Μελετώντας τις γνώμες, τις απόψεις και τις αντιδράσεις των πολιτών τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας, απέναντι στις χώρες των ΗΠΑ και της Γερμανίας, ένας υπομονετικός παρατηρητής και μελετητής του θέματος, θα ανεύρει σπουδαίες λεπτομέρειες οι οποίες όμως στην ουσία βρίσκονται καθημερινά μπροστά μας. Τα γεγονότα που επισυμβαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι είναι αρκετά αποκαλυπτικά. Η γενιά μου μεγάλωσε με τον αντιαμερικανισμό να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κάθε αντίδρασης σε οποιοδήποτε ζήτημα.
Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν οι περισσότερες διαδηλώσεις των περασμένων τουλάχιστον δεκαετιών κατευθύνονταν και συνήθως κατέληγαν, με τα συνηθισμένα επεισόδια διαδηλωτών και αστυνομικών δυνάμεων, μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας. Μέχρι σήμερα να σημειώσουμε κάποιες συγκεκριμένες δηλώσεις-σταθμούς Ελλήνων πολιτικών οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τα αναφερόμενα. Το λεχθέν «ανήκομεν εις την Δύσιν» από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αναμφίβολα λειτούργησε ως έναυσμα πολυποίκιλων αντιδράσεων από τις αριστερές πτέρυγες του εικοστού αιώνα, πολιτικών και πολιτών.
Βέβαια, όλα αυτά εκτοξεύτηκαν σε συχνότητα μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, και ακόμα περισσότερο μετά από την τουρκική εισβολή στην Κυπριακή μεγαλόνησο, το 1974. Εκείνος ο αντιαμερικανισμός που χτιζόταν σταδιακά, είχε ως υπόβαθρο εκτός από τα παραπάνω και την ανοχή των Αμερικανών στην επτάχρονη δικτατορία με την σύμφωνη γνώμη ή και την ανοχή του τότε υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρυ Κίσινγκερ, και τις πασίγνωστες δηλώσεις του περί των διαφόρων τρόπων επιβολής στους Έλληνες με κυρίαρχο πυρήνα και περιεχόμενο το ξεδόντιασμα κάθε πολιτιστικού πλούτου της Ελλάδας, ως αρχή βεβαίως.
Περνώντας οι δεκαετίες, ίσως η πιο καθαρή δήλωση Έλληνα πολιτικού σε όλα αυτά υπήρξε εκείνη του Κωστή Στεφανόπουλου στο Προεδρικό Μέγαρο όταν υποδέχτηκε τον Μπιλ Κλίντον, αφήνοντας στην άκρη και παραλείποντας την περίεργη και ανεξήγητη δήλωση, αργότερα, του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη ο οποίος ευχαρίστησε την αμερικανική κυβέρνηση για την επίλυση της περιβόητης κρίσης των Ιμίων για την οποία ακόμα δεν γνωρίζουμε επακριβώς πώς δρομολογήθηκε και το σπουδαιότερο γιατί. Γνωρίζουμε καλά όμως, ότι έκτοτε πολλά άλλαξαν στις διεκδικήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο!
Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια με την «Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες», την άνοδο στην εξουσία πολιτικών σχηματισμών με στέμμα αριστερίστικες δηλώσεις αναμεμιγμένες με αφόρητο λαϊκισμό, έδωσαν καινούργια χροιά στα παραπάνω αισθήματα του λαού απέναντι στον αμερικανικό παράγοντα.
Η προσέγγισή του στα πράγματα και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά είναι για καλό, έλεγε ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τότε πρωθυπουργός στον Ντόναλντ Τραμπ, μέσα στον Λευκό Οίκο, κόβοντας κάθε περαιτέρω δήλωση και παρερμηνεία από τους εμβρόντητους συνεργάτες του και φυσικά τους περισσότερους πολίτες. Όμως η αντίδραση του λαού έπρεπε κάπου να βρίσκει μέρος για να εκτονώνεται κι αυτό βρέθηκε με την υποταγή της χώρας μας στα εξευτελιστικά μνημόνια με προεξάρχοντα μοχλό τη χώρα της Γερμανίας.
Τα χρόνια που πέρασαν και όσα διημείφθησαν, γνωστά σε όλους τους Έλληνες με λεπτομέρειες, έχουν ήδη οδηγήσει την κατεύθυνση των περισσότερων αντιδράσεων απέναντι στην ηγέτιδα αυτή δύναμη, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, της Ε.Ε. Που βρίσκεται λοιπόν σήμερα ο περιβόητος αντιαμερικανισμός των κάποτε αριστερών απέναντι στις ΗΠΑ; Τα τελευταία χρόνια η χώρα φιλοξενεί από καιρού εις καιρό, σημαντικούς πολιτικούς της Αμερικής, ενώ οι λαϊκίστικες κάποτε δηλώσεις του τύπου «έξω οι βάσεις του θανάτου», εξατμίσθηκαν.
Οι ΗΠΑ, πήραν ότι καλύτερο τμήμα της επικράτειας, κάτι που συνεχίζεται, χωρίς δυστυχώς ακόμα οι πολιτικοί μας να καταφέρουν να εξασφαλίσουν την εδαφική μας ακεραιότητα όπως αυτή συνεχίζει να απειλείται από την εξ ανατολών μας χώρα. Το λαϊκό παράλληλα αίσθημα εναντίον της Γερμανίας δείχνει να αυξάνεται συνεχώς.
Όπως είναι ηλίου φαεινότερο, η μεν Αμερική επιθυμεί την σταθερή παρουσία στην περιοχή μας για λόγους γεωπολιτικούς και ταυτόχρονα υδρογονανθράκων, ενώ η Γερμανία να υποτάξει τη χώρα μας τουλάχιστον οικονομικά, αφού στρατιωτικά δεν το κατάφερε κάποτε και ούτε το επιθυμεί σήμερα άλλωστε αφού έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα οι ύπουλοι και μακροχρόνιοι στόχοι της. Η χώρα μας από την άλλη μεριά, παραπαίει συνεχώς με τους πολίτες να δείχνουν δυσαρέσκεια τη μια φορά απέναντι στην μία ή την άλλη χώρα.
Έτσι τα τελευταία χρόνια η πρώην αντιαμερικανική δυσαρέσκεια έχει στόχο της πλέον την Γερμανία. Όμως τον ελληνικό λαό πέρα απ’ όλα αυτά τον ενδιαφέρει διακαώς η θέση της χώρας και η περιβόητη ανεξαρτησία της. Σε όλα αυτά αναγκαστικά εμφιλοχωρεί και η θέση των πολιτικών και των κομμάτων μας. Αναζητώντας τα ποσοστά λαϊκισμού και πραγματικότητας δυσκολεύεται να βρει την αλήθεια κάποιος όσο και αν προσπαθήσει επισταμένως. Όμως με αυτές τις πικρές αλήθειες, έχτισαν καριέρες μεγαλοσχήμονες πολιτικοί, ανάλγητοι αερολόγοι, συνδικαλιστές του γλυκού νερού και ευφυείς λαϊκιστές προς ίδιον καθαρά όφελος!
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ