Διαβάζοντας την μεγαλειώδη Αντιγόνη του Σοφοκλή διαπίστωσα την σύμπτωση απόψεων με την μεγάλη κινεζική φιλοσοφία του Λάο Τσε και του  Κομφούκιου.  Υπάρχει λοιπόν μια Κινεζική παροιμία που λέει ότι ‘’μπορούμε τα πάντα να προβλέψουμε, εκτός από το μέλλον’’.

Ο Σοφοκλής στο τελειούργημα της Αντιγόνης λέει στον στίχο 1160, ‘’και μάντις ουδείς των καθεστώτων βροτοίς’’, δηλαδή, κανένας δεν μπορεί να μαντέψει αυτά που θα συμβούν στους θνητούς. Τι σύμπτωση απόψεων Ελλήνων και Κινέζων φιλοσόφων και τι απαράμιλλο θάρρος να εκφράζεις απόψεις που έρχονται εδώ και χιλιάδες χρόνια σε αντίθεση με το πολιτικό και κυρίως το θρησκευτικό κατεστημένο!

Για να σκεφτούμε τα αρχαία μαντεία των Ελλήνων που προέβλεπαν το μέλλον των προσερχομένων στην Κασταλία πηγή με θυσίες, τιμαλφή και χρυσό για να εκμαιεύσουν το δικό τους μέλλον, των παιδιών τους και της πόλης τους. Χρήμα με ουρά και βρυχηθμός λιονταριού ακουγόταν κατά την πτώση του στα ταμεία του μαντείου.  Εύκολο χρήμα, άφθονο και δοσμένο με ευχαρίστηση και άνοια.

Με αυτά ήρθαν σε αντίθεση ο Λάο Τσε και ο Σοφοκλής, έγραψαν κατά της οικονομικής χλιδής των  χρυσοφόρων ρασοφόρων και της τραγικής αφέλειας των πιστών. Τα συγκεκριμένα συγγράματά τους ευτυχώς που δεν χάθηκαν στα υπόγεια του Βατικανού όπως πολλαπλάσια των ιδίων διανοητών είναι κλειδαμπαρωμένα σε μουχλιασμένες κρύπτες εδώ και αιώνες πνευματικής κλεφτουργιάς.

Να λοιπόν που δεν είμαστε μόνοι δραγουμάνοι διανοητές σ’ αυτόν τον κόσμο. Στα δικά μας χνάρια περπάτησαν σαφώς μετά από μας οι Κινέζοι και πολλά χρόνια αργότερα κι άλλοι λαοί με τελευταίους τους εκ Μογγολίας ασθμαίνοντες Τούρκους, χορευτές κλασικού  μπαλέτου.

Αν υπάρχει αντίρρηση ως προς τον χρόνο πρωτείας στην παγκόσμια ιστορία, ας σηκώσουμε το κεφάλι στον ουρανό και ας προσπαθήσουμε να βρούμε ένα αστέρι με αιγυπτιακό, κινεζικό ή μεξικάνικο όνομα. Μην σκέφτεστε πολύ, μην ταλαιπωρείτε τον εαυτό σας, ούτε ένα δεν θα βρείτε. Λοιπόν, μόκο!

Ο Σοφοκλής τώρα και μετά ο Λάο Τσε μάς διδάσκουν πως τόσο ο καφές Βραζιλίας Λουμίδη με τα κατακάθια του όσο και η τράπουλα δεν δίνουν  τις αναμενόμενες πληροφορίες. Ούτε και η αναμονή αποτελεσμάτων των παρακλήσεών μας στους αυστηρούς, αμίλητους Αγίους μπορούν να έχουν θεαματικά αποτελέσματα.

Τουλάχιστον τα γεγονότα έτσι δείχνουν. Στην Ινδονησία 5.500 άνθρωποι θάφτηκαν πριν λίγες μέρες στη λάβα του ηφαιστείου και τα ρίγματα του σεισμού. Το ίδιο με τον πνιγμό 218 ανθρώπων στην λίμνη Βικτώρια της Αφρικής, και μάλιστα κυρίως μικρών παιδιών. Ω, τι φρίκη! Δυστυχώς, τα θρησκευτικά μαντεία όλων των θρησκειών ούτε προέβλεψαν ούτε προστάτευσαν τους δυστυχείς.

Ο Σοφοκλής στο ίδιο σύγγραμμά  του, δυό στίχους πριν, στον 1158 και στον 1159, λέει ευθαρσώς: «Τύχη γαρ ορθεί και τύχη καταρρέπει, τον ευτυχούντα, τον τε δυστυχούντα αεί”, δηλαδή η τύχη ανασηκώνει και η τύχη καταρρακώνει τον ευτυχισμένον και τον δυστυχισμένον πάντα.

Ναι, η τύχη που  κανέναν δεν προσκυνάει και σε κανέναν δεν υπακούει, ατίθασος και μονήρης χαρακτήρας!

Οι μεγάλοι Έλληνες πνευματικοί  ηγήτορες και οι συνακόλουθοι Κινέζοι έδειξαν τον δρόμο πολύ μακριά από τις τράπουλες, τους βαρύ γλυκούς και τα θυμιατά. Η ανθρωπότητα αδύναμη στη σκέψη και την ψυχή βαδίζει μοιραία κι άβουλη αντάμα προσμένοντας ένα θάμα, μα θάμα εδώ και χιλιάδες χρόνια ακόμα δεν θα δει. Τις ατελείωτες σφαγές θα παρακολουθεί!

Φοίβος Ιωσήφ