Οι προσπάθειες της πολιτείας να παταχθεί το πελατειακό πολιτικό σύστημα με τον περίφημο νόμο του αείμνηστου Αναστάσιου Πεπονή (ΑΣΕΠ) δεν κράτησε πολύ. Κατέρρευσε κάτω από την πίεση των πολιτικών, διότι τους αφαιρούσε τη δυνατότητα να εξυπηρετούν την πελατεία τους που ήταν αυτά τα δικά τους παιδιά. Έτσι ο νεποτισμός συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο του που ήταν αυτός που έφερε τη σήψη και την παρακμή στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Αφορμή για την δημοσιότητα αυτού του κειμένου μού έχουν δώσει οι κατά καιρούς δημοσιεύσεις για προκηρύξεις διαγωνισμών προς κάλυψη θέσεων διαφόρων ειδικοτήτων στο δημόσιο.

Σε αυτούς τους διαγωνισμούς καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να συμμετέχουν σε ένα άνευ προηγουμένου ηλεκτρονικό γραφειοκρατικό σύστημα, οι φωστήρες του οποίου εμπνεύστηκαν με ή χωρίς τις ευλογίες της πολιτείας, οι ευθύνες της οποίας όμως έτσι ή αλλιώς υπάρχουν.

Η προσκόμιση σωρείας δικαιολογητικών και παραβόλων και όλη η γραφειοκρατία αυτού του συστήματος, μέχρι και ο φάκελος της αποστολής που περιέχει τα δικαιολογητικά πρέπει να είναι ορισμένων διαστάσεων και χρώματος.

Ο τελικός λοιπόν στόχος αυτών των φωστήρων είναι να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το ποσοστό συμμετοχής, ούτως ώστε να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση για πρόσληψη σε αυτούς τους οποίους έχουν ήδη φωτογραφίσει για να προσλάβουν, γνωρίζοντας εκ των προτέρων τα προσόντα τους βάσει των οποίων προκηρύσσονται οι διαγωνισμοί.

Αυτά τα τραγελαφικά και απερίγραπτα που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα δεν συμβαίνουν ούτε στην τελευταία τριτοκοσμική χώρα του πλανήτη.
Η πολιτεία δεν σεβάστηκε και δεν στήριξε ποτέ την νεολαία και ιδίως τη σημερινή, που με τη οικονομική και όχι μόνο κρίση έχει χάσει όχι μόνο την γη κάτω από τα πόδια της, άλλα έπαψε να ελπίζει και να ονειρεύεται για το μέλλον της και η μόνη επιλογή που της έχει απομείνει είναι αυτή της μετανάστευσης.

Αξιόλογοι επιστήμονες υψηλού επιπέδου με μεταπτυχιακά και διδακτορικά έχουν μεταναστεύσει σε πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες, όπου τους περιμένει μία λαμπρή καρτέρα. Οι χώρες αυτές επωφελούνται από αυτούς αξιοποιώντας και επενδύοντας στην κατάρτιση και την τεχνογνωσία τους, που απέκτησαν από τη φοίτησή τους στα ελληνικά πανεπιστήμια με τα χρήματα του ελληνικού λαού.

Για όλα τα παραπάνω αναφερόμενα οφείλουν αυτοί που εκπροσωπούν το κράτος και έχουν εκλεγεί με την ψήφο του ελληνικού λαού να μην συνεχίζουν να προκαλούν την κοινωνία και να της δημιουργούν επιπλέον προβλήματα. Γιατί αρκετά είναι φορτισμένη με τα υπάρχοντα που βιώνει μέσα στην σημερινή απερίγραπτη τραγική κατάσταση, η οποία είναι δημιούργημα της οικονομικής και όχι μόνο κρίσης.

Έχει διαπιστωθεί σύμφωνα με στατιστικές και δημοσκοπήσεις ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πλυθησμού έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι το όλο σύστημα λειτουργεί ως διεφθαρμένο. Κλείνω αυτό το κείμενό μου με τη ρήση του Δημοσθένη «Με βάση το αποτέλεσμα του τελευταίου συμβάντος κρίνονται όλα τα προηγούμενα».