Το πρωινό ετούτης της Τρίτης δεν θα ‘ναι σαν και τ’ άλλα πρωινά. Γιατί κουβαλά ολόκληρο το βάρος μιας υπόσχεσης. Έχει έρθει για να ικανοποιήσει αλλά και να διαψεύσει ένα σωρό παιδικά όνειρα, ευσεβείς πόθους και νεανικές επιθυμίες. Είναι εδώ για να αναγγείλει την αποτίμηση της πρώτης «μάχης».
Παρακολουθώ τις κινήσεις σου. Διακρίνω μια νευρικότητα και ένα άγχος σαν κάτι να περιμένεις. Σαν κάτι να σε ανησυχεί. Ξάφνου, ένας σύντομος, κοφτός ήχος στο κινητό σου τηλέφωνο σε ειδοποιεί ότι έχεις μήνυμα. Ένα μήνυμα, όχι όπως τα συνηθισμένα που δέχεσαι καθημερινά από τους κολλητούς σου. Είναι ένα sms ιδιαίτερο, ξεχωριστό, σπάνιο, που όμοιό του δεν έχεις λάβει στα 18 σου χρόνια.
Η καρδιά σου χτυπά τώρα πιο δυνατά και πιο γρήγορα! Είναι γιατί υποψιάζεσαι περί τίνος πρόκειται. Το περίμενες άλλωστε αυτό το sms, αλλά ακόμα αισθάνεσαι ότι δεν διαθέτεις την ετοιμότητα για να το υποδεχτείς. Για να το αντιμετωπίσεις. Αυτό το μικρό αυτοματοποιημένο μήνυμα, έχει έρθει για σένα, ως ακόμα μία δοκιμασία στα ευαίσθητα χρόνια της εφηβείας σου. Είναι ένα μήνυμα που έχει συμπυκνώσει μέσα του όλο σου το άγχος, τους κόπους, τα ξενύχτια, την κούραση, την εξάντληση και τις στερήσεις σου. Μα τώρα βρίσκεται αποθηκευμένο στα «εισερχόμενα», για να βάλει ένα τέλος στη βασανιστική αναμονή σου. Να μην σε αφήσει άλλο να πνίγεσαι στα θολά νερά της αμφιβολίας.
Θέλεις βεβαίως κι εσύ να μάθεις το περιεχόμενο, όποιο κι αν είναι αυτό, αλλά όσο κι αν το παίζεις «αντράκι», τώρα νιώθεις να σου έχουν κοπεί τα ποδάρια. Η αγωνιώδης όμως αναφώνηση της μάνας σου από τη διπλανή κουζίνα επιταχύνει την αντίδρασή σου. «Το νου σου στο κινητό σου!». Εκείνη άλλωστε έχει άγχος, ακόμα μεγαλύτερο κι από το δικό σου. Με μια γρήγορη, αυτοματοποιημένη κίνηση του άριστα εκπαιδευμένου σου αντίχειρα, ανοίγεις το μενού των μηνυμάτων σου. Τώρα είναι ορατός ο αποστολέας του πρωινού sms, που δεν είναι άλλος από το «Υπουργείο Παιδείας». Η αγωνία σου όμως κορυφώνεται, αφού βρίσκεσαι ένα μόνο «κλικ» μακριά από το περιεχόμενο του sms. Το πιο δύσκολο «κλικ» απ’ όλα όσα έχεις κάνει μέχρι τώρα. Έχεις εξαντλήσει όμως κάθε ανοχή στην αναμονή και στην παράταση της αγωνίας σου.
Δεν περίμενες να δεις άριστους βαθμούς, αλλά όχι κι έτσι. Είναι άδικο, σκέφτεσαι, γιατί δεν τα «είχες κρεμάσει όλα στον κόκορα» και προσπάθησες όσο καλύτερα μπορούσες αυτή τη σχολική χρονιά. Τα αποτελέσματα όμως αδίκησαν κάθε σου προσπάθεια. «Όχι ρε γαμώτο…», αναφώνησες, προσπαθώντας να κατανοήσεις τι ακριβώς είχε συμβεί. Αυτά που νιώθεις τώρα είναι περίπλοκα κι εσύ βρίσκεσαι σε σύγχυση. Για τις αποτυχίες, η επωδός είναι γνωστή: «Φταίνε όλοι οι άλλοι». Οι πρώτοι που δέχτηκαν την οργή σου ήταν οι βαθμολογητές των γραπτών σου. Όλοι όμως, συνεννοημένοι ήταν; Μετά αναζήτησες να ρήξεις την ευθύνη στους καθηγητές του φροντιστηρίου και των ιδιαιτέρων σου, για το πόσο έξω έπεσαν, αφού λίγες μέρες πριν σε διαβεβαίωναν ότι είχες επιτύχει καλύτερες επιδόσεις. Ακόμα και με την ημέρα της ανακοίνωσης των βαθμολογιών, την Τρίτη, τα έβαλες κι ας κορόιδευες πάντα τους προληπτικούς. Στη μοιρασιά των ευθυνών, τον εαυτό σου τον άφησες τελευταίο, αλλά όταν έφτασες σ’ αυτόν, έπαψες να αναζητάς αλλού υπαίτιους…
Μετά το πρώτο σοκ της αποτυχίας, άρχισες να σκέφτεσαι, πως να την διαχειριστείς. Πώς να ανακοινώσεις όμως αυτά τα αποτελέσματα στη φουκαριάρα τη μάνα σου χωρίς να την πικράνεις βαθιά; Χωρίς να γκρεμίσεις όλα όσα είχε εκείνη ονειρευτεί για σένα; Και πως θα μπορέσεις να την ακούς να σε δικαιολογεί σε συγγενείς και φίλους με ένα σωρό δικαιολογίες; Προβληματίζεσαι, πως να ενημερώσεις τον πατέρα σου για τα καλημέντα σου, που έδωσε ένα σκασμό λεφτά στα φροντιστήρια, και πως να τον ακούς πάλι να σου «ψέλνει» το γνωστό «τροπάριο» για την αφεντιά του, που παρά του ότι μεγάλωσε σε χωριό, χωρίς φροντιστήρια και με χίλιες δυο στερήσεις, κατάφερε να περάσει με την πρώτη στο πανεπιστήμιο;
Αλλά και πως να τον αντέξεις να σε συγκρίνει ξανά με τον γιο του κουμπάρου του που πέρασε πέρυσι πρώτος στη Νομική, αλλά και με την κόρη του Αλβανού που μένει στο υπόγειο της πολυκατοικίας, που κατάφερε να περάσει κι εκείνη από τους πρώτους στην Ιατρική, πρόπερσι; Αναρωτιέσαι, τι να πεις αύριο στην κουτσομπόλα γειτόνισσα, όταν θα σε περάσει από «ανάκριση», αλλά και τι παράδειγμα θα δώσεις στον μικρό αδελφάκι σου που αντιγράφει κάθε σου κίνηση; Αισθάνεσαι τεράστιο το βάρος στους ώμους σου με όλες αυτές τις προσδοκίες που οι άλλοι έχουν για σένα. Σε κάνουν να νιώθεις την αποτυχία, κάτι σαν τατουάζ πάνω σου, ενώ βλέπεις πως όλες οι φιλοδοξίες σου σε έχουν πια εγκαταλείψει. Το όνομά σου δεν θα υπάρχει στα ένθετα των εφημερίδων, ούτε και η φωτογραφία σου θα φιγουράρει ανάμεσα στους «πρώτους των πρώτων», στα αφιερώματα του τοπικού τύπου. Κι όλα αυτά γιατί δεν έγραψες καλά. Και λοιπόν, τι έγινε;
Ως εδώ η απαισιοδοξία! Σταμάτα πια να πανικοβάλλεσαι, να κάνεις βιαστικές κρίσεις και γενικεύσεις. Να ξέρεις ότι δεν υστερείς σε ικανότητα από κάποιον που πέτυχε μια καλή βαθμολογία σε αυτές τις εξετάσεις. Μην αφήσεις την ηττοπάθεια να σε κυριεύσει, από την υποκειμενική κρίση κάποιων ανθρώπων που σε κατέταξαν στους αποτυχόντες, ούτε και από τέσσερα νούμερα που σε κράτησαν έξω από εκείνη την ψευδαίσθηση που νομίζεις πως αποτελεί την αφετηρία της ζωής σου. Η επιτυχία δεν είναι μόνιμη και η αποτυχία είναι μια προσωρινή κατάσταση.
Δεν υποδηλώνει κάτι αρνητικό για την προσωπικότητά σου. Κράτησε την αυτοεκτίμηση ζωντανή και προσπάθησε να σκεφτείς με ηρεμία, «τι δεν πήγε καλά και είχες αυτό το αποτέλεσμα;». Να είσαι όμως ειλικρινής με τον εαυτό σου και να αποφεύγεις όσο μπορείς να υιοθετείς την εύκολη και βολική ρητορική εκείνων που δεν πέτυχαν τους στόχους τους. Και μην ξεχνάς και τούτο: Η ζωή, ακόμα και των πιο επιτυχημένων ανθρώπων, είναι διάσπαρτη από ήττες, απογοητεύσεις, αποτυχίες και ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Πολλές φορές στη ζωή, οι μεγάλες προσδοκίες δημιουργούν και μεγάλες απογοητεύσεις. Μην παρασύρεσαι από τις επιθυμίες των άλλων. Η ζωή είναι δική σου και την έχεις όλη μπροστά σου…
Τώρα βρίσκεσαι ήδη στην επόμενη μέρα. Προσπάθησε να σχεδιάσεις με στρατηγική, να προγραμματίσεις με προοπτική, να οργανώσεις με συνέπεια και να ανασυγκροτηθείς με υπευθυνότητα. Επιχείρησε να ωφεληθείς από αυτήν την αποτυχία, και φρόντισε να αποτελέσει για σένα ένα πολύτιμο μάθημα. Κάνε τώρα τα πρώτο σου βήμα για ένα νέο ξεκίνημα. Θα σταθώ σε μια φράση της αλησμόνητης Κικής Δημουλά: «Το μυαλό είναι ένας Θεός, ο οποίος δημιουργεί τον κόσμο από την αρχή». Ετοιμάσου τώρα κι εσύ, με καθαρό μυαλό, να δημιουργήσεις από την αρχή τον δικό σου ξεχωριστό κόσμο!
Υ.Γ. Εχθές, ημέρα Τρίτη, ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας οι βαθμολογίες των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων. Οι πρωταγωνιστές των ημερών είναι αναμφίβολα οι μαθητές και οι μαθήτριες που έγραψαν καλά, διακρίθηκαν και διέπρεψαν σε αυτές τις εξετάσεις και αξίζουν τον θαυμασμό και τα συγχαρητήρια όλων μας. Το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα παιδιά που προσπάθησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Αξίζουν όμως σίγουρα και αυτά τα παιδιά, την προσοχή, την εκτίμηση και την αγάπη μας. Γιατί υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό από ένα επιτυχημένο παιδί: Ένα ευτυχισμένο παιδί!
https://moschonas.wordpress.com