Κύριε Διευθυντά,
Εκεί στον Δήμο Μαλεβιζίου κάποιοι δημοτικοί παράγοντες θα έπρεπε να αισχύνονται για την πατροναρισμένη ταλαιπωρία, που επεφύλαξαν στον πρώην δήμαρχο Γιώργο Μαρκογιαννάκη.
Η έννοια της ντροπής όμως προϋποθέτει την ύπαρξη αρχών και συνείδησης, που ως φαίνεται δεν ευδοκιμούν και τόσο πολύ στο δημοτικό οίκημα Γαζίου. Οι δυνάμεις της τοπικής διαπλοκής κάτω από τη θαλπωρή ισχυρών παραγόντων του Ηρακλείου, έστησαν μία από τις αθλιότερες εκστρατείες κατασυκοφάντησης και παραπληροφόρησης. Θύμα ο πρώην και επί δωδεκαετία δήμαρχος.
Εβδομήντα πέντε φορές αθώος όλων των κατηγοριών ο πρώην δήμαρχος Γιώργος Μαρκογιαννάκης. Φυσικός ο λόγος ,εμείς οι δημότες που δεν ανεχθήκαμε την τόση λασπολογία να αναμένουμε δήλωση του σημερινού άρχοντα του δήμου, για αποκατάσταση της αδίκως τρωθείσας ηθικής υπόστασης του πρώην δημάρχου. Οι δηλώσεις του, αντ΄ αυτού, αντιδημάρχου δεν νομίζω ότι ικανοποιούν την τοπική κοινωνία.
Επίμετρο. Κύριε δήμαρχε Μαλεβιζίου, ο πρώην δήμαρχος είχε αναγάγει τη μόλυνση των Λινοπεραμάτων από τοπικό θέμα σε γενικότερο πρόβλημα ρύπανσης του περιβάλλοντος με προσφυγές στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Η ρύπανση και η μόλυνση που προκαλείται από τη στενή βιομηχανική ζώνη ήταν πάντα ψηλά στην ατζέντα του πρώην δημάρχου, ως κυρίαρχο θέμα του δημόσιου ενδιαφέροντος. Ένα casus belli δεν μας λύνει το πρόβλημα της συνεχιζόμενης χημικής επίθεσης των ρυπογόνων εταιρειών και της ανεξέλεγκτης ηχητικής ρύπανσης των τσιμέντων Ηρακλής.
“Δοθείσης ευκαιρίας θα ήθελα να σας ρωτήσω, κ. δήμαρχε, εκείνο το αφαλατωμένο νερό που μας υποσχεθήκατε την πρώτη τετραετία, πού πήγε; γιατί, όπως θυμάμαι, η πρώτη πράξη του δημοτικού σας συμβουλίου ήταν η κατάργηση της Αλμυρός Α.Ε με την υπόσχεση νέας και πιο σύγχρονης μονάδας που θα κάλυπτε όλα τα νοικοκυριά του Δήμου Μαλεβιζίου. Πού έμπλεξε το ζήτημα και μετά από οκτώ χρόνια ακόμα περιμένουμε;
Με τιμή
Λαδόπουλος Βασίλης
Μέλος του Συλλόγου Περιβάλλοντος Λινοπεραμάτων.