Εντυπωσιάζει η συμπεριφορά μεγάλης μερίδας νεαρών, κυρίως, ειδικά κατά τις προχωρημένες νυκτερινές ώρες, τότε που υποτίθεται θα έπρεπε πολλές συνήθεις κοινωνικές δραστηριότητες να ατονούν σε σημαντικό βαθμό. Τουτέστιν συγκεντρώσεις και συγχρωτισμοί σε πλατείες, δρόμους, πάρκα και ξέφωτα, την στιγμή που το δεύτερο κύμα πανδημίας λόγω κορονοϊού βρίσκεται ήδη καθ’ οδόν και στη χώρα μας παρέα με το αντίστοιχο του ιού της εποχιακής γρίππης.
Κι όλα αυτά παρά τις επανειλημμένες αναφορές, προτάσεις και προτροπές των υπεύθυνων επιστημόνων της επιδημιολογίας και λοιμωξιολογίας οι οποίοι ευτυχώς για την ώρα βρίσκονται σε αγαστή σύμπνοια και συνεργασία με τους νυν κυβερνώντες. Οι συνήθεις εξηγήσεις του φαινομένου βρίσκονται καθημερινά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των ιστοσελίδων, στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, κλπ.
Οι αντιρρησίες και αρνητές κάθε προληπτικού μέτρου ή κάθε περιορισμού είναι φαινόμενο γνωστό και εμπίπτει σε ειδικό κλάδο απασχολουμένων μελετητών οι οποίοι και προσπαθούν να φτάσουν σε κάποια «λογική» για το φαινόμενο εξήγηση.
Όμως εάν για το συγκεκριμένο μέτρο προστασίας και αποφυγής της μετάδοσης της συγκεκριμένης ίωσης, δηλαδή για τη χρήση της προστατευτικής μάσκας, γίνεται τόση φασαρία και προσπάθεια επιβολής της από την υπεύθυνη κυβέρνηση, τότε τι θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι θα λάβει χώρα σε μια άλλη πιο σοβαρή από τη συγκεκριμένη κρίση; Εύκολο να θέτουμε την ερώτηση, αλλά με αρκετή δυσκολία την απάντηση.
Το θέμα γίνεται ακόμα πιο σοβαρό εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας και προσπαθήσουμε να αναλύσουμε και να δούμε τι πραγματικά κρύβεται πίσω από κάποιες δηλώσεις μεγαλύτερων σε ηλικία και γνωστών σε κάποιο βαθμό προσωπικοτήτων, οι οποίοι είχαν και για μεγάλο χρονικό διάστημα την σοβαρή ευθύνη και το έργο για την εκπαίδευση της νεολαίας.
Όταν δηλώνουν κάποιοι δημόσια ότι θα καλέσουν όλους τους ηλικιωμένους για ανυπακοή και για μη τήρηση των απαραίτητων και ανταρσία εναντίον των μέτρων της κυβέρνησης, τι θα περιμέναμε λοιπόν τότε από τους μικρότερους σε ηλικία στον τομέα της καθημερινής συμπεριφοράς;
Δηλώσεις οι οποίες σαφώς έχουν κάποιο κίνητρο ή προφανώς στοχεύουν κάπου αλλού! Ή να έγιναν τελείως αψυχολόγητα και χωρίς πολλή σκέψη, δηλαδή επιπόλαια, γιατί εάν έγιναν με περίσσια περίσκεψη τότε κάποια πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευοίωνα για το μέλλον αυτού του τόπου.
Τότε δεν θα έπρεπε να κουνάμε με σκεπτικισμό το κεφάλι, ούτε να κάνουμε άλλους συνειρμούς οσάκις παρατηρούμε να πετυχαίνουν τέτοια νούμερα τηλεθέασης οι γνωστές και δημοφιλείς εκπομπές των οποίων γινόμαστε αναγκαστικά μάρτυρες όποτε ακουμπήσουμε, ηθελημένα ή μη, τα πλήκτρα πάνω στο τηλεκοντρόλ.
Οποία ελπίδα, όμως, μπορεί να προσφέρουν σε αυτόν τον τόπο τέτοιες δηλώσεις πνευματικών ανθρώπων μας, αν και για να είμαστε ειλικρινείς ο όρος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται υπό γενικότερο σκεπτικισμό και αναθεώρηση.
Κι αυτό γιατί πολλοί σοβαροί και πνευματικοί μας άνθρωποι έμειναν ανενεργοί και αδιάφοροι σε μεγάλα και πολύ σοβαρότερα γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα σε τούτο τον δύσμοιρο τόπο από αστοχίες πολιτικών και όχι μόνο, και το σπουδαιότερο σε διάφορες χρονικές περιόδους.
Εκστομίζοντας άστοχες φράσεις και κάνοντας επιπόλαιες δηλώσεις, ειδικά εάν ο δηλών πρόσκειται σε κάποιον πολιτικό σχηματισμό, μοιραία δημιουργεί αναταραχή ανάμεσα στις τάξεις του και ακόμα καθόλου ευμενή σχόλια από τους αντίπαλους σχηματισμούς, με ό,τι πρόσκαιρο ή απώτερο, φυσικά, συνεπάγεται αυτό.
Τα σχετικά παραδείγματα, αφθονούν, αφού κάθε λίγο έρχεται στη δημοσιότητα κάποια σχετική δήλωση, η οποία και δημιουργεί μοιραία την ανάλογη αναταραχή και φέρνει στο προσκήνιο και στη δημοσιότητα τον ομιλούντα. Εάν αυτό είναι το ζητούμενο των δηλώσεων αυτών, τότε πρέπει να κάνουμε δεκτή την υπόθεση ότι το κατάφεραν ικανοποιητικά!
Επιστρέφοντας στις γνωστές τηλεοπτικές εκπομπές, οι οποίες φέρνουν μεγάλη μερίδα πληθυσμού απέναντί τους, με τα συν και τα πλην, σύμφωνα με τις γνώμες ένθεν κακείθεν, απορεί ο μέσος Έλληνας τηλεθεατής πώς δεν υιοθέτησαν και κάποια ανάλογη εκπομπή η οποία να εστιάζει το ενδιαφέρον της σε αστοχίες πολιτικών και πνευματικών ανδρών. Να δούμε και εμείς ποια είναι η καλύτερη, η πλέον εύστοχη η οποία βεβαίως και χρήζει της επίδοσης του ανάλογου αξιόλογου βραβείου!
* Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι διευθυντής Χειρουργικής – συγγραφέας