Τις ιερές αυτές ημέρες που ο Χρόνος ψυχορραγεί και «παιδίον νέον ο προαιώνων Θεός» σαρκώνεται και σε λίγο θα γεννηθεί στη φάτνη για να απαλλάξει τον άνθρωπο από το προπατορικό αμάρτημα και να του διδάξει ότι με την αγάπη είναι δυνατό να γίνει, όχι μόνο «κατ’ εικόναν», αλλά και «καθ’ ομοίωσιν Θεός», αντί να μιλήσουμε περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, όπως επιβάλλει η τάξη της στήλης αυτή την εβδομάδα, θα περιοριστούμε σε ευχές και συστάσεις βιβλίων. Άλλωστε όχι μόνο η Βίβλος σώζει, αλλά και τα όμορφα βιβλία που μας επιτρέπουν να απολαύσουμε τη μαγεία του λόγου και να αντέξουμε επιτέλους τη γυμνή αλήθεια, που αποφεύγουν να μας πουν.
Υπάρχει η γοητεία του ψεύδους, επειδή το ψέμα κατασκευάζεται και φαίνεται όμορφο. Γι’ αυτό ένας λαός ευκολόπιστος, όπως ο δικός μας, παραδίδεται εύκολα στη μαγεία του. Αυτή την ευπιστία του, την οργή και την αγανάκτησή του εκμεταλλεύτηκαν ορισμένοι πολιτικοί. Και καλώς ίσως έπραξαν, αφού αφελώς πίστευαν ότι ήταν ικανοί να φέρουν τον περίφημον απωλεσθέντα Παράδεισο με έναν νεομαρξιστικό επαναστατικό τρόπο στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Η περίφημη Αριστερή μελαγχολία, για την οποία μιλά στο ομώνυμο βιβλίο του ο Ιταλός ιστορικός Εντσο Τραβέρσο, δεν τους πτοεί. Και δεν τους πτοεί επειδή πιστεύουν ότι τελικά από ήττα σε ήττα, στα παιδιά των παιδιών των παιδιών μας, θα γίνει κάποτε πράξη η ουτοπία της κομουνιστικής κοινωνίας.
Δεν δικαιολογώ, όμως, βαθυστόχαστους οικονομικούς αναλυτές και αστέρες της δημοσιογραφίας, που περιφέρουν τη μιζέρια μας τόσα χρόνια και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Ελλάδα υπέγραψε «ΜΝΗΜΟΝΙΟ»! και ΟΧΙ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ώστε να εισπράξει περίπου διακόσια δισεκατομμύρια από τους ευρωπαϊκούς λαούς και να μην πτωχεύσει, με αποτέλεσμα να ζήσουμε μέρες πραγματικής κατοχής. Όλοι αυτοί οι σοφοί οικονομολόγοι και στοχαστές, λίγους μήνες πριν την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, μιλούσαν για νέους των 700 ευρώ και λοιδορούσαν την τότε κυβέρνηση, επειδή δεν έδινε μεγαλύτερες αυξήσεις.
Προτάσεις βιβλίων
Ανάμεσα σε πολλά έργα μυθοπλασίας, δοκιμιακά και επιστημονικά, που κυκλοφορούν, επιλέγω γι’ αυτές τις μέρες τέσσερα εξαίρετα και σε εμφάνιση και σε περιεχόμενο βιβλία. Τα δύο είναι νοσταλγικές επιστροφές, γραμμένα από δύο ποιητές σε κομψό πεζό λόγο, που αναζητούν τον χαμένο χρόνο. Το πρώτο από τον ποιητή Χριστόφορο Λιοντάκη που αναζητά τα παιδικά του χρόνια στο ‘Ινι Αρκαλοχωρίου. Τίτλος του “Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ”, Αφηγήματα, Εκδ. Γαβριηλίδης.
Το δεύτερο είναι του ποιητή και πολιτικού Τηλέμαχου Χυτήρη, που ως πεζογράφος ήρθε μια Κυριακή στο Πολύκεντρο Νεολαίας, για να μας μιλήσει και να θυμηθεί την ώρα επιστροφής του στην πατρίδα κατά την δικτατορία. Γοήτευσε το ευάριθμο ακροατήριο του, αφού συγχρόνως γινόταν μεγάλος γάμος και φυσικά δεν μπορoύσαν αρκετοί να αφήσουν το γάμο και να πάνε για πουρνάρια (sic). Μαγευτική βραδιά, όπου μεταξύ άλλων είπε ότι η οικογένειά του ήταν από τους Παγωμένους.
Όλοι οι Παγωμένοι, εξόριστοι από την Κων/λη, έμειναν στην Κρήτη εκτός από έναν, τον πρόγονό του που πήγε στην Κέρκυρα ως κατασκευαστής χάλκινων αντικειμένων και πήρε το όνομα Χυτήρης. Επίσης, αφού προκλήθηκε από κάποια ερώτηση, περιέγραψε μια σκηνή του μεγάλου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, που, ακόμα και μετά το Χέρφιλντ, είχε τη διαύγεια να πει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες που σε συνεδρίαση σταμάτησαν να μιλούν μεταξύ τους και με προσοχή άκουαν τον λόγο του, το έκαναν για να δουν πόσο θα αντέξει ακόμα ένας Σοσιαλιστής να διαταράσσει την ηρεμία μιας Ευρώπης, που βαδίζει ολοταχώς προς την κυριαρχία φιλελεύθερων πολιτικών λύσεων. Πόσο διορατικός ήταν το βλέπουμε εμείς σήμερα. Το τρίτο έργο είναι ένα εκδοτικό μνημείο. Είναι η δίτομη βιογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου του Ν. Ε. Παπαδάκη, Έκδοση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και του Βιβλιοπωλείου της ΕΣΤΙΑΣ.
Ένα έργο που μαζί με τον Ερωτόκριτο δεν πρέπει να λείψει από κανένα σπίτι Κρητικού. Αποκαθιστά αλήθειες και απαντά με πλήρη στοιχεία σε όσους ακόμα και σήμερα δεν διστάζουν να ρίχνουν τη χολή τους και το ανάθεμα σ’ εκείνον που, μόνο ως μάθημα ήθους και πολιτικής ευπρέπειας μπορεί να μελετηθεί. Ο Πίνδαρος σ’ έναν ύμνο του, σε αντίστοιχη περίπτωση, συγκρίνει τον εαυτό του με τον περήφανο αετό του Δία που μπροστά του οι αντίπαλοι ποιητές κράζουν ακατανόητα ως κόρακες. Ο Βενιζέλος και προφανώς ο βιογράφος του θα μπορούσε να πει τα ίδια.
Το τέταρτο είναι του δημοσιογράφου και διευθυντή της Καθημερινής κ. Αλέξη Παπαχελά. Ο τίτλος του έργου είναι: “Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια”, Τόμος Α’, Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Καταλήγοντας, μαζί με τις ευχές μου για Καλά Χριστούγεννα, επιτρέψτε μου να πω ότι τα δύο τελευταία σπουδαία έργα παρουσιάσαμε στην εκπομπή «Αυτός ο Κόσμος ο Μικρός ο Μέγας» από το ΣΚΑΙ ΚΡΗΤΗΣ, 92,1, που επιμελούμαστε και παρουσιάζουμε με την Κατερίνα Ζωγραφιστού την Κυριακή 10.00 -12.00 το πρωί.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.