Την περασμένη Κυριακή κατεβήκαμε στην Μεσαρά. Αύγουστος. Ζέστη, κοντεύαμε να σκάσουμε. Όμως είχα πολύ καιρό να δω τον Νίκο. Μου αρέσει να συζητώ μαζί του. Η σύνεσή του. Μου αρέσει και η σε εξοχικό τόπο κατοικία του. Στο σπίτι του δούλευε ο κλιματισμός. Το βραδάκι βγήκαμε στην αυλή.
Οι πικροδάφνες στον φράχτη και τα δέντρα – μια βερικοκιά, μια ροδακινιά, μια κερασιά, μια συκιά – έριχναν πλούσια σκιά. Όμως ακόμη έκανε ζέστη πολλή. Πέρα, έξω από την αυλή, απλώνονταν τα ελαιόφυτα, όπου τα τζιτζίκια είχαν στημένη συναυλία.
– Σε λίγο θα δροσίσει κάπως, μας είπε.
-Νίκο – πήρα εγώ τον λόγο – χάθηκαν οι ελπίδες για δημιουργία εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα από τους Γερμανούς. Η γερμανική επένδυση Next.e.GO υπεγράφη ήδη στην Βόρεια Μακεδονία. Την πήραν οι Σκοπιανοί.
– Ναι. Είναι μια ατυχία. Φαίνεται, οι Γερμανοί βρήκανε πιο συμφέρουσα την προσφορά των Σκοπιανών. Όμως εγώ πραγματικά στενοχωριέμαι με την συμπεριφορά που γενικώς δείχνει ιδίως το κόμμα του Τσίπρα. Η ασκούμενη αντιπολίτευση, λογικώς, πρέπει να είναι εποικοδομητική, όχι καταστροφική για τα συμφέροντα της χώρας.
Πάρε ως παράδειγμα το γεγονός με τους λαθρομετανάστες, που ξαφνικά εμφανίστηκαν σε νησίδα του Έβρου, αρχικά σε τουρκικό έδαφος. Σύσσωμη η αντιπολίτευση έσπευσε να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς των Τούρκων ότι ανήκε στην Ελλάδα η νησίδα με τους μετανάστες, τριάντα εννέα άτομα, ανάμεσά τους και ένα παιδάκι, που, όπως λένε, πέθανε από δάγκαμα σκορπιού, και μια έγκυος γυναίκα.
Τροφή για την αδίστακτη προπαγάνδα του Ερντογάν. Κακούργοι και απάνθρωποι οι Έλληνες! Όμως στην πραγματικότητα η νησίδα εκείνη, η αρχική, ήταν τουρκικό έδαφος. Φαντάσου τώρα τι θα γινόταν, αν κάποιοι έλληνες συνοριοφύλακες αποβιβάζονταν σ’ αυτήν για να τους σώσουν. Πόλεμο θα μας κήρυτταν οι Τούρκοι. Και η ευθύνη θα ήταν δική μας. Επικίνδυνες περιπτώσεις που απαιτούν πολύ προσεκτικούς χειρισμούς.
Οι συριζαίοι συχνά εργαλειοποιούν το μεταναστευτικό προς όφελός τους, χωρίς να σκέφτονται το κακό που κάνουν στην πατρίδα. Ντροπή! Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το πολιτικό μας σύστημα πρέπει να εμφανίζεται ενωμένο. Ακόμη και το κουτσομπολιό που ξέσπασε για την παρακολούθηση (βεβαίως κακή) του κινητού του Ανδρουλάκη, επίτηδες μεγεθύνθηκε.
Στην συζήτηση μάλιστα στην Βουλή, ο Τσίπρας μιλούσε σαν να ήταν ο κηδεμόνας του Ανδρουλάκη. Αλλά και οι αντιρρήσεις για την πολεμική ενίσχυση, που ακόμη και ηθικώς ήμασταν υποχρεωμένοι να προσφέρομε στον ουκρανικό λαό…
– Ο Πούτιν, εκείνος ο υποκριτής, ο κοντοστούπης, η ξανθόψειρα… σκόρπισε ακρίβεια και δυστυχία σ’ όλη την οικουμένη… Δεν μας έφτανε ο κορονοϊός… Ξέσπασε η γυναίκα του Νίκου, που κάτι σχετικό συζητούσε με την δική μου. Όμως ο Νίκος την διέκοψε με μια χειρονομία.
Στο μεταξύ σκοτείνιαζε. Τα τζιτζίκια διέκοψαν απότομα την συναυλία τους. Η γυναίκα του Νίκου άναψε το φως της αυλής. Σε λίγο ένα σύννεφο από κουνούπια μαζεύτηκαν να πετούν γύρω από την λάμπα.
– Ο Μητσοτάκης, συνέχισε ο Νίκος, μιλά πολύ καλά ξένες γλώσσες – μεγάλο πλεονέκτημα για πολιτικό – έχει γνώσεις, ευχέρεια λόγου, είναι δραστήριος, αεικίνητος, και κινείται με άνεση ανάμεσα στις πολιτικές προσωπικότητες της οικουμένης. Και όλοι τον σέβονται. Συμφέρον όλων μας είναι να τον βοηθήσομε. Όχι σαμποτάζ! Με τον Μητσοτάκη η Ελλάδα προοδεύει. Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό;
– Νύχτωσε. Ώρα να πηγαίνομε, είπα.
Και αναχωρήσαμε για Ηράκλειο.