«Ευτυχής ο βασιλεύς, του οποίου
ο θρόνος στηρίζεται στις καρδιές
των υπηκόων του».
Βενιαμίν Φραγκλίνος (αμερικανός πολιτικός και φυσικός)
Στις κοινωνίες, όπου Γής, από της συστάσεώς τους μέχρι και σήμερα, όλοι οι πολίτες κάθε ηλικίας, χρώματος ή φυλής, κυρίως όμως η νεολαία, ψάχνουν να βρουν στη ζωή τους πρότυπα ιδανικά για να πορευθούν στα βήματά τους και να διδάσκονται απ’ αυτά, στη χάραξη της δικής τους μελλοντικής πορείας! Στα πρότυπα αυτά σημαίνουσα θέση στη συνείδησή τους κατέχουν και οι πολιτικοί άρχοντες.
Στην Ελλάδα, διαχρονικά, σοβαρή μερίδα απ’ τους πολιτικούς υπήρξαν και είναι υγιή πρότυπα για την κοινωνία και την νεολαία, με τη σωστή και άψογη κοινωνική και πολιτική πορεία και το ενδεδειγμένο ήθος τους, στη διάρκεια ενάσκησης των δημοσίων λειτουργημάτων τους! Πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, δημόσιοι άνδρες και γυναίκες υπήρξαν, κατά καιρούς, το εγκαλλώπισμα και υπόδειγμα των κοινωνιών τους!
Είναι οι πολιτικοί που τίμησαν την εντολή και την εμπιστοσύνη του λαού που τους επέλεξε να διαχειρισθούν τις τύχες του. Είναι οι πολιτικοί που δεν τον πρόδωσαν, δεν ξεπούλησαν την πατρίδα, το όνομα, την ταυτότητα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία της!
Είναι αυτοί που μεγάλωσαν και εξέτειναν την Ελλάδα και την κατέστησαν ισχυρά κι αξιοσέβαστη σ’ όλη την οικουμένη! Είναι τέλος οι πολιτικοί για τους οποίους ο Μέγας Φώτιος Α’, Άγιος της Ορθοδοξίας μας, θύμιζε στους πιστούς και τον λαό του πως «το ήθος των αρχόντων γίνεται νόμος για τους υπηκόους τους»!
Με τα όσα όμως φαιδρά κι ανήκουστα συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια – και πρόσφατα – από μια αριστεροδεξιά, καθεστωτική και αλαζονική κυβέρνηση, που δεν σέβεται, αλλά απαξιώνει και εκφυλίζει τους θεσμούς και προκαλεί την κοινωνία, η Ελλάδα έχει γίνει, δυστυχώς, ρεζίλι διεθνώς και έχει μετατραπεί σε μπανανία!
Η κυβέρνηση της «πρώτη φορά» Αριστεράς, εφαρμόζει στην πράξη για πρώτη φορά, «καινοτόμες αλλαγές» στην πολιτική ζωή και τα πολιτικά ήθη της χώρας μας. Έτσι:
Πρώτη φορά συμβαίνει εν ενεργεία υπουργός χρησιμοποιώντας το κύρος της θέσης του, να τηλεφωνεί σε ανώτατο θεσμικό παράγοντα για να του υποδείξει πώς να ασκεί τα καθήκοντά του(!), να μαγνητοφωνεί τη συνομιλία τους, να τον απειλεί, να ασχημονεί και να ομολογεί δημόσια τα «κατορθώματά του», προκαλώντας έτσι τη δημόσια χλεύη και αγανάκτηση, την οργίλη παρέμβαση των ευρωπαϊκών θεσμών (της ΕΕ και ΕΚΤ) και την αυτεπάγγελτη εισαγγελική εντολή για άμεση διερεύνηση των ανομιών του!
Για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία, υπουργοί ξιφουλκούν εναντίον υπουργών της ίδιας κυβερνήσεως! Υβρίζονται με βαριές εκφράσεις πεζοδρομίου (αλήτη, θα σε λιώσω κ.ά.), απειλούν αλλήλους, αλληλοκαταγγέλλονται δημόσια και αλληλομηνύονται (!) προκαλώντας τον θυμό και τη δημόσια κατακραυγή. Και με τον πρωθυπουργό να τους παρακολουθεί ανήμπορος να αποτρέψει τον αγώνα αλληλοεξόντωσης των ιδίων των υπουργών, αλλά και τη διεθνή απαξίωση της χώρας!
Πολύ πρόσφατα τέλος, για πρώτη φορά και αυτό, παρακολουθήσαμε οι Έλληνες από κοντά, και το διεθνές κοινό από τα διεθνή ΜΜΕ, σκηνές πολιτικού παραλογισμού!
Είδαμε βουλευτές να αλλάζουν κόμματα με μεγάλη ευκολία και άνεση, άλλους να ανεξαρτητοποιούνται από τα κόμματά τους να στηρίζουν όμως άλλο κόμμα και άλλους βουλευτές, τους «πρόθυμους και ευήκοους», να παραχωρούν εν λευκώ εξουσιοδότηση στην κυβέρνηση για τις οποιεσδήποτε μελλοντικές πολιτικές επιλογές της! Παρακολουθήσαμε δηλαδή ενεοί οι Έλληνες την αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού γεγονός λυπηρό και διόλου θετικό για τη Δημοκρατία!
Βέβαια θα ισχυρισθούν, ίσως, μερικοί πως στην πολιτική «πολλά συμβαίνουν» ή πως «τα πάντα ρει» κατά τον Ηράκλειτο ή ακόμη πως «τα πάντα επιτρέπονται». Δεν είναι όμως έτσι.
Γιατί, το τονίσαμε ήδη εξαρχής, αρκετοί πολιτικοί στο παρελθόν, ευτυχώς όμως και σήμερα, υπήρξαν και είναι τα ιδεώδη εκείνα πρότυπα για την κοινωνία και τη νεολαία, από τα οποία αντλούν θετική ενέργεια και πλείστα παραδείγματα, για τη δική τους τη ζωή και ακόμη αυτούς σέβονται, τιμούν και αμιλλώνται!
Για τους πολιτικούς όμως που έχουν επιλέξει την αυτοαπαξίωση, τον εκχυδαϊσμό και ευτελισμό θεσμών, αρχών και αξιών, αυτούς που προκαλούν βάναυσα την κοινωνία και απαξιώνουν συλλήβδην την πολιτική, τον λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη που σε πλείστες των περιπτώσεων έχει ήδη επιληφθεί, ενώ σε άλλες του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος έχει επέλθει ήδη βαρύτατη η νέμεσις για τα ανομήματά τους.
Τον τελικό όμως λόγο, εκτός απ’ αυτόν της Δικαιοσύνης, έχει, όπως πάντα, ο κυρίαρχος λαός, ο οποίος όταν πολύ σύντομα κληθεί, σίγουρα θα επιλέξει για να τον εκπροσωπήσουν στην επόμενη Βουλή, άτομα με ηθική παιδεία, καταξιωμένα στη συνείδηση του κόσμου και άξια της εθνικής αποστολής τους! Άτομα έντιμα, συνεπή και ενάρετα που δεν θεωρούν την πολιτική επάγγελμα και τιμάριό τους. Θα επιλέξει τους αριστείς και εκλεκτούς της κοινωνίας και όχι τους οιηματίες της εξουσίας.
Γιατί ο λαός αυτός όταν βρεθεί στην κάλπη, θα θυμάται τη διαχρονική υπόμνηση του Σοφοκλή (μέγιστου Έλληνα τραγικού) «ύβρις φυτεύει τύραννον» δηλαδή «η αλαζονεία τον τύραννο γεννά», αλλά και την πολύτιμη παραίνεση του εξέχοντα Έλληνα ρήτορα Ισοκράτη «Εκ των κοινών επιμελειών απαλλάτου μη πλουσιώτερος αλλά ενδοξότερος, πολλών γαρ χρημάτων κρείττων ο παρά του πλήθους έπαινος».