Άρχισαν να εκδίδονται οι πρώτες αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών επί εκπρόθεσμων ανακοπών κατά των ασφαλιστικών εταιρειών ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και COMMERCIAL VALUE.
Οι δύο υπό εκκαθάριση εταιρείες είχαν αναρτήσει στην ιστοσελίδα τους και σε τρείς εφημερίδες όχι όμως ευρείας κυκλοφορίας την προθεσμία άσκησης ανακοπής που προέβλεπε ο νόμος και η οποία έληγε στις 18-1-2016 με αποτέλεσμα πολλοί δικαιούχοι αποζημίωσης από ασφαλιστήρια συμβόλαια να μην πληροφορηθούν έγκαιρα ότι όφειλαν να κινηθούν δικαστικά κατά των δύο εταιρειών.
Σε περίπτωση που κάποιος χάσει την τασσόμενη από το νόμο προθεσμία για να ασκήσει δικαστικά τα δικαιώματά του, μπορεί να κινηθεί εκπρόθεσμα μεν δηλαδή να ασκήσει την αγωγή ή την ανακοπή του, όπως στην προκειμένη περίπτωση μεταγενέστερα, θα πρέπει όμως να επικαλεστεί και να αποδείξει λόγους ανωτέρας βίας, που τον εμπόδισαν να ενεργήσει μέσα στους νόμιμους χρόνους.
Οι λόγοι αυτοί πρέπει να είναι σοβαροί και να αποδεικνύονται τόσο με έγγραφα όσο και με μάρτυρες ότι συνέτρεχαν την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Από το χρόνο άρσης των λόγων ανωτέρας βίας ο διάδικος έχει προθεσμία ενός μηνός για να ασκήσει την εκπρόθεσμη αγωγή ή ανακοπή του.
Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι οι λόγοι ανωτέρας βίας διήρκεσαν μέχρι τον Ιούνιο του 2016 και να ασκήσει τώρα την ανακοπή του. Θα πρέπει οι λόγοι ανωτέρας βίας να καλύπτουν μια χρονική περίοδο από τις αρχές του 2016 μέχρι και τουλάχιστον τον Μάιο του 2018.
Έτσι λόγους ανωτέρας βίας μπορούν να επικαλεστούν όσοι έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας από τότε μέχρι και σήμερα, άνθρωποι οι οποίοι είναι μεγάλης ηλικίας και ίσως να μένουν πολύ καιρό απομονωμένοι σε χωριά στην επαρχία, χωρίς επαφή με διαδίκτυο οπότε δικαιολογείται το μεγάλο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει, άτομα που ζουν για πολλά χρόνια στο εξωτερικό και δεν έχουν επαφή τακτική με τα ελληνικά δρώμενα, άτομα με χρόνια κατάθλιψη που έχουν την τάση να αναβάλουν και να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του κ.τ.λ.
Στην συγκεκριμένη απόφαση που εκδόθηκε και έκανε δεκτή την εκπρόθεσμη ανακοπή, ο ανακόπτων δεν μπόρεσε να τηρήσει την προθεσμία άσκησης της ανακοπής εξαιτίας ανωτέρας βίας, ήτοι αναπηρίας του σε ποσοστό 67% από τροχαίο ατύχημα (βλ. τις από 23-6-2015 και 30-5-2017 γνωστοποιήσεις αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής του υποκαταστήματος Ι.Κ.Α-Ε.Τ.Α.Μ./ΚΕ.Π.Α. Αγ. Νικολάου), που τον εμπόδιζε να επιμεληθεί των υποθέσεων του, τόσο στην διάρκεια της παραπάνω προθεσμίας από 4-12-2015 έως 18-1-2016, όσο και μεταγενέστερα μέχρι την 1-7-2017, οπότε το πρώτον έλαβε γνώση για τη νομική δυνατότητα του να διεκδικήσει δικαστικώς την αξία εξαγοράς του ασφαλιστηρίου συμβολαίου (βλ. την υπ. αρ. 144/23-10-2017 ένορκη βεβαίωση της συζύγου του ανακύπτοντος, … ενώπιον της Ειρηνοδίκη Νεάπολης Λασιθίου Κρήτης, Στέλλας Καλλιγιαννάκη).
Επομένως από την παραπάνω ημερομηνία γνώσης (1-7-2017) μέχρι την επίδοση της ανακοπής στην καθ’ ης (7-7-2017) δεν παρήλθαν, ούτε η 30ήμερη προθεσμία επαναφοράς του άρθρου 153 Κ.Πολ.Δ., ούτε η (κατ’ουσίαν αφετηριάζουσα από την πάροδο του γεγονότος ανωτέρας βίας) 45ήμερη προθεσμία ανακοπής του άρθρου 10 παρ. 3 Ν.Δ. 400/1970.
Με την παραδοχή αυτή, η δικαστική απόφαση δέχεται το εκπρόθεσμό της ανακοπής, δεν την απορρίπτει επειδή δεν ασκήθηκε μέσα στη νόμιμη προθεσμία και εν συνεχεία την εξετάζει ως προς την ουσία της, δηλαδή, την αντιμετωπίζει ωσάν να ήταν εμπρόθεσμη.
* Η Αναστασία Χρ. Μήλιου είναι δικηγόρος Αθηνών