Ήταν να μην γίνει η αρχή, αλλά έγινε! Τώρα το ξέφρενο παιχνίδι των ανταγωνισμών δεν φαίνεται πως θα σταματήσει. Ο λόγος για τις επισκέψεις του διαστήματος από δύο γνωστούς σύγχρονους μεγιστάνες του πλούτου. Την αρχή έκανε ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, γνωστός Βρεττανός επιχειρηματίας, ο οποίος δραστηριοποιείται σε διάφορους τομείς. Ξεκίνησε ως επενδυτής, συγγραφέας και έφτασε να εξελιχθεί σε τουρίστα του διαστήματος.
Ενδιάμεσα βέβαια ίδρυσε μια αλυσίδα δισκοπωλείων, την Virgin Records, σε ένα υποκατάστημά της οποίας είχα την ευκαιρία να τον δω από κοντά στη βρεττανική πρωτεύουσα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και συνέχισε με την αεροπορική εταιρεία Virgin Atlantic, η οποία έκτοτε ανταγωνίζεται σοβαρά την μεγαλύτερη British Airways. Πέρα από αυτά και πολλά άλλα, όμως, το δημιουργικό του πνεύμα τον οδήγησε στην δημιουργία της αεροδιαστημικής Virgin Galactic, η οποία απ’ ότι φαίνεται έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για διαστημικό τουρισμό.
Ετούτος, στις 20 Ιουλίου, ξεπέρασε τον Μπράνσον, φτάνοντας σε ύψος 107 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της γης. Οσονούπω ετοιμάζεται και ο νοτιοαφρικανός, επίσης δισεκατομμυριούχος, επιχειρηματίας Ελον Μασκ, το κύριο ενδιαφέρον του οποίου εστιάζεται εδώ και πολύ καιρό στον πλανήτη Άρη.
Η δράση όλων αυτών σε καινούργιους κόσμους φυσικά ευκολύνεται και δρομολογείται λόγω της γνωστής οικονομικής επιφάνειας, κάποιων δισεκατομμυρίων δολαρίων, απέναντι στα οποία οι ειδικοί επιστήμονες μένουν άναυδοι και χωρίς περαιτέρω σχόλια.
Έτσι σε λίγο θα δούμε έναν απ’ όλους αυτούς να στέλνει δορυφόρους γύρω από τη γη, τον άλλον να προσπαθεί να θέσει σε τροχιά τους δικούς του για ίδιον όφελος άγνωστο επί του παρόντος, τον τρίτο ή τον επόμενο να εξερευνήσει και αποικίσει άγνωστες περιοχές του αχανούς χώρου που μας περιβάλλει, άλλον να εγκαθιστά σταθμούς παρακολούθησης ή παραγωγής ενέργειας και ότι άλλο η φαντασία μας δεν μας επιτρέπει ακόμα να μαντέψουμε.
Η προσπάθεια όμως για εξερεύνηση του διαστήματος έγινε πριν από πολλές δεκαετίες. Ήδη εδώ και πολλούς αιώνες ο προφητικός συγγραφέας Ιούλιος Βερν, μας είχε προειδοποιήσει σχετικά. Αλλά κάποτε όλα τα ταξίδια, στην ξηρά, στη θάλασσα, είτε στον αέρα, υπάκουαν σε κάποιους κανόνες οι οποίοι έθεταν κάποια όρια και κανονισμούς στην εξερεύνηση του πλανήτη της γης.
Τώρα ετούτη η κατάσταση θυμίζει περισσότερο την κατάκτηση της Δύσης, όπως την είχαμε γνωρίσει σε άλλες εποχές, μέσω των θρυλικών γουέστερν, με όλους τους δυνατούς και πλούσιους να προχωρούν ολοένα και δυτικότερα, εκτοπίζοντας και εξολοθρεύοντας τους γηγενείς κατοίκους της αμερικάνικης ηπείρου, με μόνο φραγμό κάποιους ατρόμητους σερίφηδες οι οποίοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να θέσουν κάποιους φραγμούς στην πολυποίκιλη ασυδοσία των αποφασισμένων να πετύχουν και να κερδίσουν.
Γιατί όταν άρχισαν να καταφτάνουν απ’ την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού οι Ισπανοί, οι Γάλλοι και οι Βρεττανοί μετανάστες, πολλά πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, σπρώχνοντας τους ντόπιους κατοίκους ολοένα και δυτικότερα, χωρίς όμως κάποια συγκεκριμένη αποικιοκρατική δύναμη να επιτύχει τον πολιτικό ή στρατιωτικό έλεγχο του μεγάλου όγκου της αμερικανικής ηπείρου.
Κρίσιμο χρονικό όριο, εν προκειμένω, υπήρξε ο αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος καθώς και η βιομηχανοποίηση των Ηνωμένων Πολιτειών η οποία οδηγούσε τον ολοένα και αυξανόμενο πληθυσμό της βόρειας Αμερικής πιο δυτικά. Στη συνέχεια άρχισε η επέλαση των ατελείωτων κυμάτων των αποίκων και του αμερικανικού στρατού με όλα τα γνωστά επακόλουθα, έως ότου μπορέσουν να ελέγξουν τα τεράστιας έκτασης εδάφη μεταξύ των δύο μεγάλων ωκεανών.
Η αμερικανική Δύση βίωσε πολλούς λαούς και περιείχε πολλά και διαφορετικά μέρη, και οι αλληλένδετες ιστορίες τους σηματοδότησαν έναν βασικό μετασχηματισμό στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όμως, για να είμαστε αφόρητα ειλικρινείς, η ιστορία της κατάκτησης της Δύσης, ειδικά στα τέλη του 19ου αιώνα, δεν είναι μια απλή ιστορία, δεδομένου ότι εκείνο που μερικοί αποκαλούσαν θρίαμβο, τουτέστιν την επέκταση της αμερικανικής εξουσίας δυτικότερα, για ορισμένους άλλους υπήρξε μια άνευ προηγουμένου τραγωδία για την οποία ήταν υπεύθυνοι πολλοί λαοί και πολλά άτομα, όσο και αν προσπαθήσει κάποιος να απλοποιήσει μια τόσο εκτεταμένη και περίπλοκη ιστορική περίοδο.
Στις μέρες μας δυστυχώς ακόμα δεν υπάρχει κανένας σερίφης που να βάζει όρια προς την πορεία στο άγνωστο του σύμπαντος, με το μέλλον να ανήκει πια στους ισχυρούς και πλούσιους. Σημεία και αυτά των καιρών μας, αναμφίβολα, όλα στο πλαίσιο της απεραντοσύνης όχι μόνον του διαστήματος αλλά και της άγνοιάς μας.
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ