«Διαβολοβδομάδα» αποδείχθηκε για την κυβέρνηση η βδομάδα που μας πέρασε. Ο «διάβολος» ήταν παντού. Στις επιδημίες, στα καρναβάλια, στο Χρηματιστήριο, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στα συρματοπλέγματα του Έβρου, στα βουνά και τα λαγκάδια των νησιών μας. Εκεί, στις επιταγμένες ραχούλες της Χίου και της Μυτιλήνης, έπαιζε μάλιστα «κλεφτοπόλεμο» με τα ΜΑΤ, που ψέκαζαν με χημικά οτιδήποτε κινείτο!
Ό, τι δεν κινείτο, το έσπαζαν!
Η βία όμως, λένε, φέρνει βία. Και έφερε βία! Από τη μία, τα ΜΑΤ χτυπούσαν τα αυτοκίνητα των «Γκασμάδων» και των «Τουρκόσπορων» και από την άλλη, κάποιοι άλλοι αστυνομικοί «έτρωγαν ξύλο» στο ξενοδοχείο που έμεναν, από τους εξαγριωμένους κατοίκους που διαδήλωναν με αυτόν τον τρόπο την αντίστασή τους. Ο διχασμός επέδειξε ξανά τα ταχύτατα αντανακλαστικά του!
Οι εμπνευστές αυτής της επιχείρησης δεν λογάριασαν όμως καλά τις συνέπειες!
Νόμισαν πως έχουν να κάνουν με τους ανήλικους που κυνηγούσαν τα ΜΑΤ στις γειτονιές της Αθήνας. Νόμισαν πως θα συναντούσαν τους αναρχικούς της πλατείας Εξαρχείων.
Εκεί όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια βαθιά κοινωνική έκρηξη, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Εκεί δεν ήταν προφανώς τα Εξάρχεια. Εκεί ήταν η Μυτιλήνη. Ήταν το Διαβολόρεμα! Ήταν το ρέμα του «διαβόλου». Ήταν ο ίδιος ο «διάβολος»: Η οργή του λαού! Το μόνο που φοβούνται οι εξουσίες του αυταρχισμού, της βίας και της καταστολής.
Η κυβέρνηση χρεώθηκε ακόμα μία ήττα, με την επιλογή της να δώσει «λύση» στο προσφυγικό δια μέσω του δόγματος «νόμος και τάξη». Ο αιφνιδιασμός που υπέστη κατέδειξε πως, όχι μόνο έχει υποτιμήσει δραματικά την σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά και ότι δεν έχει αντιληφθεί ακόμα το τεράστιο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί!
Είχαν λέει «σχέδιο», μας έταζαν προεκλογικά! Φαντάσου δηλαδή να μην είχαν κιόλας! Πράγματι όμως, εγώ τους πιστεύω ότι είχαν σχέδιο, αλλά δεν τους «βγήκε»! Σύμφωνα με αυτό, θα ξεκινούσαν να αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας, καταργώντας το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Τι πιο φυσιολογικό, θα μου πείτε!
Η «εκκίνηση» είχε καθαρά συμβολικό χαρακτήρα. Οι εμπνευστές αυτού του «σχεδίου» έστελναν κατ’ αυτόν τον τρόπο το μήνυμα ότι «η νέα κυβέρνηση υποβαθμίζει ένα πρόβλημα το οποίο η «κακή» προηγούμενη είχε αναγάγει ως μείζον εθνικό θέμα».
Έτσι, ο «άνεμος» της εκλογικής νίκης θα σήκωνε μαζί με τα «πανιά» της πολυπόθητης εξουσίας και το φρόνημα εκείνων των πολιτών που είχαν ήδη ενοχληθεί από την παρουσία των μεταναστών στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαία τα πολύ υψηλά εκλογικά ποσοστά που κατέγραψε το κυβερνών κόμμα, κατά τις τελευταίες εκλογές στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, που είχαν σηκώσει και το βάρος των μεταναστευτικών ροών.
Πολύ γρήγορα όμως και πριν καλά-καλά καταλαγιάσει ο «άνεμος» της νίκης, το «καράβι» της εξουσίας βρήκε «ξέρα» στα αβαθή λιμάνια των νησιών μας, που συνέχιζαν να «υποδέχονται» τους κατατρεγμένους των πολέμων.
Τότε ο ίδιος ο «καπετάνιος» του, ανέλαβε προσωπικά την πολιτική ευθύνη(δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς), χαρακτηρίζοντας την κατάργηση του αρμόδιου Υπουργείου, ως το πρώτο πολιτικό λάθος της κυβέρνησής του, αλλά και του ιδίου! Οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. πείστηκαν προεκλογικά από τις υποσχέσεις της νεοφιλελεύθερης παράταξης περί επανόδου της «κανονικότητας» στην καθημερινότητά τους.
Στις δε νησιωτικές περιοχές, υποσχέθηκε πως «δεν θα επιτρέψει να γίνουν τα νησιά μας αποθήκες ψυχών και να μετατραπούν σε νέα Μόρια», ενώ στη Μόρια, παρεμπιπτόντως, οι πρόσφυγες, από 10.000 που ήταν τότε που έδινε τις υποσχέσεις, τώρα ξεπερνάνε τους 25.000. Δεν υπολόγισαν όμως οι γελασμένοι ψηφοφόροι, πως το μέσο επιβολής αυτής της «κανονικότητας» θα ήταν ο αυταρχισμός, η βία και η καταστολή!
Στο Διαβολόρεμα η κυβέρνηση λαβώθηκε βαθιά και έφυγε ντροπιασμένη και ταπεινωμένη! Είναι φανερό ότι μια σειρά από στρατηγικά λάθη στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, έφεραν την ίδια στα πρόθυρα μιας βαθιάς κρίσης!
Ο πρωθυπουργός, όχι μόνο απέφυγε αυτή τη φορά να αναλάβει προσωπικά την ευθύνη της αποτυχημένης απόβασης των ΜΑΤ στα νησιά, αλλά απείλησε κιόλας ότι «όσοι ευθύνονται για τα άνανδρα χτυπήματα κατά των αστυνομικών, θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη». Είπε επίσης ότι «οι αστυνομικοί είναι κρατικοί λειτουργοί που φορούν το εθνόσημο και είναι παιδιά της διπλανής πόρτας».
Αν κατάλαβα καλά, τα χτυπήματα από «τα παιδιά της διπλανής πόρτας» προς τους πολίτες και τις περιουσίες τους, δεν θεωρούνται άνανδρα λόγω εθνόσημου!
Όμως, το βάρος για την εκτόνωση της κατάστασης, μαζί με το πολιτικό τίμημα, πέφτει τώρα στους ώμους του πρωθυπουργού. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Μητσοτάκης είναι πλέον διατεθειμένος να συζητήσει, ουσιαστικά και με ειλικρίνεια ετούτη τη φορά, τόσο με τις τοπικές κοινωνίες, όσο και με τα κόμματα της αντιπολίτευσης που προτίθενται να βοηθήσουν!
Όμως δεν φτάνει να «ξαναχτιστούν» επικοινωνιακά μόνο οι «γέφυρες» με την κοινωνία, που «γκρέμισαν» τα ΜΑΤ στη Χίο και τη Μυτιλήνη. Θα πρέπει να γίνουν και άλλες ουσιαστικές κινήσεις που θα επαναφέρουν την εμπιστοσύνη μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών, που κλονίστηκε ισχυρά! Με δεδομένο, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα στη Συρία και με την προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν, είναι πολύ πιθανή μια νέα έκρηξη στο προσφυγικό, που δεν θα πρέπει να βρει ξανά τη χώρα απροετοίμαστη.
Στον Έβρο, δεν συναντήσαμε ένα σύνηθες μεταναστευτικό περιστατικό, όπως εκείνα που συναντούσαμε πολύ συχνά στα θαλάσσια σύνορά μας. Εκεί, δεχτήκαμε μια «εισβολή», μια ιδιόμορφη «επίθεση» από την Τουρκία, που εξυπηρετούσε τους δικούς της αλλότριους σκοπούς.
Εμείς, αναγκαστήκαμε να αμυνθούμε ολομόναχοι στον Έβρο, φυλάσσοντας τα σύνορά μας, αλλά και τα σύνορα της Ευρώπης. Όχι όμως της «Ευρώπης των λαών», όπως την αποκαλούσαν κάποιοι κάποτε, αλλά της Ευρώπης των Γερμανών! Της Ευρώπης των ισχυρών. Της Ευρώπης των ανάλγητων εταίρων και άξιων υπερασπιστών του κεφαλαίου!
Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να επιδιώξει μια εθνική συμφωνία για το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, με συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, θέτοντας το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και απαιτώντας από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να συγκληθεί άμεσα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Η εθνική συνεννόηση στο μείζον ζήτημα, που αποτελεί εθνικό ζήτημα θα κλείσει τα «σύνορα» στον πιο επικίνδυνο «εισβολέα» που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο τόπος.
Στο «σκουλούκι» του διχασμού, όπως το αποκαλούσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που είναι ακόμα ζωντανό και έτοιμο να «φαρμακώσει» ξανά την ελληνική κοινωνία!
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα ήρθε για να μείνει. Είναι ένα δύσκολο πρόβλημα που δεν λύνεται. Απλώς, «αντιμετωπίζεται»! Είναι μια πικρή αλήθεια που, αν δεν την έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα, θα την αποδεχτούμε αναγκαστικά μέσα στα επόμενα χρόνια!
Η κυβέρνηση θα πρέπει να ρίξει τώρα «νερό στο κρασί της», να κάνει την αυτοκριτική της, να αναγνωρίσει τα λάθη της και να σχεδιάσει σοβαρά και υπεύθυνα τις επόμενες κινήσεις της, με γνώμονα και μόνο το εθνικό συμφέρον. Γιατί η αλαζονεία είναι κακός «σύμβουλος» και αν συνεχίσει να τη «συμβουλεύεται», θα τη δούμε ξανά σύντομα να «πιάνεται» στα συρματοπλέγματα και να «πνίγεται» στα Διαβολορέματα!
* Ο Γιάννης Μοσχονάς είναι εκπαιδευτικός