Ήταν ένας ναυαγός σ’ ένα νησί επί πολλά χρόνια μόνος του. Κάτι σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο. Επιβίωνε με μπανάνες, καρύδες, ψάρια, χόρτα κλπ… Μια μέρα καθώς καθόταν και χάζευε τον ωκεανό, παρατηρεί στην ήρεμη επιφάνεια του νερού κάτι φυσαλίδες, οι οποίες καθώς πλησίαζαν προς το μέρος του γίνονταν όλο και περισσότερες! Ξαφνικά, προβάλλει μία θεσπέσια θηλυκή φιγούρα με στολή δύτη! Μόλις η κοπέλα βγαίνει από το νερό, με αργή κίνηση, βγάζει την κουκούλα και τη μάσκα αποκαλύπτοντας το ονειρεμένο της πρόσωπο.
Ο ναυαγός είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό! Η κοπέλα αρχίζει να κινείται προς το μέρος του με εμφανώς πονηρές διαθέσεις… Ανοίγοντας αργά και βασανιστικά το φερμουάρ της στολής της, κοιτάει με λάγνο βλέμμα τον ναυαγό και του λέει: – Ναυαγέ, από πότε έχεις να καπνίσεις ένα καλό τσιγαράκι; – Ου! Θα’ ναι και 5 χρόνια! απαντάει εκείνος. Βγάζει η κοπέλα ένα πακέτο τσιγάρα μέσα απ’ τη στολή της και του το πετάει!
Κατεβάζοντας το φερμουάρ ακόμα χαμηλότερα, λίγο πιο κάτω από το στήθος και κάνοντας το λάγνο βλέμμα ακόμα πιο έντονο του λέει: – Ναυαγέ, από πότε έχεις να πιεις ένα καλό ουίσκι “15 ετών”; – Ου! θα είναι και μια … δεκαετία! Με μια κίνηση, βγάζει από τη στολή της ένα ουίσκι πρώτης ποιότητας και του το πετάει! Έχοντας πλέον κατεβάσει το φερμουάρ μέχρι τον αφαλό, κοιτάει το ναυαγό στα μάτια και όλο νόημα, του λέει: – Ναυαγέ, από πότε έχεις να… περάσεις, πραγματικά καλά; Αυτός γουρλώνει τα μάτια του και χωρίς να μπορεί να πιστέψει στα αυτιά του για την τύχη του, της απαντάει με δάκρυα χαράς στα μάτια: – Αν μου πεις ότι έχεις και Playstation, εκεί μέσα στη στολή σου, θα πεθάνω!
Είναι βέβαιο ότι όλοι οι άνδρες υποσυνείδητα σκέφτονται ότι αν ήταν οι ίδιοι στο νησί, η τελευταία απάντηση του ναυαγού, καθώς και η όλη εξέλιξη της ιστορίας θα ήταν γι’ αυτούς διαφορετική. Όμως… όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, ειδικά αυτές τις καυτές αυγουστιάτικες μέρες των διακοπών, θα θέλαμε και θα χρειαζόμασταν ένα διήμερο –τουλάχιστον- σε ένα μακρινό, παραδεισένιο νησί. Μπορεί, εφέτος, η κίνηση να είναι μεγάλη και στις ειδήσεις να διαβάζουμε και να ακούμε την υπερβολή και μας φαίνεται απίστευτο ότι το… τάδε νησάκι του Αιγαίου «βουλιάζει από κόσμο», αλλά ούτε και οι κάτοικοι της Ατλαντίδας το πίστευαν!
Πάντως, το πιο κοντινό για μας, φέτος, η Σαντορίνη, να πούμε, είναι να φάμε τη φάβα που μας έφερε η θεία μου από εκεί… Έπειτα, είναι και το σοκ, ξεκινώντας απ’ αυτούς που βάζουν κοντομάνικο, ως εκείνους που πρωτοεμφανίζονται στις πολυπληθείς παραλίες. Σοκ να βλέπουμε ότι δεν έχουμε ούτε το παραμικρό τατουάζ. Τι εντύπωση θα σχηματίσουν για μας οι περισσότεροι;
Πάντως, παίζει ρόλο και η εμφάνιση. Ο άλλος ήρθε παραλία με σηκωμένο γιακά… Ναι, ρε… βάλε και μαγιό με τσάκιση, να μας τρελάνεις όλους! Και με όλες τις προειδοποιήσεις για την επικινδυνότητα της UV ακτινοβολίας, είναι μια ιδέα να πάρουμε μια σακούλα αντηλιακά και να περνάμε από beach bar σε beach bar, πουλώντας… προστασία! Τελικά, αν ήταν μάγκας ο Νώε, θα ‘χε βάλει τα κουνούπια δίπλα στα βατράχια και θα το έκανε να φανεί σαν ατύχημα. Αλλά πού; Στις μέρες μας, κοιμάσαι μετρώντας προβατάκια και ξυπνάς μετρώντας τσιμπήματα!
Φυσικά, για να εκτεθείς στην παραλία, δύο είναι τα απαραίτητα: Στiλ και Feni-stil! Τελικά, με τόσους μουσάτους στην παραλία είναι σαν να κάνει μπητς πάρτυ η Αλ Κάιντα! Και κάποιος διπλανός έδειχνε στην παρέα του τον αναπτήρα που ανάβει και με 10 μποφώρ. Δεν κατάλαβα γιατί δεν είχε φρύδια. Τα βγάζει;
Και μέσα στον συνωστισμό, ακούω κάποιον να ρωτάει: Αδερφέ, εεε, έχεις 5 €, να πιάσω ξαπλώστρα στην παραλία;
Τώρα, εδώ που τα λέμε, δεν είναι και όλες θεές. Βλέπεις και αρκετές με κυταρίτιδα. Ειδικά, οι ροκούδες, έχουν και… κιΘαρίτιδα! Και για όσους δεν μπορούν για διάφορους λόγους να βρίσκονται σε παραλία και είναι βραδιά για νυχτερινό μπάνιο, ας είναι καλά η μπανιέρα. Δεν χρειάζεται ούτε ν’ ανάψουμε θερμοσίφωνα!
Όπου κι αν είμαστε, όμως, ισχύει το δίστιχο: «Δεν κοιμάμαι πια τα βράδια… παίζω ξύλο με κουνούπια στα σκοτάδια»! Πάντως, όπως κι αν είναι τα πράγματα, η μισή Ελλάδα πεινάει … και η άλλη μισή έχει ξεκινήσει δίαιτα λόγω καλοκαιριού! Μου είπε γνωστός μου τις προάλλες: Βρήκα φοβερή ταξιδιωτική προσφορά… Βερμούδες με 10€! Ευκαιρία και το να έρχεται νερό στο σπίτι αυτόν τον καιρό με τη γνωστή λειψυδρία… Επιτέλους, έκανα ντουζάκι μετά από μέρες… τελικά, δεν ήταν μαύρισμα!
Πήγα και στην τράπεζα προχθές. Κόσμος και κοσμάκης, μέσα. Τρελάθηκα. Αποκλείεται να έχουν όλοι τους τόσα λεφτά για να κάνουν καταθέσεις. Μάλλον για τον κλιματισμό θα είχαν έρθει! Μια άσπονδη φίλη μού είπε με σημασία: «Κάηκα από τον ήλιο, στις διακοπές. Ξεφλουδίζω!».
Σκέφτηκα ότι όλες οι σαύρες και τα φίδια, κάποια στιγμή αλλάζουν δέρμα! Πιο κοντά στο όνειρο βρέθηκε γνωστός μου. Όταν τον ρώτησα τι κάνει, εκείνος μου είπε: «Να, εδώ, μωρέ… βαριέμαι και σχεδιάζω τις διακοπές μου. Έχω ζωγραφίσει ένα σπιτάκι με φοίνικα, θάλασσα, γλάρους…!». Άλλος γνωστός μου είπε ότι βρήκε αντηλιακό που έγραφε 1.150 δρχ. Δραχμές, παρακαλώ! Λογικά θα έχει λήξει. Και τι; Ας έχει λήξει.
Εδώ μας ψεκάζουν και δε λέμε τίποτα! Μια καλή συμβουλή είναι, αν τσακωθείς με ιδιοκτήτη beach bar, να τον απειλήσεις ότι θα του το κάμεις … χειμερινό! Ο διπλανός μου έλυνε σταυρόλεξο και με ρώτησε: «Ποιο νησί, πριν πας, το φτιάνεις μόνος σου;». Αν και ήξερα την απάντηση δεν του την είπα. Ας διαβάσει λίγο πιο πολύ. Ήταν… η Κέα (ikea)!
Τελικά, με το σωματότυπό μου, σε συνδυασμό με την έξοδο σε παραλία, είπα να κάψω μερικές θερμίδες, αλλά καλοκαιριάτικα, άσε μην πιάσει καμιά φωτιά, μ’ αυτόν τον αέρα!
Έτσι, αποφάσισα να εκτεθώ όπως είμαι και σε όποιον αρέσω. Και μην ακούω σχόλια… και ο Βούδας, για κάποιους, θεός είναι!