Να πω την ιστορία του μικρού βιβλίου των φωτογραφιών.
Νομίζω ότι το 2003 έγραψα το διήγημα “Χριστουγεννιάτικο τσάι” για την ηρακλειώτικη εφημερίδα Πατρίς, τέτοιες μέρες. Χριστουγέννων.
Επαναδημοσιεύτηκε στην “Ανατολή του Αγίου Νικολάου. Ύστερα το ξέχασα, Μετά από χρόνια, 2014, το ανακάλυψα στα πράγματά μου και του έδωσα μια ακόμη ευκαιρία ζωής στη συλλογή διηγημάτων “Το τελευταίο καλοκαίρι της αθωότητας”, εκδόσεις ΕΣΤΙΑ.
Το 2015, καλοκαίρι, είχαμε την έκρηξη του προσφυγικού ζητήματος στα νησιά του Αιγαίου. Το διήγημα των 10 – 12 χρόνων πριν πήρε άλλη διάσταση στα μάτια μου.
Δεν πέρασε καιρός και φίλος από τα παλιά (Ανδαλουσία 2000), και από τη Λέσβο ο ίδιος, είπε πως θέλει να το μεταφράσει στα Ισπανικά. Αυτός είναι ο εξαιρετικός μεταφραστής Ευρυβιάδης Σοφός.
Το ξαναδούλεψα και το άλλαξα. Ο τελειομανής Εύρης ζήτησε τη θεώρηση της μετάφρασής του από τον αξιότιμο κύριο EusebiAyensaPrat.
Να το μεταφράσουμε και στα Aραβικά; Ο Πλοηγός, www.pligow-ea.grκαι ο καλός φίλος Χάρης Ροδιτάκης είπε ότι θα βρουν τρόπο να το εκδώσουμε.
Η μετάφραση στα Αραβικά έγινε από τον καθηγητή κύριο HeshamM. Hassan. Μα τότε να το κάνουμε και στα Ιταλικά. Ιδού το χαρισματικό κορίτσι του Παλέρμο, η δίγλωσση Λήδα Παναγιώτου. Αλλά και χωρίς τη MariaCaracausiκαθηγήτρια στο UNIPAκαι την πάντα αθόρυβη βοήθειά της, τί θα κάναμε; Ε, να μην έχουμε και κάποια σχέδια;
Ο εικονογράφος μας επιθυμεί την ανωνυμία του και το σεβόμαστε. Και όταν πια όλα δείχνουν να παίρνουν ωραίο τέλος, αχ, πώς γίνονται ανάποδα τα αραβικά βιβλία; Oκαλός φίλος Ισμαέλ θα βοηθήσει (με τον Ι. μιλάμε αγγλικά).
Αυτό κι αν είναι συλλογική δουλειά, ταξίδι για πολλούς. Και χρήματα; ο Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου θα συμβάλλει και αυτός μαζί με τον ΠΛΟΗΓΟ.
Έτσι ζήσαμε την περιπέτεια ενός μικρού βιβλίου που τυπώθηκε στο ιστορικό τυπογραφείο Καζανάκη με φύλακα άγγελο τον ακάματο Μανόλη Αντωνακάκη, σε χαρτί chamois των 100 γρ. και εξώφυλλο σε χαρτί οπαλίνα.
ΔΕΝ θα κυκλοφορήσει στο εμπόριο. Γιατί, το πιο ωραίο, θα μοιραστεί στους αραβόφωνους πρόσφυγες που ζουν στις δομές της Κρήτης (και σε υπεύθυνους αντίστοιχων δομών στην Ιταλία και την Ισπανία). Νά πώς το μικρό χριστουγεννιάτικο τσάι μου έγινε εκείνο το άλλο – της αλληλεγγύης.
Άπειρα τα “ευχαριστώ” σε όλους τους προαναφερόμενους, καλά ταξίδια να έχουν όλοι και όλες που βρίσκονται και θα βρεθούν στην προσφυγιά, αναζητώντας ειρήνη, πατρίδα, δουλειά
Είθε να μπορούμε να είμαστε δίπλα τους, αλληλέγγυοι στα, με απίστευτο τρόπο, δύσκολα.
Κάπως έτσι ίσως να θυμόμαστε πότε πότε πόσο επείγον είναι να μείνουμε άνθρωποι.
Εμείς, παιδιά και εγγόνια προσφύγων και μεταναστών.
Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους, πέρα από θρησκείες και δόγματα. Με την ελπίδα η τρικυμία των τελευταίων χρόνων να φέρει κάτι καινούργιο.
* Η κ. Τρουλλινού είναι συγγραφέας, άσκησε μαχόμενη δικηγορία και διδασκαλία, ζει από τον τουρισμό υπαίθρου.