Τα τελευταία χρόνια μέσω των τηλεοπτικών δεκτών γίναμε μάρτυρες όλων αυτών που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται στο επίμαχο θέμα των ολίγων, πια, πραγματικών προσφύγων του πολέμου της Συρίας, αλλά στην πραγματικότητα των περισσότερων αριθμητικά μεταναστών, παράνομων κατ’ ουσίαν, από τη βόρεια Αφρική και τα βάθη της απέραντης Ασίας, οι περισσότεροι από τους οποίους συσσωρεύονται στις ακτές των ανατολικών νησιών μας, σχεδόν σε καθημερινή βάση, με την γνωστή αποβατική και παράνομη τακτική που τόσο καλά γνωρίζει και εφαρμόζει η γειτονική μας χώρα για τους δικούς της βεβαίως και καλά εξακριβωμένους λόγους, που δεν είναι άλλοι παρά ο αποτελεσματικός εκβιασμός της χώρας μας και της Ευρώπης, ώστε να πετύχει ευκολότερα τους μακροπρόθεσμους στόχους της.
Ειδήσεις με κάθε λεπτομέρεια, ατέρμονοι διάλογοι ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και κυβερνήσεις και πάει λέγοντας, εκνευρισμοί και διαπληκτισμοί στις τοπικές κοινωνίες με την παρουσία τους και της πολύπλευρης δυσλειτουργίας που προκαλούν εκεί, και όλα αυτά που τόσο απλόχερα μας προσφέρουν τα δημοφιλή μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Αλλά, όλα αυτά τα χρόνια, δεν είδαμε είναι αλήθεια την ίδια ευαισθησία των κυβερνήσεων απέναντι στους άστεγους της χώρας, οι οποίοι, να μην ξεχνάμε, είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων Έλληνες πολίτες! Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, οι άστεγοι σε ολόκληρη την επικράτεια, υπολογίζονται σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες. Βεβαίως ο ακριβής αριθμός τους δεν μπορεί να γίνει γνωστός γιατί είναι κάπως δύσκολο να υπολογισθεί για διάφορους λόγους.
Ακόμα, όμως, και στις μικρότερες ή μεγαλύτερες κοινωνίες, πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, πρέπει να σημειώσουμε, οι κάτοικοι στη γειτονιά τους, γνωρίζουν πως ανάμεσά τους υπάρχουν, ζουν και κινούνται αρκετοί άστεγοι, φτωχοί και εξαθλιωμένοι συνάνθρωποί μας χωρίς κατοικία, φαγητό και στοιχειώδη υγειονομική περίθαλψη, άνθρωποι που διαμένουν σε διάφορα πρόχειρα μέρη, πεζοδρόμια, παγκάκια, υπόστεγα και φτωχικά καταλύματα του τόπου όπου βρέθηκαν, για διάφορους λόγους ο καθένας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, σημειωτέον, έχουν γίνει και κάποια ειδικά και εστιασμένα ρεπορτάζ και αναφορές σε εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς, πολλά από τα οποία έρχονται στη δημοσιότητα ειδικά σε μέρες γιορτινές, όπως αυτές που έχουμε μπροστά μας. Είναι άνθρωποι που η μοίρα δεν υπήρξε καλή μαζί τους.
Κάποιοι έχασαν το σπίτι τους επειδή δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τις δόσεις τους ή για διάφορους άλλους προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους, και οφείλουμε να τους πιστέψουμε σε αντίθεση με κάποιους άλλους που δεν πληρώνουν τις δόσεις του δανείου τους με αντικειμενικό και απώτερο σκοπό να τους μειωθεί το χρέος και το ποσό των μηνιαίων δόσεων στις τράπεζες όπου είναι χρεωμένοι, ή ακόμα και να τους διαγραφεί τελείως.
Ενώ, λοιπόν, το επίσημο κράτος φροντίζει με περισσή βιασύνη και αφοσίωση τους νεοαφιχθέντες εξ ανατολών, δεν είδαμε να δείχνει την ίδια ευαισθησία στους άστεγους συμπατριώτες μας. Βεβαίως και καλά κάνει σε ένα βαθμό, τους προτρέπει να συμβουλεύονται τους κοινωνικούς λειτουργούς στους δήμους, να συμπληρώσουν αιτήσεις μήπως και λάβουν κάποιο επίδομα, και μέχρι εκεί.
Κάποια λυόμενα σπίτια που βλέπουμε κατά κόρον στα νησιά να αναπτύσσονται στους χώρους που επελέγησαν, δεν περισσεύουν για τους άστεγους συνανθρώπους μας, εκεί όπου αυτοί βρίσκονται;
Στην πολυάνθρωπη πρωτεύουσα οι άστεγοι, ευτυχώς, έχουν το δικό τους περιοδικό στο οποίο παρουσιάζουν τα κρίσιμα προβλήματά τους και κερδίζουν κάποια χρήματα από την πώλησή του με τα οποία και αντεπεξέρχονται σε βασικές καθημερινές ανάγκες. Αλήθεια, πώς και οι πολιτικοί μας, όλων των κυβερνήσεων, έχουν τέτοια συμπεριφορά απέναντι στους μετανάστες και δεν ασχολήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και με τους άστεγους της πατρίδας τους;
Μήπως επειδή πιέζονται από έξωθεν ευρισκόμενους θεσμούς στους οποίους είναι υπόλογοι; Γιατί άραγε; Ερώτημα στο οποίο δεν μας έδωσαν απάντηση και με ένα κοινωνικό θέμα, αυτό των αστέγων ανοιχτό, με το οποίο ούτε καν ασχολήθηκαν σοβαρά πέραν κάποιων επιδερμικών και αποσπασματικών κινήσεων, όποτε αυτό έρθει με οξύτητα στην επικαιρότητα!