Απατεώνες ευρωβουλευτές; Μνήσθητί μου, Κύριε! Χριστουγεννιάτικα, Πρωτοχρονιάτικα… Τι είναι αυτά που ακούμε και μαθαίνομε; Απίστευτο. Τα ακούμε στις ειδήσεις από την τηλεόραση. Βλέπομε τα ονόματά τους γραμμένα στις εφημερίδες. Σε όλη την Ευρώπη. Τι ντροπή! Εγώ ονόματα εδώ δεν θέλω να αναφέρω.
Οι υποστηρικτές της δικαιοσύνης των λαών της Ευρώπης! Τι απληστία! Μα τι τους λείπει των ευρωβουλευτών; Τους λείπουν τα χρήματα; Πεινάνε; Τους λείπουν τα ταξίδια και οι τιμές; Τι τους λείπει; Τι άλλο θέλουν αυτοί έστω οι λίγοι που βρέθηκαν να παρανομούν;
Τι ρεζιλίκι! Εδώ τιμωρούμε και φυλακίζομε ανθρώπους φτωχούς που έκλεψαν κάτι επειδή πεινούσαν. Δεν είχανε να φάνε.
Δεν είχαν να ταΐσουν τα παιδιά τους. Δεν είχαν χρήματα να πάρουν φάρμακα για τα άρρωστα παιδιά τους… Οι παρανομούντες ευρωβουλευτές ατιμώρητοι θα μένουν; Μα οι παρανομήσαντες είναι μόνο αυτοί, όσοι μέχρι τώρα έχουν πιαστεί;
Αρχίζομε, δικαιολογημένα, να αμφιβάλλομε. Έχασε η Ευρωβουλή την υπόληψη που είχε. Κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μας. Οι πολίτες των κρατών της Ενωμένης Ευρώπης τους ψηφίζομε, τους αμείβομε με καλό μισθό, με τιμές, τους εμπιστευόμαστε, για να υπερασπίζουν τα δικαιώματά μας.
Όχι για να μας κλέβουνε. Χάσαμε την εμπιστοσύνη που τους είχαμε. Τουλάχιστον αυτό ας γίνει μάθημα για τους άλλους, όσοι, μη παρασυρόμενοι, μη σκανδαλιζόμενοι, εργάζονται φιλοτίμως, για να υπερασπίσουν τα δίκαια των λαών τους. Ο πειρασμός του χρήματος είναι μεγάλος.
Ας προσέχουν. Ας είναι εγκρατείς. Όλοι τους. Οι ευρωβουλευτές να σκέφτονται ότι ίστανται ψηλά. Και φαίνονται. Και πάντοτε θα υφίστανται αυστηρότατη κριτική. Μη δίνουν το κακό παράδειγμα. Οπωσδήποτε έχει μειωθεί η υπόληψη ακόμη και εκείνων που δεν φταίνε. Κρίμα.