Ας μην κομπορρημονούμε, υπάρχουν πραγματικά ύψη, υπάρχουν και χθαμαλά. Τα πραγματικά αφορούν το κεφάλι, τα χαμηλά το μυαλό. Βλέπεις τον άλλον και θαυμάζεις τα κάτω άκρα του, το κεφάλι δεν μπορείς να το διακρίνεις ούτε με μικροσκόπιο. Αυτό συμβαίνει στη ζωή συχνά. Βλέπεις ας πούμε την πριγκίπισσα Καρολίνα του Μονακό. Την βλέπεις, την θαυμάζεις, την ερωτεύεσαι αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι αν έχει φωνητικές και εγκεφαλικές χορδές. Σιωπή και άπνοια.
Διαβάζω τώρα στις ειδήσεις πως θα χτισθεί στο Ελληνικό ένας ψηλός πύργος με το όνομα Riviera Tower, ψηλότερος δεν έχει ξαναχτισθεί. Κοίτα να δείς επιτυχίες. Σαράντα πέντε όροφοι με διακόσια διαμερίσματα και ύψος 205 μέτρα.
Το διαβάζεις και δεν το πιστεύεις από την εκλαμψία που εξελίσσεται άθελά σου μέσα στο μικρό σου κρανίο. Πράματα και θάματα, αδιανόητες πλέον καταστάσεις. Θα μένει ο άνθρωπος σε διακόσια μέτρα ύψος και θα έχει στην διάθεσή του όλες τις λεπτομέρειες, από ιδιωτικό πάρκινγκ μέχρι την ευκαιρία να αυτοκτονήσει με κάθε δυνατή επιτυχία.
Καιρός ήταν, γέμισαν κόσμο η Ευρυτανία και η Φλώρινα και εκμεταλλευόμαστε πλέον περιοχές της λεωφόρου Ποσειδώνος. Θα πέφτεις από τον τελευταίο όροφο και στην βάση του πύργου θα μετατρέπεις τον εαυτό σου σε μια κόκκινη ομελέτα. Εσύ επιλέγεις το έδεσμα που θα διαπιστώσουν οι γιατροί στην εμπεριστατωμένη προσπάθειά τους να διαπιστώσουν αργότερα το φύλο του θανόντος.
Μπορεί να μην διακρίνεται και καθόλου, άλλωστε το πρωτόκολλο δεν υποχρεώνει τον ιατροδικαστή να βεβαιώσει και τα γεννητικά όργανα, αρκεί η ομελέτα να είναι εξακριβωμένη ότι είχε περισσότερα από πέντε αυγά.
Σε αυτές τις επιτυχίες προβαίνει το τελευταίο γένος των Ελλήνων που απελπισμένο πλέον από τα σκιερά πλατάνια και τις βουνήσιες κρύες πηγές καταλήγει τώρα σε απροσμέτρητα ύψη ανέφελου ουρανού και νεφελώδους μυαλού. Και ξέρεις, για να ξεφύγεις από τα έλατα και τις μυρωδάτες φλαμουριές, οι τιμές του Riviera Tower (δώσαμε αγγλικό όνομα, μη μας νομίσουν οι απατεώνες των ελγινείων για τίποτα αγράμματους) είναι τσουχτερές, ακούγονται διαστρικές τιμές. Οι τιμές της βλακείας είναι οι ακριβότερες στον χώρο της επίδειξης και του νεοπλουτισμού.
Δεν έχει τίποτα να μας πεί ούτε η Δροσοπηγή της Φλώρινας ούτε η Δομνίστα της Ευρυτανίας. Μέσα στο οξυγόνο και στις καρυδιές έχουν κρυφτεί. Κρύβονται από την ντροπή τους. Ου να χαθούν από κεί. Ούτε ένα Louis Vuitton πορτοφόλι δεν μπορούν να κρατήσουν στα χέρια τους. Άντε πηγαίνετε από δώ. Από τον εικοστό όροφο και πάνω θα φοράνε οι κυρίες μόνον Prada παπούτσια, αλλιώς θα ανεβαίνουν όλους τους ορόφους ξυπόλυτες.
Αυτή η ιστορία με τον Πύργο του νεοπαλαιοπλουτισμού θα έχει να πετύχει και Εθνικούς σκοπούς. Ακούγεται πως δημιουργεί καινούργιες δουλειές για την Κομοτηνή, το Μεσολόγγι, τους Παξούς και την Άρτα. Ορδές νέων κατευθύνονται για δουλειά στην παραλιακή της Ποσειδώνος και μετεγκατάσταση μετά το πέρας των εργασιών στις αλέες των Πετραλώνων και το εκπληκτικής ομορφιάς προάστιο της Μαγκουφάνας. Δίνουμε νέα πνοή στους νέους και στους άνοες Πατρικίους.