Η πιο ήπια απάντηση στις διάφορες προκλήσεις πολλές φορές ήταν: «έχει ο καιρός γυρίσματα». Όπως έχομε ακούσει και διαπιστώσει τις περισσότερες φορές, όντως έχει γυρίσματα.
Πώς το βλέπετε εσείς, να ξέρουν όλοι οι Βορειοευρωπαίοι, ότι εμείς οι Νότιοι τα τελευταία χρόνια περνούμε τις γιορτές φτωχικά, ενώ εκείνοι χλιδάτα; Είναι τόσο σκληροί και εκδικητικοί, όσο φαίνονται; Γιατί δεν προσπαθούν να καταλάβουν την κουλτούρα μας; Θα κατεβαίνει το φαϊ στο στομάχι τους, όταν βλέπουν τον συνάνθρωπό τους και δη τους εταίρους τους τις μέρες αυτές, να βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση;
Μήπως ο εγωϊσμός και η απληστία παραμερίζει όλα τα συναισθήματα; Πιστεύω να βλέπουν ότι προσπαθούμε να κάνομε κέφι αυτές τις άγιες μέρες με εκατομμύρια πολύχρωμα λαμπιόνια, με τους ψεύτικους Άγιους Βασίληδες, τα ψεύτικα παιχνίδια, τις στημένες γιορταστικές εκδηλώσεις, για να γεμίσομε την ψυχή μας. Ναι, αλλά το στομάχι; Εμείς λέμε: «Άρτον και θεάματα», αυτά δεν πάνε χωριστά. Ξέρουν πολύ καλά ότι είμαστε κουζουλοί και αυτή η κουζουλάδα στο πνεύμα και στην ψυχή, τους δίδαξε τα υπέρτατα αγαθά, που δεν θα σταματήσομε να τους θυμίζομε. Μήπως έχουν στην πίσω μεριά του μυαλού τους να μας χαρίσουν τα χρωστούμενα και περιμένουν κάποια παρότρυνση από κάποιον; Γνωρίζουν βέβαια την παροιμία; «ήφαε η φακή το λάδι …», γιατί είναι οι πρώτοι διδάξαντες με τα δάνεια, τις αποζημιώσεις και τις καταστροφές του β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Επειδή όλες αυτές τις χρονιάρες μέρες οι περισσότεροι κοιτάζουν, με ποιο τρόπο θα σώσουν τουλάχιστο την ψυχή τους για τα ανομήματά τους, μήπως είναι ευκαιρία δική μας να βάλομε μεσολαβητές το Χριστό και τον Άγιο Βασίλη, αντί να μας φέρουν δώρα, να σκίσουν τις συναλλαγματικές που έχομε υπογράψει, να τις βάλουν στη μεγάλη σακούλα, που έχει κρεμασμένη στην πλάτη του ο Άγιος Βασίλης και να μας τις φέρει;
Πιστεύω να τους υπενθυμίσει ο Χριστός, όπως τότε που έκανε το ίδιο και έσκισε το χαρτί με τα αμαρτήματα όλων των ανθρώπων, για να τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Το Ιερό Βιβλίο λέει: «… και σκίσας το χειρόγραφον των αμαρτημάτων». Και οι συναλλαγματικές είναι αμαρτήματα.
Δεν ξέρω πώς θα την έβλεπαν σαν ιδέα οι Ιταλοί, Ισπανοί και Πορτογέζοι; Μήπως πρέπει να τους συνεννοηθούμε γιατί όλοι μαζί μετρά διαφορετικά; Φανταστείτε τώρα να κατεβούν ο Χριστός και ο Άγιος Βασίλης και να παρουσιαστούν στους Γερμαναράδες, θα τα κάνουν επάνω τους.
Μια καλή διαμεσολαβητική συνεννόηση του Χριστού και του Άγιου Βασίλη, ότι το ανώτατο συμβούλιο των επουρανίων δυνάμεων αποφάσισε να σας κάνει αυτή την πρόταση, το δίχως άλλο, θα σκίσουν τις συναλλαγματικές.
Αυτό συμφέρει και τον Άγιο Βασίλη, γιατί ο κακόμοιρος αυτός γέροντας ταλαιπωρείται πολύ, να βρεί, να συσκευάσει και να μεταφέρει τόσα εκατομμύρια δώρα. Πέρισυ που τον είχα δει στη Σουηδία, έτρεχε ο ιδρώτας στην προσπάθειά του να προλάβει και να θυμηθεί όλο τον κόσμο.
Καλό θα είναι, αν δεν συμφωνούν οι άλλοι Νότιοι λαοί, να κάνομε μόνοι μας την προσπάθεια, δεν χάνομε τίποτα, απεναντίας κερδίζομε την εύνοια των θεών.
Ουφ … μα ‘σένα αφέντη πρέπει σου, καρέκλα να καθίζεις, το ‘να σου χέρι να μετρά και τ’ άλλο να ΧΑΡΙΖΕΙ.
* Ο Μανόλης Σπανάκης είναι συν/χος καθηγητής