Τον τελευταίο καιρό όλοι ζήσαμε έντονα, κυρίως το κυβερνών κόμμα, ένα μεγάλο θέμα που ακούει στο όνομα ‘παρακολουθήσεις’ και το οποίο τάραξε συθέμελα την πολιτική ζωή του τόπου.
Άφθονες συζητήσεις έγιναν επ’ αυτού, γράφτηκαν περισσότερα και συνεχίζονται ακόμη, αν και βαίνουν συνεχώς μειούμενα.
Ο λόγος είναι ότι κανένας πολίτης δεν επιθυμεί την παρακολούθησή του, να μαθαίνουν αλλότριοι τα μυστικά του, να γνωρίζουν τις κινήσεις και τις συζητήσεις που κάνει, πότε και γιατί βρίσκεται με δικά του έμπιστα πρόσωπα, πόσο μάλλον ένας πολιτικός ο οποίος έτσι καθίσταται ευάλωτος και διαχειρίσιμος από άλλους πολιτικούς και ανάλογους σχηματισμούς.
Η κατάσταση βέβαια είναι ακόμα χειρότερη σε περίπτωση που εκείνος που παρακολουθείται είναι το ίδιο το κράτος και τα υπουργεία του, ειδικά εκείνο της άμυνας, αφού αναδύονται έτσι στην επιφάνεια οι όποιες δυνάμεις και αδυναμίες του.
Η σημασία των πληροφοριών, διαχρονικά, είναι γνωστότατη. Δεν θα χρειασθεί να επιμείνουμε ή να σταθούμε πολύ σ’ αυτό. Απλώς αν ανατρέξει κάποιος στον ‘Ηγεμόνα’ του Νικολό Μακιαβέλλι και ξεφυλλίσει τα κείμενά του, ή σε κάποια βιβλία του νεότερου Τζωρτζ Όργουελ, θα πληροφορηθεί για την αξία των πληροφοριών στον ηγέτη ενός κράτους ή ενός θεσμού, από εκείνες τις παλιότερες εποχές, που φυσικά έχουν απόλυτη εφαρμογή και στις μέρες μας.
Οι πληροφορίες, έτσι, κρίνονται άκρως απαραίτητες για συγκεκριμένους κρίσιμους κοινωνικούς, πολιτικούς, αστυνομικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς, εμπορικούς και οικονομικούς κολοσσούς, οι οποίοι έχουν απόλυτη ανάγκη τις ανάλογες πληροφορίες, ώστε να ελέγχουν όχι μόνο ό,τι διαμείβεται εκτός αλλά και εντός των κόλπων τους.
Όπως, λοιπον, διαμορφώθηκε η έννοια της εξουσίας, διαχρονικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, κρίθηκε ως θέμα ζωτικής σημασίας οι επικεφαλής της να γνωρίζουν τι σκέφτεται, πως ενεργεί, τι συζητάει, και τι σκοπεύει να κάνει εκείνος που βρίσκεται απέναντι, ο αντίπαλος της κάθε εξουσίας, με ποιους, το χρονικό σχεδιάγραμμα για τους ανταγωνιστές των μεγάλων εταιρειών, πως συμπεριφέρονται οι φίλοι, και φυσικά όλοι εκείνοι που την αμφισβητούν, την επιβουλεύονται τεχνηέντως και συνωμοτούν υπόγεια εναντίον της.
Η συμπεριφορά είναι απολύτως η ίδια, αφού οι επιθυμητές πληροφορίες κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την επιβίωση της εξουσίας είτε αναφερόμαστε σε βασίλειο, είτε σε αυτοκρατορία, δημοκρατία, ολιγαρχία, ή και σε δικτατορία! Η ιστορία όπως και η λογοτεχνία, μας προμήθευσαν διαχρονικά με πληθώρα ανάλογου γραπτού υλικού για αναρίθμητους και ξακουστούς πληροφοριοδότες, πράκτορες, κουκουλοφόρους, ρουφιάνους, καταδότες, χαφιέδες, σπιούνους και κατασκόπους, εντός και εκτός των τειχών! Και σήμερα φυσικά η κατάσταση παραμένει ίδια και έτσι θα είναι πάντα.
Το πάθος για απόκτηση της πληροφορίας είναι στενά συνδεδεμένο με εκείνο της εύγευστης παραμονής στην εξουσία. Αλλά φυσικά, ενώ παλιότερα υπήρχε ανθρώπινη, κυρίως, εμπλοκή στην απόκτηση ή την απόσπαση της επιθυμητής πληροφορίας, στον αιώνα μας, με την εντυπωσιακή εξέλιξη της τεχνολογίας η παρακολούθηση της αλληλογραφίας και των τηλεφωνικών συνομιλιών, γίνεται ευκολότατα με μαγνητοφωνήσεις και φωτογραφήσεις μέσω καμερών, κινητών τηλεφώνων, υπολογιστών και σε ειδικές περιπτώσεις ξεχωριστού ενδιαφέροντος και μέσω δορυφόρων. Άλλωστε είναι γνωστό πως και μόνο με τη χρήση του κινητού τηλεφώνου, καταγράφονται άφθονα στοιχεία όπως για παράδειγμα οι επικοινωνίες και το περιεχόμενο των συνομιλιών του κατόχου, κι ακόμα η καθημερινή διαδρομή του.
Τα δεδομένα αυτά, είναι τόσο κρίσιμα και απαραίτητα για την όποια εξουσία, ώστε κάθε χώρα έχει τη δική της υπηρεσία πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ελλάδας, η παράθεση των ονομάτων νομίζω πως είναι περιττή. Η κρισιμότητα των ανακτώμενων πληροφοριών οδηγεί όλους τους επικεφαλής πολιτικούς και κυβερνώντες να επιλέγουν σε εκείνες τις θέσεις πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης τους.
Βασική και απαράβατη αρχή! Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός, ούτε και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, που κυβέρνησαν σε δεδομένα διαστήματα τη χώρα μας, γιατί μόλις ήρθε στην επικαιρότητα το τελευταίο γεγονός, πολλά άλλα ήρθαν επίσης στο προσκήνιο, αφού δικοί τους άνθρωποι τους κατήγγειλαν αβίαστα πως τους παρακολουθούσαν οι δικοί τους άνθρωποι!
Κλασσικό παράδειγμα οι δηλώσεις Λαφαζάνη και Βαρουφάκη, στην περίπτωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι αν πάμε πιο πίσω, στην περίπτωση της αυτοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ, μάθαμε πολύ περισσότερα με τις παρακολουθήσεις που δρομολόγησε ο ευνοούμενος του ηγέτη του κόμματος εκείνου, που αποκαλούσαν κίνημα.
Μετά απ’ όλα αυτά, ας μην μας παραξενεύει το γεγονός ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις φάνηκε πως οι πολίτες λίγο ενδιαφέρονται γι’ αυτές! Αυτές πάνω στις οποίες η αντιπολίτευση επένδυσε πολλά, κατά τη συνήθη τακτική της, χωρίς τελικά αντίκρισμα! Σήμερα, όλοι γνωρίζουν, ότι όποιος επιθυμεί μπορεί να πληροφορηθεί τα πάντα για κάποιον άλλο, όπως είπαμε παραπάνω!
Άλλωστε πολλά από αυτά τα εναποθέτουμε καθημερινά και επιπόλαια σε γνωστές ιστοσελίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με μια απλή και μόνο επίσκεψη στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς, αρκεί για να πληροφορηθεί ο ενδιαφερόμενος για τις όποιες προτιμήσεις μας.
Όσοι πολιτικοί, τελευταία, αγωνιούν προκλητικά και με περίσσεια υποκρισία για το θέμα των παρακολουθήσεων, ας αναλογισθούν τις δικές τους πρακτικές και αν μπορούν και θέλουν, ας διαμορφώσουν κάποιες συνθήκες που να κάνουν και εμάς, όχι μόνο τους εαυτούς τους, να νιώσουμε πιο ασφαλείς σε τούτο τον κόσμο. Κάτι βεβαίως που δεν ελπίζει κανένας!
Γιατί ο μεγάλος αδελφός ήρθε και θα παραμείνει δίπλα μας! Και τέλος ας λείπουν οι υποκρισίες πολλών γιατί, αφενός, κούρασαν αρκετά με αυτό το θέμα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας και αφετέρου δεν κερδίζουν οι ίδιοι κάτι δημοσκοπικά! Οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας μας, ειδικά στη δεδομένη χρονική συγκυρία, έχουν πολύ και σοβαρό έργο εθνικής επιβίωσης να επιτελέσουν!
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ