Ίσως τα φώτα της δημοσιότητας να ήταν πεσμένα εδώ και καιρό πολύ στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τα περισσότερα εξ’ αυτών να μετακινήθηκαν ετούτο το μήνα στα γεγονότα της Μέσης Ανατολής, αλλά για τη χώρα μας υπάρχει στον ορίζοντα και ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να μας απασχολεί ως πολίτες και έθνος, γενικώς.
Είναι η πολιτική κατάσταση στην πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη, όχι μόνον με την υπόθεση του μέχρι πρότινος Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, γνωστού για τη φιλελληνική του στάση, ο οποίος κατηγορείται εδώ και καιρό για σωρεία παραβάσεων, όπως φοροδιαφυγή και υπεξαίρεση χρημάτων, αλλά και με την πορεία των κύριων υποψηφίων για τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές και τον νικητή τους.
Εδώ και πολλούς μήνες στις γενόμενες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ προηγείται σταθερά του Προέδρου Τζο Μπάιντεν ενώ ταυτόχρονα έχει το προβάδισμα και έναντι όλων των άλλων υποψηφίων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για το προεδρικό χρίσμα.
Την ίδια στιγμή πολλοί Αμερικανοί παραπονούνται ότι επί προεδρίας Μπάιντεν, η οικονομική τους κατάσταση βαίνει ολοένα και χειρότερη. Το χειρότερο, γι’ αυτόν, είναι όμως ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων σε διάφορες δημοσκοπήσεις απαντά ότι είναι πολύ μεγάλος για να διεκδικήσει μια καινούργια θητεία στο Λευκό Οίκο.
Μια πρόσφατη μεταξύ τους δημόσια διένεξη αφορούσε το μέλλον της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο Τραμπ κατηγόρησε τον Μπάιντεν ότι υπονομεύει φανερά την οικονομία, γιατί σε μερικά χρόνια οι περισσότερες θέσεις εργασίας θα εξαφανιστούν με δεδομένο ότι πολλά εργοστάσια θα κλείσουν στην χώρα και τα αυτοκίνητα θα κατασκευάζονται αλλού, σε χώρες τουτέστιν όπως η Κίνα, η Γερμανία, το Βιετνάμ, το Μεξικό, κλπ.
Όμως, απ’ ότι φαίνεται οι περισσότεροι αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται για τις σχέσεις των δύο πολιτικών ανδρών, αλλά για άλλα ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό, η ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας τους και ένα σεβαστό ποσοστό για κάποια θέματα εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται όμως με την δεδομένη εσωτερική κατάσταση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσα διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες εκεί, είναι πολύ σοβαρά.
Σοβαροί αναλυτές ισχυρίζονται ότι μια δεύτερη θητεία του Τραμπ θα αποβεί καταστροφική όχι μόνο για την Αμερική, αλλά και για την διεθνή κοινότητα και πιθανότατα υπόγεια δίκτυα της Ρωσίας και της Κίνας θα προσπαθήσουν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, ενώ ταυτόχρονα να μην προχωρήσουν σε μερική επίλυση, συμφωνία ή διευθέτηση οποιουδήποτε διεθνούς προβλήματος, όπως του Ουκρανικού για την ώρα, μέχρι τις επόμενες αμερικανικές εκλογές, εννοώντας προφανώς με άλλον αμερικανό Πρόεδρο.
Μια άλλη παράμετρος της όποιας αλλαγής στον Λευκό Οίκο, θα είναι φυσικά οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρωπαϊκή Ένωση και η αλλαγή τους από το σημερινό επίπεδο, όπως φυσικά και με το ΝΑΤΟ, με την έννοια της στρατιωτικής παρουσίας, συνεργασίας, ενίσχυσης των χωρών μελών με στρατιωτικό υλικό, κλπ. Όλη αυτή η φιλολογία σε συνδυασμό με την ανυπαρξία στιβαρής διακυβέρνησης της Ευρώπης, συνιστούν ένα σενάριο εφιαλτικό με πολλούς αποδέκτες.
Ένας από τους τελευταίους, είναι αναμφισβήτητα και η χώρα μας, κι’ αυτό έχοντας κατά νου τις σχέσεις του Τραμπ με την γειτονική μας, εξ’ ανατολών, χώρα. Σε αυτό το σενάριο θα ανατραπούν όλα όσα χτίστηκαν ανάμεσα στις δύο χώρες μας σε θεωρητικό ή πρακτικό επίπεδο, και σίγουρα κάποιοι έχουν κάθε συμφέρον να αναμένουν ένα χρόνο αντί να δρομολογήσουν οριστικές ή έστω αισιόδοξες λύσεις σε μελλοντικές συντηρήσεις το χειμώνα, όπως έχει αναγγελθεί, στη Θεσσαλονίκη.