Πολλές φορές στο παρελθόν, φίλε αναγνώστη, με είχε βασανίσει το ερώτημα γιατί οι λεγόμενοι φίλοι και σύμμαχοί μας Αγγλοσάξονες και Αμερικανοί δεν πήραν ποτέ το μέρος μας στις όποιες διενέξεις μας με την Τουρκία, ακόμη και στις περιπτώσεις που το δίκιο μας ήταν πασιφανές και κραυγαλέο.
Η απορία μου λύθηκε, όταν άφησα κατά μέρος τους συναισθηματισμούς και κατέφυγα στη λογική, στην ψυχρή λογική εξέτασης των πραγμάτων. Ξεκίνησα παίρνοντας ως δεδομένο το πολιτικό αξίωμα: Στις διακρατικές σχέσεις πρυτανεύει πάντα το συμφέρον και σπάνια ή ποτέ το συναίσθημα. Υστερα άπλωσα στο γραφείο μου τους γεωγραφικούς χάρτες της Ευρώπης και της Ασίας, τα αντίστοιχα γεωγραφικά βιβλία, καθώς και την εγκυκλοπαίδεια. Με ενδιέφερε κυρίως η Μέση Ανατολή και προπάντων η Τουρκία. Αρχισα να διαβάζω. Διάβαζα προσεκτικά και σκεφτόμουν ψυχρά τα όσα διάβαζα. Πού κατέληξα τελικά;
1) Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα, ελάχιστα μικρότερη σε έκταση από τη Βαλκανική Χερσόνησο (Τουρκία 780.000 τ.χ. – Βαλκανική 788.000 τ.χ.) και εξαπλάσια της Ελλάδας (130.000 τ.χ.). Στον πληθυσμό είναι εφταπλάσια της πατρίδας μας και η διαφορά όλο και μεγαλώνει και μάλιστα αλματωδώς. Αρα, η Τουρκία είναι μια μεγάλη αγορά και σε καιρό πολέμου μια αξιόλογη στρατιωτική δύναμη, υπερέχουσα πολύ της Ελλάδας.
2) Η Τουρκία αποτελεί τη μεγάλη φυσική γέφυρα Ευρώπης – Ασίας, βρίσκεται πολύ κοντά στις πετρελαιοπηγές της Μέσης Ανατολής και της Κασπίας θάλασσας, στοιχείο πολύ σημαντικό και λίαν αξιόλογο για τη Δύση και το έδαφός της μπορεί να χρησιμοποιείται ως δρόμος ασφαλούς και οικονομικής διέλευσης αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
3) Η χώρα αυτή, λόγω θρησκεύματος, έκτασης και πληθυσμού, μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά τη μετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών της Μέσης Ανατολής προς την Ευρώπη και να γίνει ο κυματοθραύστης της μετανάστευσης αυτής, γεγονός πολύ σημαντικό για τους Ευρωπαίους.
4) Η Τουρκία είναι πλούσια χώρα σε γεωργικά, κτηνοτροφικά, αλιευτικά, δασικά και ορυκτά προϊόντα και εφόσον αναπτύξει τη βιομηχανία της στο βαθμό που πρέπει, γίνεται μια αυτάρκης και ανεξάρτητη οικονομική δύναμη, ικανή να διαδραματίσει σπουδαίους ρόλους και να φέρει σε πέρας και επιτυχώς αποστολές αξιόλογες όχι μόνο στην περιοχή αλλά και ευρύτερα.
5) Η ίδια χώρα, από στρατηγικής άποψης, είναι ανεκτίμητη, όχι μόνο για τους λόγους που προηγουμένως αναφέραμε, αλλά κυρίως για τους εξής εξόχως σημαντικούς:
α) Ελέγχει τα στενά του Ελλήσποντου και του Βοσπόρου τα οποία αν κλείσει σε καιρό πολέμου δεν επιτρέπει σε κανένα πλεούμενο του Ευξείνου να εξέλθει προς τη Μεσόγειο και αντίστροφα και άρα αχρηστεύει στην ουσία και κατά βούλησή της τον πολεμικό στόλο κάθε χώρας ένθεν και ένθεν.
β) Λόγω φυσικού μεγέθους, πληθυσμού και μέσων, μπορεί να αντισταθεί σε καιρό πολέμου σε δύναμη μεγαλύτερή της και να αντέξει την πίεσή της για μεγάλο χρονικό διάστημα, πράγμα που σημαίνει ότι και η κατάληψή της με κλασικά όπλα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
6) Το γεγονός ότι η Τουρκία αποτελεί το σπουδαιότερο φυσικό και στρατηγικό εμπόδιο καθόδου στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο της Ρωσίας, ανέκαθεν αντιπάλου της Δύσης, έπεισε τους Αγγλοσάξονες και Αμερικανούς από παλιά να πιστεύουν ότι όσο πιο μεγάλη και ισχυρή είναι η Τουρκία, φιλική προς αυτούς, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η κάθοδος και ο έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου για τους Ρώσους.
Αυτή τη θέση και την πίστη της Δύσης για την Τουρκία πληρώνουμε οι Ελληνες αιώνες τώρα. Η ίδια αντίληψη των δυτικών εμπόδισε επίσης τον διαμελισμό της Τουρκίας όσες φορές αυτός σχεδιάστηκε. Να γιατί η Δύση χαϊδεύει και θα χαϊεύει πάντα την Τουρκία και δεν πρόκειται ποτέ να ενταντιωθεί δυναμικά στη διαγωγή και στις αξιώσεις της εις βάρος των γειτόνων της όσο παράλογες και αν είναι.
Και αν κάποια στιγμή ψυχρανθούνε οι σχέσεις τους, μη νομίσετε ότι αυτό θα κρατήσει πολύ. Η Δύση θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την ξαναφέρει κοντά της, παραχωρώντας της ακόμη και τη Θράκη μας και το μισό Αιγαίο! Χάνουν τίποτα οι δυτικοί; Ολα δικά τους είναι.
7) Η πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ρωσίας εξυπηρετεί ασφαλώς και τα δύο μέρη. Η Τουρκία εξασφαλίζει τα νώτα της και οικονομικά οφέλη και η Ρωσία, εκτός του οικονομικού οφέλους, μπορεί να χρησιμοποιεί χωρίς εμπόδια τα θαλάσσια στενά της Τουρκίας, ενώ συγχρόνως δημιουργείται πρόβλημα στη συνοχή, στις επιδιώξεις και στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία λοιπόν κατάφερε να γίνει και πάντοτε ήταν το μήλο της έριδος Ανατολής – Δύσης.
8) Συμπέρασμα για μας: Η Τουρκία είναι μια μεγάλη γειτονική μας χώρα, συνεχώς αναπτυσσόμενη, με εχθρικές προς εμάς διαθέσεις και εδαφικές αξιώσεις, εις βάρος μας δυστυχώς.
Σε περίπτωση σύγκρουσης μαζί της πολύ πιθανό, μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Θα αμυνθούμε μόνοι μας, όπως πάντα. Για να αμυνθούμε όμως αποτελεσματικά πρέπει:
α) Να είμαστε μονιασμένοι όπως το 1940.
β) Η χώρα να εξοπλιστεί πλήρως, να γίνει αστακός και μάλιστα με όπλα σύγχρονα, τελευταίας γενιάς έστω και από το υστέρημά μας.
γ) Να αυξηθεί, χωρίς καθυστέρηση, η υποχρεωτική θητεία των αρρένων στο στράτευμα τουλάχιστον σε 18-20 μήνες και να θεσμοθετηθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση των άγαμων γυναίκων σε βοηθητικές υπηρεσίες στρατού για 9-12 μήνες.
δ) Να ενημερωθεί ο λαός να και τονωθεί το φρόνημά του. Και
ε) να επιδιωχθεί η συνεννόηση και η σύναψη συμμαχιών με άλλες, γειτονικές κυρίως χώρες (λ.χ. Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία).
* Ο Μανώλης Ροδιτάκης είναι τ. εκπαιδευτικός και ειδ. πάρεδρος του Παιδαγ. Ινστιτούτου, πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών