Μια ξαφνική και απρόσμενη λάμψη, ένα λαμποκόπημα, μια φεγγοβολή και μια πνευματική αναλαμπή φανερώθηκε στον πνευματικό ορίζοντα του τόπου μας, τούτες τις ημέρες.
Μια λάμψη που δημιουργήθηκε από την εμφάνιση του νέου πνευματικού πονήματος του διακεκριμένου καθηγητή οφθαλμολογίας και ιδρυτή του Μουσείου Λυχνοστάτη, κ. Γιώργη Μαρκάκη, με τίτλο: «Αναλαμπές σε σκοτεινό θάλαμο», το οποίο αποτελεί τη συνέχεια του ομότιτλου της πρώτης έκδοσης του 1983.
Φιλοφρόνως, ο φίλος καθηγητής μου το εδώρισε με μια υπέροχη αφιέρωση τον οποίον ευχαριστώ θερμά και από την στήλη αυτή. Εσωκλείεται, σε περιγραφή, μια μακροχρόνια συλλογή γεγονότων που συνέβησαν στο σκοτεινό θάλαμο του οφθαλμιατρείου του. Ένα βιβλίο με πραγματικούς διαλόγους, οι οποίοι διαμείβονται μεταξύ ιδίου και «ανθρώπινων τύπων» όπως ο συγγραφέας μας εξιστορεί, γραμμένο με καλλιέπεια, με πολύ φροντισμένο, γλαφυρό και κοσμημένο λόγο.
Ένα πόνημα στο οποίο αναμοχλεύονται αρκετές λέξεις ή φράσεις της Κρητικής ντοπιολαλιάς της κρητικής διαλέκτου, που μερικές έλκουν την καταγωγή τους από την αρχαία ελληνική ή την ομηρική γλώσσα και οι οποίες βελτιώνουν τη μνήμη σε κρητικό γλωσσάρι. Τις λέξεις αυτές θα αναθυμηθούν οι αναγνώ- στες μιας κάποιας ηλικίας και θα μάθουν οι νεότεροι, με τις άριστες επεξηγήσεις, που δίδονται σε παραπομπές.
Και εδώ πρέπει να τονιστεί ότι ο συγγραφέας ιατρός με την αυτούσια διατήρηση των κρητικών λέξεων, συντελεί τα μέγιστα στην διαφύλαξη της Κρητικής παράδοσης, όπως ακριβώς έπραξεν πριν πολλά χρόνια ιδρύοντας το Μουσείο Λυχνοστάτης, που τα εκθέματα φανερώνουν τον πολιτισμό της Κρήτης, τα ήθη και έθιμα και ο κάθε επισκέπτης γεύεται τα νάματα των κρητικών παραδόσεων, της σοφίας, της αρετής και της παιδείας.
Ένα ωφέλιμο δεξιοτεχνικό δημιούργημα μιας κοπιώδους εργασίας, παράλληλα όμως και ένα λογοτεχνικό, με την έννοια της αφήγησης, χωρίς ποτέ ο αναγνώστης να φανταστεί ή να εννοήσει ότι το πόνημα αυτό διαλαμβάνει σύνθεση πλαστών μύθων. Πρόκειται δηλαδή, όπως και ο συγγραφέας μας πληροφορεί, για πραγματικούς διαλόγους, οι οποίοι διαμείβονται μεταξύ ιδίου και «ανθρώπινων τύπων».
Ένα πνευματικό έργο, που με τη διεξοδική περιγραφή των όσων διαμείβονται, μεταξύ ιατρού και επισκέπτου, με μια αναλαμπή στο σκοτεινό θάλαμο, καταυγάζει το ιατρικό λειτούργημα όταν εκτελείται με προσοχή και τον προσήκοντα σεβαστό τρόπο.
Ένα έργο συλλογής πολλών ανθρωπίνων διηγήσεων, που ομοιάζει ακριβώς με το κοπιώδες και πολύχρονο έργο της συλλογής της μέλισσας. Εκείνη συλλέγει το νέκταρ των διαφόρων λουλουδιών ή φυσικών χυμών και το εναποθέτει στο στομάχι της και στη συνέχεια το αποταμιεύει στην κυψέλη.
Έτσι ακριβώς βαθυστόχαστα ο εκλεκτός και εργατικότατος ιατρός Γιώργης Μαρκάκης συνέλεξε διαφόρους ανθρωπίνους λογισμούς, που αποτελούν το απαύγασμα και ενσταλάζουν την πολυετή εμπειρία του κατά την μακρά και γόνιμη υπηρέτηση της Ιατρικής επιστήμης, τους οποίους μας παραδίδει, ως νέκταρ μιας γλυκιάς κυψέλης πνευματικής απόλαυσης.
Αξίζουν έπαινος και συγχαρητήρια στον συγγραφέα, Φίλο, Ιατρό Γιώργη Μαρκάκη, γιατί με την όλη αναφορά του στην κρητική ντοπιολαλιά και τις τεράστιες προσπάθειές του να συλλέξει τις αποκαλυπτικές διηγήσεις των αυθεντικών Κρητικών τύπων, επισκεπτών κλπ., μας μεταδίδει με το δικό του ανθρώπινο, συναισθηματικό και ιατρικό τρόπο, την έντονη εμμονή του στην διατήρηση της κρητικής παράδοσης και του κρητικού πολιτισμού.
Ακόμη πρέπει να τονιστεί ότι: οι έξυπνοι τύποι ανθρώπων γνωρίζουν πολύ καλά πώς να προκαλέσουν, με τις περιγραφές ή τις διηγούμενες εικόνες την ευθυμία, την διασκέδαση, ως και την ευχαρίστηση της συνέχισης της αναγνωσης. Και αυτό πολύ εύστοχα το κατορθώνει με τον άριστο λογοτεχνικό τρόπο της άριστης ποιότητας της αφήγησής του ο εύστροφος δεξιοτέχνης ιατρός του ματιού και του μυαλού: Γιώργος Μαρκάκης.