1. Το διάλογο αυτό ξεκίνησε το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ήδη από το 1976 και υπό τον τίτλο ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ με αρχηγό τον Μπάμπη Δρακόπουλο κατήλθε στις Βουλευτικές εκλογές του 1977 και έλαβε ποσοστό 2, 72%.

Ο Αρμαγεδών του ΠΑΣΟΚ σχεδόν εξαφάνισε το διάλογο αυτό και μάλιστα το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1977-1981 με τις αντιευρωπαϊκές, αντιαμερικανικές και αντινατοϊκές του θέσεις και ρητορική αποτελούσε κίνδυνο εκλογικής διαρροής και από τους κόλπους του Κ.Κ.Ε.

Η συνέχεια για το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ανάλογη, αλλ’αντίθετα προσεγγιστική προς τις θέσεις του Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ,  με συνέπεια διαρκώς να καλείται το τελευταίο σε διάλογο, που όμως αρνιόταν ως προσχηματικό και ηγεμονιστικό εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ.Την προσπάθεια αυτή είχε κυρίως αναλάβει το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Σκανδαλίδης.

Η προσπάθεια δεν προχώρησε και τούτο διότι, λόγω του συσχετισμού δυνάμεων των δύο κομμάτων, η επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ να απορροφήσει το Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, όπως δικαίως υποστήριζε το τελευταίο, ήταν παραπάνω από προφανής.

  1. Η μετεξέλιξη του Κ.Κ.Ε. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ σε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ και σήμερα σε ΣΥΡΙΖΑ αντέστρεψε τους ρόλους, καθώς αντιστράφηκαν και οι εκλογικοί συσχετισμοί των δύο κομμάτων.

3.Ενδιάμεσα και λόγω δραματικής εκλογικής υποχώρησης του ΠΑΣΟΚ από 43, 92% το 2009 σε 12, 28% τον Ιούνιο του 2012, ποσοστό, που το έφερε στην 3η θέση μετά τη Ν.Δ. και το ΣΥΡΙΖΑ υπό το νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο στη θέση του Γιώργου Παπανδρέου, 58 προσωπικότητες επιδίωξαν την ενοποίηση των προοδευτικών αριστερών, σοσιαλδημοκρατικών και φιλελευθέρων δυνάμεων με στόχο τη δημιουργία κομματικού φορέα με την ονομασία ΕΛΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ κατά τα πρότυπα πετυχημένης ανάλογης κίνησης στην Ιταλία το 1995.Μάλιστα στις Ευρωεκλογές του 2014 πέτυχε ποσοστό 8, 02% και εξέλεξε δύο Βουλευτές, την Εύα Καϊλή και το Νίκο Ανδρουλάκη.

Η προσπάθεια των 58 γρήγορα σταμάτησε, καθώς η συμμετοχή σ’αυτήν του ΠΑΣΟΚ υπό τον Βαγγέλη Βενιζέλο, αλλά και τον Ανδρέα Λοβέρδο θεωρήθηκε απροκάλυπτη κίνηση του ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευθεί και απορροφήσει κάθε άλλη συμμετοχή.  Άλλωστε κομματικά η στήριξη λοιπών κομμάτων ήταν ασήμαντη.

4.Στις παρυφές του ΠΑΣΟΚ κάλεσμα για σύμπτυξη και ένωση δυνάμεων αυτού με τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΟΤΑΜΙ απέτυχε και πάλι λόγω ηγεμονισμού του ΠΑΣΟΚ .Τούτο ήταν απολύτως φυσικό, καθ’όσον κάθε κόμμα δεν εμφανιζόταν ισοδύναμο με τα άλλα σε προτάσεις και αποδοχή τους, αλλά ως φτωχός συγγενής του ισχυροτέρου.

Απέληξε μάλιστα να διαγραφεί από την Πρόεδρο Φώφη Γενηματά του τυπικά ΚΙΝ.ΑΛ. και πράγματι ΠΑΣΟΚ ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, διότι εψήφισε τη συμφωνία των ΠΡΕΣΠΩΝ υπακούοντας στην πλειοψηφία του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ με 5 υπέρ και μόλις 1 αντίθετο, δηλαδή την αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γενηματά, διότι κατ’αυτήν τούτο θα ήθελε η κομματική βάση του.

5.Σήμερα εμφανίζεται το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ να ηγείται της ίδιας ενωτικής προσπάθειας, που, κατά μάλλον σχεδιασμένη ή και ασχεδίαστη συγκυρία, διαθέτει τα χαρακτηριστικά αποσύνθεσης μικρών κομμάτων με αποχωρήσεις και μεταγραφές Βουλευτών και πολιτικών στελεχών.

6.Μπορεί να επιτύχει και τι ακριβώς αυτή η προσπάθεια;

Η απάντηση δεν προκύπτει αυτομάτως από την αποτυχία προηγουμένων προσπαθειών λόγω ηγεμονισμού και μόνο του κυριαρχούντος κόμματος.

Προκύπτει από κάτι περισσότερο.Την προϊστορία των κομμάτων, την έλλειψη κοινών προγραμματικών θέσεων και κυρίως συγκεκριμένων προτάσεων σε σοβαρά θέματα και ζητήματα.

Κοινή διακήρυξη για βάθεμα και πλάτεμα της Δημοκρατίας για τους πολίτες, κοινωνική δικαιοσύνη, οικονομία για τους πολλούς και όχι τους λίγους και ισχυρούς, Ευρώπη των λαών και άλλα συναφή, δεν αποτελούν απλή αοριστολογία των πρωινών καφέδων της δημόσιας και ιδιωτικής τηλεόρασης, αλλά και εκ του πονηρού ψάρεμα σε θολά νερά, ώστε όλα να τα περιέχει και εν τέλει τίποτα.Είναι η κλασσική περίπτωση των προγραμμάτων των κομμάτων διαχρονικά, πλην της περίπτωσης του Κ.Κ.Ε. και μόνο προκειμένου για θέση της Ελλάδας εκτός του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

  1. Πότε και πώς λοιπόν θα ήταν εφικτή η ευόδωση αυτής της προσπάθειας;

Κατά τη γνώμη μου και με βάση την ιστορική εμπειρία θα ήταν εφικτή μόνο αν προερχόταν από απλούς πολίτες με πρόσκληση μόνο πολιτών, ποτέ πολιτικών και κομμάτων και με διακηρύξεις συγκεκριμένες, υπέρ της Ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, υπέρ της Σοσιαλδημοκρατίας Σκανδιναβικού τύπου,  με κατάθεση συγκεκριμένων και εφικτών προτάσεων σε βασικά ζητήματα με αφετηρία το Σύνταγμα.

Μια τέτοια προσπάθεια θα προσελκύσει και θα ενώσει σοβαρούς πολίτες με σοβαρές προτάσεις και επομένως με σοβαρή πιθανότητα να μετεξελιχτεί σε κόμμα με ισχυρές πολιτικές βάσεις, που δεν θα είναι φέουδο του αρχηγού, ούτε των Βουλευτών του κατά τη φορά του πνέοντος ανέμου, ούτε τακτικισμών ελεεινής μορφής, που θα αποδεικνύουν έλλειψη ήθους και ηθικής.

Χωρίς σοβαρές και συγκεκριμένες προτάσεις, ήθος στελεχών και ηθική του κόμματος πειστική προσπάθεια και αποτέλεσμα δεν θα υπάρξουν.

* Ο Στέλιος Βασαλάκης είναι συνταξιούχοςνομικός σύμβουλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, συνταξιούχος δικηγόρος παρ’ Α.Π. του Δ.Σ.Η., πτυχιούχος Νομικής και Πολιτικών Επιστημών.