείο του, Μανώλη Παπαδογιάννη.
Ευτύχησε να έχει σύντροφο της ζωής του, αποξαρχής ως το τέλος, την επίσης εξαίρετη Ελένη Πλαγιωτάκη, την πολυβραβευμένη δασκάλα, εκλεκτή στιχουργό, η οποία αγάπησε τον τόπο του Απολλόδωρου, δήλωνε με καμάρι νύφη Αμαριώτισσα και δημιούργησαν μια αξιοζήλευτη οικογένεια.
Κλείνοντας θα αφιερώσω ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία της Ελένης στο Αφιέρωμα για το ριζίτικο τραγούδι, που έκανα στον Άϊ Γιάννη, τη Δευτέρα 12 Αυγούστου του 2002 : «Είμαι πραγματικά πάρα πολύ χαρούμενη, που βρίσκομαι ανάμεσά σας, εδώ στο γραφικό και φιλόξενο Άϊ Γιάννη, το αγαπημένο χωριό του συζύγου μου Απολλόδωρου Σαατσάκη, από το οποίο διατηρεί ανέγγιχτες από το χρόνο τις πιο τρυφερές παιδικές και εφηβικές του μνήμες. Χαρακτηριστικά λέει ότι δεν δίνει μια αστοιβίδα από τον Άί Γιάννη να πάρει τον κόσμο ολόκληρο.
Αυτή είναι η γενέτειρα της μακαριστής πεθεράς μου Ζαφείρας από την ιστορική οικογένεια Παπαδογιάννη».
Ελένη, να ζεις να θυμάσαι τον άξιο σύντροφό σου. Απολλόδωρε, καλοστραθιά, αιωνία σου η μνήμη.
Σταύρος Φωτάκης