Από το 2006, άρχισε να χρησιμοποιείται ο δείκτης HPI (Henley Passport Index), ο οποίος μας πληροφορεί σε πόσες χώρες μπορεί να ταξιδέψει κάποιος, με το διαβατήριο της χώρας του, ελεύθερα, χωρίς βίζα. Περιέργως (ή όχι;) το ελληνικό διαβατήριο βρίσκεται αρκετά ψηλά, στην 7η θέση, μαζί με την Αυστραλία και τη Μάλτα.
Από τις 199 χώρες του κόσμου, το Ελληνικό διαβατήριο επιτρέπει στον κάτοχό του την είσοδο στις 183. Στην πρώτη θέση βρίσκεται μόνη η Ιαπωνία, με βαθμολογία 190. Ακολουθεί η Σιγκαπούρη με 189. Στην 3η θέση βρίσκονται Γαλλία, Γερμανία και Νότια Κορέα με 188.
Στην τέταρτη θέση φιγουράρουν οι Δανία, Φινλανδία, Σουηδία, Ιταλία και Ισπανία, με 187. Ακολουθούν ΗΠΑ, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία Ηνωμένο Βασίλειο, Πορτογαλία με 186 και πάνω από εμάς βρίσκονται οι Βέλγιο, Καναδάς, Ιρλανδία και Ελβετία, με 185. Η Κύπρος βρίσκεται στη 15η θέση (173), στη 18η οι Κροατία, Βουλγαρία και Ρουμανία (169).
Η «Βόρεια» Μακεδονία (που εδώ αναγράφεται μονολεκτικά, χωρίς το γεωγραφικό προσδιορισμό της) είναι στην 43η θέση (125), η Αλβανία 49η (114) και η Τουρκία 51η (111). Αυτά με το διαβατήριο το Ελληνικό και των γειτόνων μας, καθώς και πολλών από τους εταίρους μας στην ΕΕ.
Το Κατάρ, για παράδειγμα, είναι η πρώτη αραβική χώρα, όπου θα γίνουν οι αγώνες ποδοσφαίρου, του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στο 2022, βρίσκεται στην 60η θέση (85). Η χώρα αυτή είναι μια μικρή χερσόνησος, μια παρωνυχίδα της Σαουδικής Αραβίας, στον Περσικό Κόλπο. Με τα 11.600 km2 της, είναι λίγο μεγαλύτερη από την Κρήτη (8.350 km2).
Όμως, βάλτε χειρόφρενο, γιατί έχει ενδιαφέρον… Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το Κατάρ είναι μια χώρα πολύ υψηλής ανάπτυξης και το πιο προχωρημένο Αραβικό κράτος. Από τα 2,6 εκατομ. κατοίκους του, μόνο οι 313.000 είναι πολίτες του Κατάρ (προνομιούχοι, δηλαδή).
Οι υπόλοιποι είναι μετανάστες, εργαζόμενοι εκεί. Το Κατάρ (Qatar) βρίσκεται στην 32η θέση (μαζί με την Κύπρο – μπράβο τους) μεταξύ 188 κρατών, στον κατάλογο του ΟΗΕ, που εξετάζει τα επιτεύγματα και την πρόοδο των κρατών, σε τομείς όπως η εργασία και η απασχόληση, η παιδεία, η υγεία, το περιβάλλον και η ασφάλεια του πολίτη.
Εκεί που δεν τα πηγαίνει καλά, είναι η ισότητα (ή η ανισότητα) των φύλλων, όπου κατατάσσεται 116η, μεταξύ 155 χωρών. (Η Ελλάδα βρίσκεται στην 78η θέση και η Κύπρος στην 92η). Άρα, εδώ πάμε συγκριτικά… καλούτσικα! Παρόλα ταύτα, οι Καταριανοί (;), (να κάνουμε και λίγη γλωσσοπλασία) δηλ. οι κάτοικοι του Κατάρ, νιώθουν πολύ ικανοποιημένοι με το σύστημα υγείας και την παιδεία τους, καθώς και με την ασφάλεια και το επίπεδο ζωής που έχουν.
Και πώς να μη νιώθουν ικανοποιημένοι όταν έχουν το παγκόσμιο ρεκόρ στο κατά κεφαλήν εισόδημα (€115.000), σε σύγκριση με την Ελλάδα, όπου ο Έλληνας (που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του) έχει κάπου … €20.000, δηλ. σχεδόν έξι φορές λιγότερο. Και μιλάμε για μέσο όρο, που σημαίνει … υπάρχουν και χειρότερα! Η εξήγηση είναι απλή (για το Κατάρ). Είναι η Τρίτη χώρα στον κόσμο στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Τώρα, αν ελπίζουμε ότι σε λίγα χρόνια (και όντας υπεραισιόδοξοι) θα βρισκόμαστε κι εμείς στα σαλόνια των μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών … μάλλον που ως τότε (δηλ. πότε;) ο κόσμος μας θα το έχει γυρίσει στον ηλεκτρισμό και θα αγωνιζόμαστε να βρούμε πελατεία για να πουλήσουμε το πετρέλαιό μας. Το παιχνίδι δεν είναι και τόσο απλό. Και η Βενεζουέλα είναι μια μεγάλη πετρελαιοπαραγωγός χώρα, αλλά όλοι βλέπουμε την κατάντια της!!!
Αφήνουμε το Κατάρ και την αφόρητη ζέστη που κάνει εκεί (εκτός των πολυτελών κλιματιζόμενων ξενοδοχείων) και ας έλθουμε στο Λουξεμβούργο, που μας είναι πιο οικείο, καθότι είναι και συνεταίρος μας στην ΕΕ. Είναι ένα μικρό κρατίδιο (Mεγάλο Δουκάτο, αποκαλείται … για να νιώθει καλύτερα, σε αντίθεση με το μικρό του μέγεθος), στριμωγμένο ανάμεσα σε Βέλγιο, Γερμανία και Γαλλία. Έχει έκταση 2.500km2, κατά τι μικρότερο από το νομό Ηρακλείου (2.641 km2) και πληθυσμό 590.000, κάτι λιγότερους απ’ ό,τι η Κρήτη (632.000).
Η Πόλη του Λουξεμβούργου, η πρωτεύουσα, μαζί με τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, είναι οι επίσημες πρωτεύουσες της ΕΕ και η Έδρα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Οι επίσημες γλώσσες είναι τα Γαλλικά, τα Γερμανικά και η τοπική … τα Λουξεμβουργέζικα, που είναι κάτι σαν μια γερμανική διάλεκτος.
Το Λουξεμβούργο, κατατάσσεται 4ο μεταξύ 132 χωρών στην προστασία του περιβάλλοντος και 6ο ανάμεσα στις δέκα πόλεις στον κόσμο που μπορείς να ζήσεις καλύτερα… Ανεβασμένες καταστάσεις! Στο Ηράκλειο, υπάρχει και Σύλλογος Φίλων του Λουξεμβούργου, του οποίου αρκετά μέλη θα έχουν καλύτερη γνώση από τη ζωή εκεί. Ακόμα και ο υπογράφων, έχει δεσμούς συγγένειας από τη μικρή αυτή χώρα!
Μια σκηνή είναι ακόμα στο μυαλό μου… πριν 2 – 3 χρόνια, όταν το προσφυγικό – μεταναστευτικό είχε αρχίσει να γίνεται έντονα αισθητό στη χώρα μας, είδαμε στην τηλεόραση μια πρωτότυπη και πολύ προχωρημένη σκηνή, που είχε σχέση με το ποιες χώρες θα πάρουν μετανάστες και πόσους…
Στο αεροδρόμιο των Αθηνών, κάποιος επίσημος εκπρόσωπος του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, υποδέχτηκε 5 – 6 οικογένειες μεταναστών (είναι και πολυμελείς, ως γνωστόν), τους έβαλε μέσα στο αεροπλάνο (ίσως και πρώτη θέση) και εν ολίγοις, μας είπε ότι η μικρή χώρα του Λουξεμβούργου δέχεται ευχαρίστως να φιλοξενήσει αυτά τα 35 (τριανταπέντε-only) άτομα και να τους εξασφαλίσει εργασία και καλό επίπεδο ζωής.
All inclusive !!! Το αεροπλάνο απογειώθηκε με προορισμό το Λουξεμβούργο και έζησαν αυτοί (οι μετανάστες) καλά κι εμείς … χειρότερα! That’s all !!! Καθαρά πράγματα και πολιτισμένα…
Αντίθετα, στο νομό Ηρακλείου (που είπαμε ότι είναι λίγο μεγαλύτερος από το Λουξεμβούργο) μένει το 68% από τους 32.535 προσφυγομετανάστες (δικός μου όρος) που ζουν στην Κρήτη!… δηλ. 22.124 !!! Να κάνουμε τη διαίρεση να δούμε πόσες φορές χωράει το 35 (του Λουξεμβούργου) στο 22.124 (του νομού Ηρακλείου);
Να κλείσουμε και με το οικονομικό κομμάτι, που πάντα (και όσο θα περνά ο καιρός) θα μας απασχολεί όλο και περισσότερο. Το Λουξεμβούργο, είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο, μετά το Κατάρ, σε κατά κεφαλήν εισόδημα: €90.000.
Γενικά, μπορεί να πει κανείς: μικρή χώρα, μεγάλο νοικοκύρεμα!