-Τα δύο φύλα είναι διαφορετικά όντα. Διαφέρουνε σε πάρα πολλά πράγματα. Εκτός τη φυσιολογία διαφέρει η γυνή και στην ψυχολογία από τον άνδρα. Η γυναίκα παρουσιάζει μια ψυχοσύνθεση τελείως διαφορετική από τον άνδρα. Κανείς δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να κατέβει στα βάθη της ψυχής της και να βγει να μας πει τι είδε και τι κατάλαβε. Γι’ αυτό έχει μείνει και το γνωστό άβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Φαινομενικά όσα μπορούμε να δούμε, μπορούμε να πούμε ότι είναι πρώτον αλτρουίστρια, δηλαδή δε ζει μόνο για τον εαυτό της, αλλά ίσως και περισσότερο για τους άλλους. Αγαπά και θέλει να αγαπιέται. Ασχολείται για τους άλλους, γιατί θέλει και οι άλλοι να ασχολούνται γι’ αυτήν (μην της στερείται αυτή την ευτυχία).
-Είναι φιλάρεσκη. Το ιδανικό της γυναίκας είναι να αποτελεί αυτή το κέντρο και όλοι οι άνδρες γύρω της να έχουν καρφωμένα τα μάτια τους πάνω της, να τη θαυμάζουν και να τη… λιγουρεύονται!
-Είναι κοσμική. Και τούτο διότι νιώθει φυσική την ανάγκη να βγαίνει να γοητεύει, να κυριαρχεί, να έλκει τους άνδρες. Ο αγώνας της ζωής της είναι να αρέσει και αλίμονό της αν απογοητευτεί (γι’ αυτό άνδρες προσοχή!).
-Καμιά δόξα, καμιά επιστήμη, μα ούτε και τα πλούτη είναι ικανά να την κάνουν τόσο ευτυχή, όσο είναι να ξέρει ότι βρίσκεται στο επίκεντρο θαυμαστών, που της… φτούνε για να μην τη φταρμίσουνε!
-Εχει διαίσθηση, που είναι σα να έχει ένα είδος δεύτερης οράσεως, που μ’ αυτή μπορεί να διεισδύσει στην ψυχή των άλλων και να γνωρίζει τι συμβαίνει εκεί μέσα στα απόκρυφα.
Η διαίσθηση στον άνδρα είναι πνευματική και συνειδητή, περιορίζεται γύρω από τις υποθέσεις του, τις επαγγελματικές, οραματίζεται το μέλλον, γι’ αυτό το βάθος των σκέψεών του είναι στο αύριο, όχι μόνο στο παρόν. Τη γυναίκα την ενδιαφέρει περισσότερο το παρόν, γι’ αυτόν όταν πηγαίνει… στις βιτρίνες να ψωνίζει, ο άνδρας… ντουχιουντίζει!
Ακόμη, η γυνή είναι φλύαρη πολύ περισσότερο από τον άνδρα, ομιλητική, κοινωνική και πολύ διαχυτική, διότι λόγω της διαισθήσεώς της αισθάνεται την ανάγκη να μεταδίδει στους άλλους τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Τη διαίσθησή της δεν μπορεί να την περιορίσει μόνο στον εαυτό της.
-Η γυναίκα που έμαθε μυστικό, μυστικό δεν λογάται! Δεν υπάρχει χειρότερο για την γυναίκα να ξέρει μυστικό και να της απαγορεύσουνε να το πει!
– Η ψυχοσύνθεση λοιπόν της γυναίκας είναι τελείως διαφορετική από του άνδρα. Οι κακίες αλλά και οι αρετές της, η επιπολαιότητα, η αστάθεια της, η αφέλειά της, η αγνότητα και η παιδικότητά της είναι κάτι που αρέσει στους άνδρες.
-Το πρώτο μέλημα της γυναίκας είναι η ομορφιά της. Αποτελεί το κύριο όπλο για τη ζωή της, για την αποκατάστασή της για το μέλλον της, αλλά και για να αρέσει. Ποτέ να μην πείτε στη γυναίκα ότι δεν είναι όμορφη! Είναι αμαρτία!
-Η γυναίκα καμαρώνεται με την ομορφιά της και ο άνδρας με την εξυπνάδα του. Αν πεις τη γυναίκα άσχημη και τον άνδρα βλάκα, έχει την ίδια βαρύτητα!
-Η γυναίκα νιώθει αυτοπεποίθηση όταν είναι καλά ντυμένη, στολισμένη, ο άνδρας νιώθει αυτοπεποίθηση όταν η γνώση του είναι ανεβασμένη.
-Εκεί που δεν μοιάζουνε κι έχουνε μεγάλες διαφορές είναι στην… αντοχή της γκρίνιας! Η γυνή μπορεί να γκρινιάζει ολιμερίς, σκόλες καθημερνές χωρίς να κουράζεται! Μόνο τον άνδρας της κουράζει. Η γκρίνια είναι δυο λογιώ: η εξωτερική για τον άνδρα, η οποία είναι σκληρή αλλά κρατάει για λίγο και η εσωτερική, η οικιακή για τη γυνή, η οποία είναι αλαφρά αλλά ασταμάτητη.
Εκτός βέβαια αν ο άνδρας είναι… σπιτόγατος και παράξενος, όπου ο γάτος και ο σκύλος τσακώνονται και η γκρίνια και ο σκυλοκαβγάς πάει σύννεφο!…