Τα τελευταία χρόνια, είμαστε μάρτυρες του φαινομένου της αναστολής της έκδοσης πολλών εφημερίδων, σε όλη την επικράτεια, κάτι όμως που γίνεται εμφανέστερο κυρίως στον χώρο της συγκεντρωτικής πρωτεύουσας. Ίσως να ήταν η οκταετής, πια, οικονομική κρίση η αιτία, ίσως η αφορμή, ποιος ξέρει, η ουσία είναι ότι πολλοί δημοσιογράφοι χάνουν τη δουλειά τους, και ταυτόχρονα από την άλλη μεριά πολλοί αναγνώστες την εφημερίδα τους.
Βεβαίως για να είμαστε ειλικρινείς, η σχέση εφημερίδας–αναγνώστη, σήμερα, έπαψε να είναι η ίδια όπως παλιότερα. Κάποιες δεκαετίες πριν, πέραν της πολιτικής τοποθέτησης ενός εκάστου, οι αναγνώστες είχαν συγκεκριμένη εφημερίδα και αγαπημένους συντάκτες, αρθρογράφους και χρονογράφους τους οποίους και ακολουθούσαν πιστά και το σπουδαιότερο, σχεδόν καθημερινά. Υπήρχαν φυσικά μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, με εστιασμένο ενδιαφέρον στην πολιτική ζωή του τόπου την οποία και επηρέαζαν δεόντως.
Με το αζημίωτο βέβαια! Τον τελευταίο καιρό πάλι ήρθαν στο φως της δημοσιότητας περίεργες, εκ πρώτης όψεως, σχέσεις μεταξύ εκδοτών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών, οι οποίες έλαβαν μάλιστα τη μορφή χιονοστιβάδας. Μέσα σε όλα αυτά, διείσδυσε και το παντοδύναμο διαδίκτυο και άλλαξε κάποιες ισορροπίες. Ίσως να ήταν μάλιστα και η αφορμή, σε ένα βαθμό, να πέσει σε δραματικά ποσοστά η κυκλοφορία των έντυπων φύλλων, αλλά σίγουρα όχι το μόνο υπεύθυνο.
Από την άλλη μεριά, στις μέρες μας παρατηρούνται εκ νέου προσπάθειες επιχειρηματιών με μεγάλη οικονομική επιφάνεια να εξαγοράσουν και να ελέγξουν εκδοτικά, αλλά και τηλεοπτικά, συγκροτήματα, γεγονός όμως που παραπέμπει σε έλεγχο πολιτικών προσώπων και κομμάτων σε βάθος χρόνου. Και για να είμαστε πιστότεροι και ακριβέστεροι, σε απομίμηση παλιότερων και καταδικασμένων από τη συνείδηση του λαού, καταστάσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εκδότες θα επενδύσουν τα κεφάλαιά τους και θα προσδοκούν το κέρδος, αλλά μόνο αυτό;
Κάποιοι εργαζόμενοι όμως θα απολυθούν, άλλοι θα προσληφθούν με καινούργιες συμβάσεις, κινητικότητα που θα συνοδευτεί από σχετικές και πολύπλευρες απώλειες. Οι περισσότερες εφημερίδες της πρωτεύουσας άλλαξαν ήδη χέρια, της συμπρωτεύουσας (τι όρος κι’ αυτός!) έκλεισαν σχεδόν όλες, κάτι ανάλογο, ίσως σε μικρότερη έκταση, προοιωνίζεται αν δεν έχει γίνει ήδη και στις μεγάλες επαρχιακές πόλεις της χώρας.
Όμως, ας αναλογιστούν όλοι οι υπεύθυνοι της έκδοσης των έντυπων φύλλων, εκδότες και δημοσιογράφοι, φταίνε μόνο όσο αναφέρθηκαν παραπάνω; Δεν έχουν κι αυτοί το δικό τους μερίδιο ευθύνης; Μήπως κάπου επαναπαύτηκαν σε παλιότερες δάφνες, και το “προϊόν” τους σταμάτησε να είναι ελκυστικό για τους αναγνώστες; Τα περισσότερα έντυπα, ειδικά αυτά της επαρχίας, έχασαν τη γνωστή για πολύ καιρό ταυτότητά τους, και γέμισαν τις σελίδες τους πικάντικες και ανούσιες σε τελική ανάλυση κουτσομπολίστικες ειδήσεις ακολουθώντας τα ρεύματα των καιρών, τις οποίες όμως εκπροσωπούσε και συνεχίζει να το κάνει καλύτερα και πιο φανταχτερά το γρήγορο διαδίκτυο.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα σήμερα είναι να εγκύψουν οι υπεύθυνοι κάθε εκδοτικής προσπάθειας, από το όποιο μετερίζι, στο πρόβλημα, αν δεν το έχουν ήδη κάνει, και να προσπαθήσουν να αντιστρέψουν το παρατηρούμενο λυπηρό κλίμα. Με καλύτερη και κυρίως ουσιαστικότερη και σοβαρότερη ενημέρωση των καθημερινών προβλημάτων του πολίτη, μαζί με όλα τα άλλα εμπεριστατωμένα κείμενα των εφημερίδων τους!
* Ο Γεώργιος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του Χειρουργικού Τομέα στο ΠΑΓΝΗ