Οι Έλληνες νομίζομε ότι είμαστε ελεύθεροι, αλλά δυστυχώς δεν είμαστε. Νομίζομε ότι επειδή έχομε δημοκρατικό πολίτευμα, ζούμε ελεύθεροι; Άλλο το πολίτευμα και άλλο η κοινωνική ελευθερία.

Τι κι αν είσαι σε μια χώρα με την καλύτερη δημοκρατία, να έχεις ελευθερία του λόγου και όλα τ’ άλλα και να ζεις μέσα στην κοινωνία περισφιγμένος από παντού; Όπως από κακές συνήθειες, από απαγορεύσεις, από διάφορα έθιμα και παραδόσεις, από τοπικές συνήθειες, από οπισθοδρομικές παλαινές ιδέες και αντιλήψεις, από διάφορα ταμπού κ.λπ. Αλίμονο αν είσαι κολλημένος σ’ αυτά και δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις!

Να, αυτά κουβεντιάζαμε πριν με τον σύντεκνό μου τον Αγαθοκλή και ήτανε να σκάσει!

– Μα γιάντα μπρε σύντεκνε Κωνσταντή, να ‘ναι ετσά η κοινωνία, να θέλω να κάμω πράμα απού μ’ ευχαριστεί και να μην μπορώ;

– Σαν τι δηλαδή σύντεκνε δεν μπορείς να κάμεις;

– Nα, ο γιατρός μου ‘πενε να προπατώ γερά-γερά και να τρεχουλίζω κιόλας όσο μπορώ κάθε μέρα, να γυμνάζομαι κιόλας γιατί τα υδραυλικά μου έχουνε πιάσει λέει πουρί και αδέ προπαντώ, κι αν δε γλακώ, δα σοφράξουνε να ποθάνω!

– Ε, ό,τι σου είπε ο γιατρός σύντεκνε πρέπει να κάνεις για να μην ποθάνεις και ποιος θα βαστάξει τη συντέκνισσα.

-Μα κιονά θέλω δα να σου πω σύντεκνε, απού εβγήκα στον αμαξωτό και γλάκουνα οψές και με περάσανε για κουζουλό! Εστεκούντανε και με ξανοίγανε και τσι γρήκουνα απού λέγανε εκουζουλάθηκε τούτοσές!..

– Και δεν ξέρεις που θα τους γράφεις Αγαθοκλή;  Αν δεν έχεις παλιά παπούτσια, στα καινούρια, δεν πειράζει.

– Και μακάρι να ‘τανε μόνο αυτό! Άλλη φορά πάλι σ’ ένα γλέντι, ήκαμα κέφι και σκώθηκα και εχόρευγα, και τα ίδια πάλι! Γιάε το… γεροτζάρι, 80 χρονώ και δε κάθεται στ’ αυγά ντου μόνο θέλει το χορό!

Μα αυτό έχω γω πολλά τέτοια να σου πω… Κιοντενέ τραγούδουνα σ’ ένα γάμο, κι όταν ήβαλα μια φορά τη γραβάτα, κι άλλα τέτοια πολλά!.. Πως σου φαίνουνται σένα σύντεκνε τουτανά;

– Έχω να σου πω πολλά γι’ αυτά που μου λες, μα θα σου πω ένα και καλύτερο, να το ‘χεις υπόψιν σου. Εσύ να χαίρεσαι και να ‘σαι αξιέπαινος που τρέχεις και γυμνάζεσαι και το σπουδαιότερο που χορεύεις, τραγουδάς, γλεντάς τη ζωή σου και να ξέρεις ότι εσύ είσαι ανώτερος απ’ αυτούς. Εσύ πρέπει να τους κατηγορείς κι όχι αυτοί, που είναι ακοινώνητοι, που είναι οπισθοδρομικοί που είναι βλάκες, καθυστερημένοι, δεν συμβαδίζουν με την πρόοδο, με την εξέλιξη. Μένουν πίσω στις απαρχαιωμένες αντιλήψεις κ.λπ. με αποτέλεσμα να στερούνε από τη ζωή τους όλες αυτές τις χαρές και απολαύσεις, του χορού, του τραγουδιού, του κεφιού, επειδή άρχισαν να γερνούνε! Εδώ χρειάζεται… σπουδή για να είναι ο άνθρωπος κοινωνικά ελεύθερος.