Στην εποχή μας έχουν γεμίσει οι δρόμοι στις πόλεις με παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ξεχείλισαν πια οι πόλεις από αυτά. Τα πεζοδρόμια έχουν γίνει τόπος παρκαρίσματος. Και οι άνθρωποι κατεβαίνουν στην άσφαλτο, για να κυκλοφορήσουν ανάμεσα στα κινούμενα αυτοκίνητα και αυτοί, με κίνδυνο της ζωής τους. Γέμισε η οικουμένη και από κινητά τηλέφωνα. Όλοι μας κυκλοφορούμε με κινητό στο χέρι. Μικροί και μεγάλοι.
Δισεκατομμύρια κινητά. Εκατομμύρια και οι κεραίες αναμεταδόσεως. Και η ραδιενεργός ακτινοβολία αυξάνεται. Περπατούμε κρατώντας ένα κινητό στο χέρι. Τρώμε, κοιμόμαστε με ένα κινητό δίπλα μας. “Το κινητό χτύπησε. Κοίταξε να δεις ποιος είναι!” Συζητούμε, χαριεντιζόμαστε, κάνομε παραγγελίες μέσω κινητού. Αρρωσταίνομε, πεθαίνομε με το κινητό μας παρέα. Χωρίς κινητό δεν μπορούμε πια να ζήσομε.
Κάποιοι κερδίζουν δισεκατομμύρια με την κατασκευή και το εμπόριο των κινητών. Το ότι αυτά, με την ακτινοβολία τους, δημιουργούν καρκίνο, παραμερίστηκε και ξεχάστηκε. Δεν συμφέρει σε κάποιους να το θυμόμαστε. Μα δίχως κινητό σήμερα (όπως και δίχως αυτοκίνητο) δεν μπορείς να ζήσεις. Ειδοποιήσεις, ενημερώσεις, συνταγές φαρμάκων, πληρωμές, οδηγίες… όλα μέσω των κινητών τηλεφώνων γίνονται. Και το να χρησιμοποιείς το κινητό σου σήμερα δεν είναι εύκολο. Κατάντησε ολόκληρη επιστήμη. Πόσο εύκολα όμως τα μαθαίνουν οι νέοι!
Οι παππούδες, που ήταν μαθημένοι να επικοινωνούν και να εξυπηρετούνται γραπτώς, με το χαρτί και το μολύβι, πώς να τα καταφέρουν τώρα; Μένουν παραμερισμένοι. Οι φουκαράδες! Ενώ οι νέοι ανέτως συζητούν, στέλνουν και δέχονται μηνύματα, φωτογραφίες, βιντεάκια, φτιάχνουν φιλίες, ερωτεύονται και μαλώνουν μέσω των κινητών τους. Στο Google βρίσκουν εύκολα όποια πληροφορία θέλουν.
Αυτοκίνητο και κινητό! Ναι! Χωρίς αυτά σήμερα δεν μπορείς να ζήσεις. Και είναι και πανάκριβα τα αφιλότιμα. Με τα κινητά άλλαξε η κοινωνία. Οι παππούδες όμως μένουν καθυστερημένοι φουκαράδες. Μέχρι πια να πεθάνουν και οι τελευταίοι της παλιάς κοινωνίας. Αταίριαστοι σήμερα. Εμπόδιο στην σημερινή εξελιγμένη κοινωνία. Ποιος θα βρεθεί να τους βοηθήσει; Να τους εξηγήσει πώς θα βρίσκουν την συνταγή που τους έστειλε ο γιατρός στο κινητό τους, για να αγοράσουν το φάρμακό τους από το φαρμακείο.
Πώς θα βγάλουν εισιτήριο για να ταξιδέψουν. Αλλά και πώς θα πληρώσουν τον κουρέα ή τον κρεοπώλη ή τα ψώνια τους στο σουπερμάρκετ ή τον φαρμακοποιό, με την κάρτα τους, στο pos. “Ποιο είναι το pin σου; Το θυμάσαι;” “Το e-mail σου ποιο είναι; Το username σου; Το password;” “Ούτε πώς να τοποθετήσεις την κάρτα σου στο pos δεν ξέρεις”. “Ταμιευτηρίου είναι ή τρεχούμενος ο λογαριασμός;”
Ούτε να κάνεις ανάληψη χρημάτων με την κάρτα σου από τα ΑΤΜ δεν έμαθες ακόμη! Άλλος σου τα βγάζει. Αχ, παππού! Πόσο πίσω έχεις μείνει!