Τους τελευταίους μήνες ο Έλλην πολίτης παρακολουθεί αμήχανος και ερωτώμενος κατά μόνας πού αποσκοπεί η συγκεκριμένη στάση, σωστότερα αποστασιοποίηση,  της ελληνικής κυβέρνησης πάνω στα ζωτικής φύσεως εθνικά μας θέματα. Στο Αιγαίο και την νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Γιατί οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά ζητήματα έχουν πάρει κυριολεκτική κατρακύλα χωρίς διαφαινόμενο σταματημό.  Ίσως πολλά άλλα θέματα που απασχολούν το εσωτερικό της χώρας να βρίσκονται στο προσκήνιο και στην επικαιρότητα, αλλά υπάρχουν απείρως σοβαρότερα εκεί στο εξωτερικό μέτωπο.

Τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στα νοτιοανατολικά της Κρήτης και γύρω από την Κάσο, είναι χαρακτηριστικά. Τι λαμβάνει χώρα, λοιπόν, ερήμην του στα παρασκήνια τα οποία ουδόλως πληροφορείται ο ελληνικός λαός;

Γιατί είναι προφανές ότι πολλά δρομολογούνται κάτω από το τραπέζι, με διευθυντήριο και διαιτησία την πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη, και τα οποία το πιθανότερο θα πληροφορηθούμε χρόνια αργότερα, κατά την συνήθη τακτική των αδύναμων να ορθώσουν στοιχειώδη εξωτερική πολιτική κυβερνήσεών μας!

Δύο επεισόδια έλαβαν χώρα τις εβδομάδες των πυρκαγιών γύρω από την προαναφερόμενη περιοχή και για τα οποία δεν υπήρξε ουδεμία σοβαρή κυβερνητική ανακοίνωση. Ούτε από το υπουργείο Εξωτερικών, ούτε και από εκείνο της Άμυνας!

Και ευτυχώς που υπάρχουν οι ανακοινώσεις από την γειτονική μας, εξ ανατολών,  χώρα και πληροφορούμαστε στοιχειωδώς και επιφανειακά τα καθέκαστα!

Τι γίνεται, λοιπόν, με το περιβόητο Τουρκολυβικό μνημόνιο και τι με την ήδη υπάρχουσα και υφιστάμενη Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία;

Πού δρομολογούνται τα πράγματα και πού οδεύουν οι συνθήκες τώρα; Είναι αλήθεια ότι οι τουρκικές απαιτήσεις αμφισβητούν πλέον και όσα συμφωνήθηκαν μεταξύ της χώρας μας και της Αιγύπτου; Καμία επίσημη απάντηση έως τώρα από την κυβέρνησή μας!

Ο χορός των τουρκικών διεκδικήσεων φαίνεται πως καλά κρατεί, όπως και η περίεργη σιωπή της χώρας μας στον αέναο κυκεώνα των απαιτήσεων της γείτονος χώρας.  Αναμφίβολα και ευτυχώς, για μελλοντικές εκτιμήσεις, υπάρχουν κι’ άλλοι μάρτυρες που ατενίζουν την όλη κατάσταση, όπως αυτή ξετυλίγεται ακάθεκτη καιρό τώρα.

Να θυμηθούμε ότι ένα από τα τελευταία επεισόδια άρχισε με τα θαλάσσια πάρκα βορείως της Κρήτης και μέσα στα Δωδεκάνησα, αλήθεια τι έγιναν εκείνα άραγε, τα οποία η Τουρκία αμφισβήτησε έντονα, συνεχίστηκε με το ιταλικό πλοίο το οποίο ενεργούσε σε ελληνικά ύδατα για λογαριασμό δικό μας και το οποίο ζητούσε άδεια από την τουρκική κυβέρνηση και όλα εκείνα τα μεθεπόμενα που έρχονται στάγδην στο φως της δημοσιότητας.

Πού ήταν η επίσημη αντίδραση της χώρας, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε όλα αυτά;

Απουσίαζε, δυστυχώς, εκρηκτικά και απίθανα!

Όλα όσα γίνονται μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης από τη μια μεριά και Τουρκίας και Αλβανίας από την άλλη, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια της γειτονικής μας χώρας να ελέγχει αποτελεσματικά τον περίγυρο της χώρας μας, και κάτι ακόμα η οποία ανήμπορη πολλαπλώς και διπλωματικά, απλώς  παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, ανίκανη να δρομολογήσει στοιχειωδώς τα δικά της δίκαια!

Σύρεται ανήμπορη, φοβισμένη, κατόπιν εντολών άνωθεν, σε άτακτη σταδιακή υποχώρηση των δικών της νομίμων συμφερόντων βάσει των γνωστών διεθνών συνθηκών. Όλα όσα διημείφθησαν γύρω από την Κάσο ήταν λοιπόν τυχαία ή απλώς ένα μόνο επεισόδιο από όσα δρομολογούνται από καιρό στο Αιγαίο, με απώτερο σκοπό τον διαμελισμό ή διαμοιρασμό του;

Μήπως λοιπόν αποτελούν συνέχεια εκείνου του επεισοδίου των Ιμίων, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα την όλη υπόθεση; Γιατί υφίστανται ήδη οι ηχογραφημένες συνομιλίες μεταξύ των πληρωμάτων των διαφόρων σκαφών και στις οποίες η ελληνική κυβέρνηση ουδόλως αναφέρεται!

Κάποια δικά μας έντυπα, μάλιστα, έκαναν αναφορά για την προδοσία της πεντηκονταετίας, η οποία θα αλλάξει δραματικά την υπόθεση του Αιγαίου!  Η σταδιακή και δρομολογημένη υποχώρηση του ελληνισμού και στο Αιγαίο, μετά την Κύπρο, φαίνεται πως οδεύει αργά και σταδιακά εκεί όπου επιθυμούν οι προστάτες μας χωρίς να υφίσταται ελληνική αντίδραση.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι κάποιοι άλλοι είναι πολυτιμότεροι ημών και ότι μεταξύ ημών και άλλων είναι προτιμότεροι πάντα οι άλλοι!

Μια μεγάλη και ντροπιαστική αποτυχία της εξωτερικής μας, διαχρονικά, πολιτικής! Η σιωπή του μονίμως άφαντου και δυσεύρετου υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησής μας τα λέει όλα! Μέχρι στιγμής πάντως δεν καταλάβαμε ποιος συγκεκριμένα είναι ο ρόλος του στην κυβέρνηση.

Ή μάλλον καταλάβαμε και μάλιστα πολύ καλά! Κάποια στιγμή, βέβαια, θα έρθει στο προσκήνιο και η συμβολή του αποχωρούντος προέδρου των ΗΠΑ στις ελληνοτουρκικές διαφορές και διενέξεις και τότε θα μάθουμε ακόμα περισσότερα!

Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι δ/ντής Χειρουργικής-συγγραφέας