Τον τελευταίο καιρό αλλεπάλληλα κύματα μουσουλμάνων προσφύγων, μεταναστών, λαθρομεταναστών έρχονται στην Ελλάδα, άλλοι από τη θάλασσα, άλλοι από τη ξηρά πεζοπορώντας, άλλοι κρυμμένοι μέσα σε εμπορεύματα πλοίων, αυτοκινήτων…
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην κάνομε το λάθος και εγκαταστήσομε στη χώρα μας όλους τους ομοεθνείς ξένους μαζί, σε χωριστό χώρο για το κάθε έθνος.
Γιατί φυσικό είναι έτσι να διατηρήσουν τη γλώσσα τους, την εθνικότητά τους, την ιδιαιτερότητά τους. Και θα μείνουν διαφορετικοί από τους Έλληνες. Δεν θα αφομοιωθούν. Θα μας μισούν.
Θα μείνουν ξένοι, εχθροί μέσα στον τόπο μας. Θα έχομε χωριά Σύρων, Αφγανών, Πακιστανών, Ιρακινών… Και – μην παραξενεύεστε – θα θέλουν τζαμιά, δικά τους σχολεία με διδασκαλία στην δική τους γλώσσα, δικά τους δικαστήρια, αντιπροσώπους τους στη Βουλή… Θα είναι νησίδες ξένων εθνοτήτων εντός της ελληνικής επικράτειας. Θα δημιουργούν τεράστια προβλήματα, που θα παραμένουν άλυτα.
Και θα έρχονται ξένοι υποστηρικτές τους να παρεμβαίνουν στις υποθέσεις τους με το κράτος μας, να μας συκοφαντούν ότι τους αδικούμε, ότι τους κακομεταχειριζόμαστε… Έχομε ήδη εμπειρία από κάτι τέτοια.
Να τους ξεφορτωθούμε εύκολα δεν μπορούμε. Και η φιλοξενία που θα τους προσφέρομε θα μας βγει σε κακό. Γιατί πάντοτε θα παρουσιάζονται κάποιοι από έξω, σαν τον Τσαβούσογλου, ο οποίος λέει ότι, αντί να βοηθήσομε τους πρόσφυγες ομόθρησκούς του, πυροβολούμε τις βάρκες τους, τους πνίγομε στη θάλασσα ή τους στέλνομε βίαια πίσω στην Τουρκία!
Εκείνο που εμείς πρέπει να κάνομε είναι να τους σκορπούμε μέσα στον ελληνικό χώρο, όπου, αν και μουσουλμάνοι, θα μπορούσαν να αφομοιωθούν, να μιλήσουν ελληνικά, να αισθανθούν την Ελλάδα ως πατρίδα τους. Αλλιώς θα έχομε σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα. Διότι συνήθως οι μουσουλμάνοι γεννούν και πολλά παιδιά.
Οπωσδήποτε όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Μην γίνουν λάθη, γιατί έτσι ή αλλιώς η εισβολή ξένων σε αριθμούς μεγαλύτερους από όσους μπορεί η χώρα μας να αφομοιώσει είναι κάτι πολύ επικίνδυνο.
Θα κινδυνέψουν η θρησκεία μας, ο ελληνικός χαρακτήρας μας, η ύπαρξή μας. Και ας μην ξεχνούμε ότι η διαφορά θρησκείας των πολιτών μέσα σε ένα έθνος αποτελεί πρόβλημα μεγάλο, που εύκολα δεν λύνεται.
Ούτε μπορείς να το παραβλέψεις. Αυτό ιδίως κάνει τους πολίτες ξένους ανάμεσά τους. Και λείπει η αδελφοσύνη. Γι’ αυτό σε μερικές περιπτώσεις πρέπει να σκεφτόμαστε ότι και η φιλοξενία έχει τα όριά της.