Οι τελευταίες εξελίξεις στα μεγάλα εθνικά ζητήματα, γύρω από τα οποία περιστρέφεται ικανός χρόνος των πολιτικών μας, δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο, ούτε τα ανήμπορα κοινωνικά στρώματα ούτε καν τους ίδιους τους πολιτικούς μας. Αναρίθμητα σχόλια, συνεντεύξεις σε εφημερίδες και τηλεοράσεις των εκπροσώπων σχεδόν όλου του φάσματος του πολιτικού κόσμου, να στέκονται μπροστά δηλώνοντας, ανακατώνοντας, ανακοινώνοντας και αναλύοντας ίδια και τετριμμένα πράγματα, κάθε λίγο και λιγάκι, κάθε φορά που η τουρκική επεκτατικότητα κάνει την εμφάνισή της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Φυσικά στην άλλη πλευρά του Αιγαίου Πελάγους είναι αμφίβολο εάν λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τις δημόσιες δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων. Η γείτων χώρα βρίσκεται σε περίεργη κατάσταση σήμερα, και αυτό το γνωρίζουν καλά οι εδώ κυβερνώντες.
Έχει ανοιχτά μέτωπα σχεδόν σε όλα τα σύνορά της αλλά συνεχίζει ακάθεκτη το γνωστό παιχνίδι των εκβιασμών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεσανατολικό χάος, στο οποίο ενεπλάκη η χώρα αυτή, είναι η βαθύτερη αφορμή για τις σημερινές εξελίξεις, όμως με όχημα αυτές, προσπαθεί να προσποριστεί ό,τι καλύτερο μπορεί από τα νότια στην Κύπρο, ή από τα δυτικά της, στο Αιγαίο.
Το παιχνίδι της είναι ξεκάθαρο πια, και μάλλον δεν θα πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν Έλληνα πολιτικό, ακόμα και εκείνους με τις καλύτερες προθέσεις. Η Τουρκία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη διάλυση, στην πραγματικότητα, της τότε Αυτοκρατορίας της, ποτέ δεν θέλησε να παραδεχτεί την ήττα της.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα επαναφέρει την επιθυμία της να δημιουργήσει όσα έχασε τότε, κάτω από άλλες φυσικά συνθήκες. Σήμερα με την κρίση στον πολύπαθο χώρο της Μέσης Ανατολής, επιδίδεται σε έναν αέναο αγώνα να κερδίσει όσα μπορεί. Ίσως είναι η βολική γι’ αυτήν στιγμή, αφού είναι ξεκάθαρο ότι η πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη αρχίζει σταδιακά και αποσύρεται φαινομενικά από την περιοχή.
Η εκλογή του Τραμπ στην Αμερική άλλαξε σαφώς κάποια πράγματα στη διεθνή πολιτική σκηνή. Ο σημερινός Αμερικανός πρόεδρος ξεκαθάρισε άλλωστε από νωρίς τη θέση του. Οι Ευρωπαίοι και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα πρέπει, είπε, να αφιερωθούν στα του οίκου τους, τουτέστιν να φροντίσουν με ίδιες δυνάμεις, που μεταφράζεται με δικά τους οικονομικά μέσα, την ασφάλειά τους.
Έτσι, ενώ παλαιόθεν οι γείτονες είχαν κάποιου είδους αναστολές, σήμερα αυτές κατά τα φαινόμενα εξέλιπαν. Εξασφάλισαν τα νώτα τους από βορρά με την παραγγελία των συστημάτων των S-400, και αρχίζουν τους πολυποίκιλους εκβιασμούς προς τα δυτικά, τις ΗΠΑ με λεκτικούς υπαινιγμούς και προειδοποιήσεις για τον ορατό κίνδυνο δημιουργίας κουρδικού κράτους στα νότια σύνορά τους στο οποίο ίσως περιλαμβάνονται και νοτιοανατολικά εδάφη της επικράτειάς τους, και κυρίως την Ελλάδα και την Κύπρο που είναι οι αδύναμοι κρίκοι της ιστορίας με τη γνωστή επίδειξη δύναμης σε αέρα και θάλασσα.
Το σημείο κρίσιμης καμπής με τη Δύση, ίσως σηματοδοτείται με την υπόθεση του κρουαζιερόπλοιου Μαβί Μαρμαρά, το 2010, και τη ρήξη των σχέσεών της με το Ισραήλ.
Με αδιάφορες, τουλάχιστον φαινομενικά, τις ΗΠΑ για τις εξελίξεις στην περιοχή, και ακόμα μια ανίκανη Ευρωπαϊκή Ένωση να επέμβει στο εσωτερικό της, οι εξελίξεις φαντάζουν περισσότερο από ποτέ κρίσιμες και επικίνδυνες.
Τα πρόσφατα γεγονότα των Ιμίων, που αποτελούν και θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης, καθώς και της παρενόχλησης της εταιρείας πετρελαίου ιταλικών συμφερόντων που δραστηριοποιείται σε έρευνες γεωτρήσεων γύρω από τον θαλάσσιο χώρο της Κύπρου, δεν πρέπει να αφήνουν κανένα αδιάφορο αλλά μεταξύ των άλλων και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και μπορεί μέχρι σήμερα να μην προχώρησε για λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει καλύτερα, αλλά δεν μπορεί να κωφεύει στα γεγονότα, αφού αυτά εξελίσσονται μέσα στην επικράτειά της. Είναι πλέον κατάλληλος ο καιρός για την συλλογική ευρωπαϊκή άμυνα, για κάποιας μορφής ευρωπαϊκό στρατό που θα προστατεύει και θα εγγυάται τα σύνορά της.
Από την άλλη μεριά, ενώ δεν εξασφαλίζει τα σημερινά, προσπαθεί να προσθέσει κι άλλα μέλη στον κορμό της, κάτι που το έκανε ξανά παλιότερα, χωρίς λέγαμε τότε, να προσπαθήσει να επικεντρωθεί και να εμβαθύνει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Τι σηματοδοτεί άραγε η προσπάθειά της να λυθεί άρον-άρον το πρόβλημα της ονομασίας των γειτονικών Σκοπίων, για να ενταχθούν αυτά με ταχύτατες διαδικασίες στους ευρωπαϊκούς και νατοϊκούς θεσμούς; Κάποια πράγματα στο εσωτερικό της χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης ή ορθότερα εξηγήσεων.
Ως τότε, όμως, η ελληνική πλευρά πρέπει να απαιτήσει με όποιο τρόπο μπορεί τη δυναμική αντίδρασή της, τη συγκρότηση ευρωπαϊκού στρατού και την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα με κάθε τρόπο, έστω εκβιάζοντας άλλα νομοσχέδια στο εσωτερικό της. Είναι, κατά πάσα πιθανότητα, ο μόνος τρόπος να αναχαιτισθεί η σημερινή τουρκική απειλή με δυνητικά βαρύτατες συνέπειες για τη χώρα μας.